ΚΑΠΟΙΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΖΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ...ΤΟΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟ
ΔΥΟ ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟ ΑΡΧ. ΟΛΥΜΠΙΑΣ
που μοιάζουν σαν τα δυο «τελευταία ανέκδοτα»!...
Του Σωτ. Χ. Σωτηρόπουλου*
Εκτός από την κινητικότητα (λέξη κι αυτή!, που μας προέκυψε από την τροϊκανή διάλεκτο που αφορά τις επαχθείς απολύσεις υπαλλήλων), γύρω από τους πολυπληθείς επίδοξους μνηστήρες για τον δημαρχιακό θώκο της Αρχ. Ολυμπίας στις επόμενες δημοτικές εκλογές, εκτός λοιπόν από την κινητικότητα αυτή, τώρα τελευταία ακούγονται και δρομολογούνται δυο καταπληκτικά σενάρια για το μέλλον του Δήμου της Παγκόσμιας Ολυμπιακής πρωτεύουσας, όπως δημιουργήθηκε από τον «Καλλικράτη». Tα οποία σενάρια βεβαίως, είναι ανέφικτα και βρίσκονται στην σφαίρα της φαντασίας, ρομαντικής ή νοσηρής, κάποιων αφελών ή πονηρών. Αλίμονο αν μπορούσαν να εφαρμοστούν, τότε η Ελλάδα από άκρου εις άκρον θα γέμιζε με παρόμοια αποκυήματα...
Το ένα σενάριο που μάλιστα προεβλήθη με άρθρα στον Τοπικό τύπο, είναι αυτό της δημιουργίας ενιαίου Δήμου Αρχ. Ολυμπίας – Πύργου (αφού αποκοπεί, το «ενοχλητικό» κομμάτι της Ορεινής Ηλείας) με επίμετρο: «Ο ΔΗΜΟΣ του ΠΥΡΓΟΥ και ο ΔΗΜΟΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ πρέπει να γίνουν άμεσα μια ενιαία Οικονομική και Διοικητική ενότητα με ιστορικό κέντρο την ΑΡΧ.ΟΛΥΜΠΙΑ και Διοικητικό κέντρο τον ΠΥΡΓΟ» . Μάλιστα η πρόταση αυτή συνοδεύεται αφενός με λίαν απαξιωτικές αναφορές για τους πρώην Δήμους της ορεινής Ηλείας και τους κατοίκους τους (Λαμπείας, Φολόης και Λασιώνος) λέγοντας για τον σημερινό Δήμο: «επί της ουσίας υπάρχει υποβάθμιση ενός παγκόσμιου Δήμου σε επαρχιώτικο θεσμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης Β’ κατηγορίας», και αφετέρου με λίαν υπερφίαλες και εν πολλοίς ανόητες συγκριτικές αναφορές για εντυπωσιασμό, όπως: «Η ΟΛΥΜΠΙΑ είναι το ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ και το ΒΑΤΙΚΑΝΟ του κλασσικού Πολιτισμού της Ανθρωπότητας» (!!!). Θα μπορούσαμε να πούμε στους αρθρογραφούντες με τέτοιου είδους παραδοξολογίες την Ομηρική ρήση: «ποίον έπος φύγεν έρκος οδόντων;» (ελεύθερη μτφ. ποιος λόγος ξέφυγε από το στόμα σας;). Και θα εξηγηθώ παρακάτω.
Το δεύτερο και πλέον «μαχητικό» σενάριο είναι αυτό που ...ονειρεύονται, επεξεργάζονται και προωθούν κυρίως «γηγενείς» Ολύμπιοι (τουτέστιν ελάχιστοι μόνιμοι κάτοικοι της πόλεως της Αρχ. Ολυμπίας) είναι αυτό της δημιουργίας «Αυτόνομου (και καθαρού, sic!) Δήμου Αρχ. Ολυμπίας» με επιχειρήματα εδραζόμενα στο δεύτερο σκέλος του πρώτου σεναρίου δηλ. ότι η Αρχ. Ολυμπία είναι κάτι π.χ. σαν το ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ή σαν τοΒΑΤΙΚΑΝΟ ή εν πάση περιπτώσει μπορεί και σαν τον ΑΓΙΟ ΜΑΡΙΝΟ ή το ΛΙΧΝΕΣΤΑΪΝ κλπ., που το επενδύουν με κάθε είδους «μεγαλομανιακές» ή «μικρομεγαλικές» αναφορές που προκαλούν τον εντυπωσιασμό ή και την θυμηδία. Μάλιστα εδώ οι πρωταγωνιστές έχουν προχωρήσει σε συλλογή υπογραφών (οι πληροφορίες μας λένε που δεν ξεπερνούν λίγες δεκάδες), έχουν υποβάλλει επίσημο αίτημα στον δήμο Αρχ. Ολυμπίας να διεξάγει Δημοψήφισμα μεταξύ των κατοίκων της πόλεως Ολυμπίας, αλλά ο Δήμος όλο και αναβάλει να πάρει τέτοια απόφαση...
Βεβαίως να συμφωνήσουμε, ίσως και να υπερθεματίσουμε, ότι η Αρχαία Ολυμπία η κοιτίδα του Αθλητισμού, Πολιτισμού και Ολυμπισμού είναι κάτι το ξεχωριστό και περιούσιο σε παγκόσμια κλίμακα. Να συμφωνήσουμε ότι είχαμε την θεϊκή τύχη, ως δημότες και πολίτες, να κατοικούμε μέσα ή κοντά σε αυτόν τον παγκόσμιας εμβέλειας και πανανθρώπινης αξίας ευλογημένο τόπο... Αλλά προς θεού, δεν είμαστε (το λέω για τους διάφορους σεναριογράφους) ούτε ιδιοκτήτες του, ούτε ικανοί να θίξουμε κεραίαν, ακόμη ούτε να ...«λύσουμε τον ιμάντα των υποδημάτων» του ιερού αυτού χώρου. Και μόνο η σκέψη για κάτι τέτοιο (όχι η πράξη με δημοψηφίσματα και άλλα τέτοια ηχηρά και ανόητα)) είναι προκλητική ιεροσυλία, σε αυτή ταύτη την έννοια και την ιδέα της Αρχαίας Ολυμπίας και γενικότερα του Ολυμπιακού ιδεώδους.
Βεβαίως οι συγκρίσεις με το Άγιον Όρος ή το Βατικανό δεν είναι μόνο ατυχείς αλλά και ανιστόρητες, και δεν χρειάζεται εδώ να κάνουμε αναλύσεις και συγκρίσεις για την διαφορετικότητα, την ιδιαιτερότητα και το αξιακό μέγεθος μεταξύ τους. Δεν ξέρω αν οι «γηγενείς» Ολύμπιοι που ζητάνε τοπικά δημοψηφίσματα «καθαρότητας» αισθάνονται κατ΄ ευθείαν απόγονοι του Ίφιτου και των λοιπών των αρχαίων Ολυμπίων (μάλλον οι περισσότεροι από τους αιτούντες είναι μέτοικοι-επήλυδες κυρίως από ορεινά Αρκαδικά χωριά και αλλού), δεν ξέρω αν αισθάνονται κάτι σαν τους ορκισμένους καλόγερους του «Περιβολιού της Παναγιάς» του απόκοσμου Αγίου όρους ή αισθάνονται κάτι σαν τους Καρδινάλιους του Βατικανού με την τεράστια περιουσία με Τράπεζες κλπ, που αν χρειαστεί βγάζουν και κανένα συγχωροχάρτι έναντι χρυσίου, ώστε «να αναπηδά η ψυχή εκ του καθαρτηρίου»...
Καλόν είναι να προσγειωθούν οι σεναριογράφοι και οι απεργαζόμενοι δεινά για την περιοχή του «Καλλικρατικού» Δήμου μας, προς ίδιον όφελος (έτσι νομίζουν). Και η τελευταία αποστροφή του λόγου μου δεν γράφτηκε τυχαία.
Λοιπόν, μαθαίνουμε ότι κάποια Νέο-Δημοκρατικά υψηλά ιστάμενα πρόσωπα μαζί με γνωστούς ντόπιους εκλογομάγειρους και κάποιους παραγοντίσκους ορεινούς Ηλείους (από τα χωριά Λάλα και Κούμανι), συζητάνε το σχέδιο απόσχισης του («καθαρού») δήμου Αρχ. Ολυμπίας από τους πρώην Δήμους της ορεινής Ηλείας, με την ταυτόχρονη δημιουργία ενός νέου Ορεινού Δήμου που μάλιστα έχουν κανονίσει και την έδρα του νέου Δήμου αλλά έχουν έτοιμο και τον μελλοντικό Δήμαρχο!!... Αυτό, λοιπόν και αν είναι από τα άγραφα. Εμείς θα τους πούμε, το απλό θυμόσοφο ότι λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, και εάν νομίζουν ότι μπορεί έτσι να προχωρήσουν θα «τους φάει το μαύρο φίδι...», αναβιώνοντας την θρυλική φράση που λεγόταν ως φοβέρα για τους Τούρκους «Κούμανι κι Αντρώνι ο θεός να σε γλιτώνει και αν περάσεις από την Δίβρη θα σε φάει το μαύρο φίδι». Απλά κάνουμε, μια ...παροιμιακή μεταφορική προειδοποίηση.
Μόνο δυο κουβέντες επ΄ αυτού.
Γνωρίζουν οι πάντες ότι εμείς οι Διβριώτες (με μπροστάρη την «Πανελλήνια Εκλπολιτιστική Ένωση Διβριωτών» και το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ») πρωταγωνιστήσαμε εντελώς μόνοι μας για την χωροθέτηση ενός ορεινού Δήμου (με την συμμετοχή των πρώην Δήμων Λαμπείας, Φολόης και Λασιώνος). Και είμαστε οι μοναδικοί που δώσαμε με τεκμηριωμένα στοιχεία τις προϋποθέσεις δημιουργίας του, αλλά δεν το πετύχαμε γιατί αντέδρασαν (κυρίως οι απεργαζόμενοι σήμερα το νέο σχέδιο), τότε κάποιοι ορεινοί που θέλανε να μας πάνε ή στην Αμαλιάδα ή στο Καράτουλα (!!). Βεβαίως εμείς, χαρήκαμε χαράν μεγάλην γιατί ενταχτήκαμε (στο τέλος το ζητήσαμε επιμόνως) στο ενιαίο Δήμο Αρχ. Ολυμπίας και θεωρούμε αυτό λίαν τιμητικό. Μάλιστα το 2004, σε ανύποπτους καιρούς, πραγματοποιήσαμε σε συνεργασία με τον Δήμο Αρχ. Ολυμπίας Συνέδριο στο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ» με εισήγηση του τότε Δήμου της Αρχ. Ολυμπίας και με θέμα: «Δημιουργία Συμπολιτείας Δήμου Αρχ. Ολυμπίας-Ορεινής Ηλείας», με ατράνταχτα επιχειρήματα για ποιο λόγο ένα τέτοιος συνδυασμός θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πολιτιστικό-αναπτυξιακό-
Και για να μη αφήσουμε αναπάντητο –σε ότι αφορά την δική μας ορεινή περιοχή- το ανιστόρητο, άηθες και ανόητο επιχείρημα πως η συμμετοχή των ορεινών πρώην Δήμων υποβαθμίζει την Αρχ. Ολυμπία (ότι δήθεν σήμερα υποβιβάζεται σε Β’ κατηγορίας Αυτοδιοίκηση, ότι οι κάτοικοι είναι κτηνοτρόφοι -«παλιόβλαχοι» στη καθομιλουμένη-, ότι είναι σε μεγάλες αποστάσεις τα ορεινά χωριά κ.ά.) έχουμε να τους υπενθυμίσουμε ορισμένα εν τάχει.
-Να τους υπενθυμίσουμε, ότι όταν μεσουρανούσε ο ιστορικός Δήμος Λαμπείας (1833-1912), είτε δεν υπήρχαν καν τα χωριά γύρω από τον Αρχαιολογικό χώρο (και η ίδια σημερινή Ολυμπία), είτε όσα υπήρχαν (των πρώτων Δήμων Πίσσης και Κλαδέας το 1835) υπήγοντο στην Επαρχία Διποταμίας, στην οποία πρωτεύουσα ήταν η Δίβρη...
- Να τους υπενθυμίσουμε, ότι στην Ορεινή Ηλεία δεν υπάρχουν μόνο στάνες αλλά και τέσσερις αξιολογότατοι Αρχαιολογικοί χώροι, αυτός της Αρχαίας Λασιώνος (Κούμανι, Δίβρη), αυτός της Αρχ. Ακρώρειας (Τσίπιανα, Κακοτάρι), αυτός της Αρχ. Ψωφίδος (Ορεινή), αυτός των Μυκηναϊκών Τάφων (Αγ. Τριάδα)...
- Να τους υπενθυμίσουμε, ότι στην Ορεινή Ηλεία υπάρχουν τα πλέον αξιόλογα Βυζαντινά Μνημεία (Αγ. Τριάδα Δίβρης, Αγ. Ανάργυροι Αντρωνίου, Σκήτη Αγ. Ιωάννη Αστρά, Αγ. Γεώργιος Ορεινής), Ιστορικά Μοναστήρια (της Παναγιάς δυο στη Δίβρη και ένα στο Πορετσό, ένα της Νοτενάς στο Κακοτάρι), πλήθος Ναών νεωτέρων Μνημείων του 17ου – 18ου αι. Επίσης πλήθος χαρακτηρισμένων διατηρητέων Αρχιτεκτονικών Μνημείων, αλλά και ιστορικών Μπαρουτόμυλων στα δυο ξακουστά κεφαλοχώρια Δίβρη και Δούκα...
-Να τους υπενθυμίσουμε, ότι υπάρχουν τα δυο αισθητικά δάση, το θεσπέσιον δρυοδάσος της Φολόης, το περίφημο ελατοδάσος των «ιερών (κατά Παυσανία, Όμηρον και Στράβωνα) Λαμπείων Ορέων», ότι υπάρχουν αξιόλογα μνημεία της Φύσης το σπήλαιο με σταλακτίτες «Αρμακιανός» στην Αγ. Κυριακή-Τσίπιανα, οι καταβόθρες «Διακότρουπες» στην Δερβινή, το θρυλικό «Διαβολογιόφυρο» στην Δίβρη ), εκεί είναι και οι αείρροες πηγές των μυθικών ποταμών Ερύμανθου, Πηνειού και Ενιπέα...
-Να τους υπενθυμίσουμε, ότι στην Ορεινή Ηλεία λειτούργησε το πρώτο Ελληνικό Σχολείο στη Ηλεία (στη Δίβρη το 1828), το πρώτο Υποδιδασκαλείο στην Ηλεία (στη Δίβρη το 1900), το πρώτο Νηπιαγωγείο (στη Δίβρη το 1956) και οι κάτοικοι των χωριών μας αλλά και της διασποράς απανταχού της Γης, δεν είναι «παλιόβλαχοι» αλλά καταυγάζουν...
Θα μπορούσαμε να πούμε και πολλά άλλα για ποιο λόγο τα δικά μας χωριά απέχουν παρασάγγας των χωριών (των περισσότερων) του πρώην Δήμου Αρχ. Ολυμπίας, πλην ο φιλόξενος χώρος είναι πολύτιμος και η αναφορά αυτή δεν είναι ευχάριστη.
Τελειώνοντας, απευθύνομαι τόσο στους σεναριογράφους και τους παραμυθιάζοντες τους συμπολίτες και συνδημότες μας, όσο και εκείνους που απεργάζονται με τους απίθανους σχεδιασμούς και ανομολόγητους σκοπούς τους (εκλογικούς, κομματικούς, τοπικιστικούς ή άλλους) δεινά για την περιοχή μας, προς ίδιον όφελος. Αλλά κυρίως απευθύνομαι σε αυτούς που ελαφρά τη καρδία προτείνουν ...«Άγια Όρη» και «Βατικανά», οι οποίοι καλά θα κάνουν να δουν την θλιβερή εικόνα (οικιστική, πολεοδομική, περιβαλλοντική, αισθητική, πολιτισμική –εδώ δεν αξιώθηκαν να τιμήσουν ένα φιλόσοφο-διανοητή τους, τον Παναγιώτη Κονδύλη!...) και την κατάντια της ίδιας της πόλης τους, γύρω από τον Αρχαιολογικό χώρο και το ιερόν Κρόνιον που κάθε άλλο συνάδει με το μεγαλείο και την ευλογία που τους χάρισαν οι θεοί και η φύση...
Ας αφήσουν λοιπόν, ήσυχη την Αρχαία Ολυμπία (με ό,τι αυτό σημαίνει για μας, την ελληνική και την παγκόσμια κοινότητα) και ας επικεντρωθούν στη νέα (Αρχ.) Ολυμπία και την περιοχή του Δήμου μας, μήπως και μπορέσουμε να δώσουμε ώθηση στα καυτά και ζωτικά προβλήματα που περιμένουν τη λύση τους. Αλλά και να δώσουμε στο Δήμο μας, τη θέση και την αίγλη που πραγματικά του αξίζει σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο. Άμποτε!...
*ιατρός, πρόεδρος του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ» και
Εκδότης του ιστορικού-λαογραφικού περιοδικού «ΔΙΒΡΗ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου