p

Το δάσος της Φολόης, η Δίβρη, η Ανδρίτσαινα,το Αντρώνι, η Αγία Αννα,του Λάλα, το Γούμερο ,η Φιγαλεία, η Πηνεία, η Μίνθη και ο Ερύμανθος δεν είναι απλοί τουριστικοί προορισμοί..... Είναι μικρές πατρίδες!!!Η ορεινή Ηλεία είναι μια από τις περιοχές που ο τουρισμός δεν έχει αλλοιώσει. Η ζωή συνεχίζεται σε ορισμένες περιοχές της όπως πριν από 50 χρόνια

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Ιδρυτική γενική συνέλευση του συλλόγου ΩΛΟΝΟΣ







, πραγματοποιήθηκε η ιδρυτική γενική συνέλευση και οι εκλογές του νεοσύστατου Συλλόγου Προστασίας της Φύσης και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς Ερυμάνθου Φολόης «Ωλονός», στο «Πνευματικό Κέντρο Δίβρης»  του κ Σωτήρη Σωτηρόπουλου (εκδότη του περιοδικού «Δίβρη») στη Δίβρη η οποία ορίστηκε και έδρα του νέου Συλλόγου.Συμμετείχαν τα
ιδρυτικά μέλη και κάτοικοι από την ευρύτερη περιοχή της Ορεινής Ηλείας οι οποίοι εξέφρασαν τις θέσεις και τις απόψεις τους για την λειτουργία του συλλόγου και για τις δράσεις που θα αναπτύξει καθώς επίσης την ανάγκη για την διαφύλαξη και την ανάδειξη της περιοχής, τόσο του φυσικού περιβάλλοντος όσο και των ιστορικών μνημείων. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης και της γνωστής φιλοξενίας των ανθρώπων της Ορεινής Ηλείας, προσφέρθηκε παραδοσιακός χαλβάς και τσίπουρο στα ιδρυτικά μέλη και τους παρευρισκομένους από τον κ. Σωτήρη Σωτηρόπουλο.   
Συντονιστής των εργασιών  ήταν ο δημοσιογράφος και ιδρυτικό μέλος του συλλόγου «Ωλονός» κ. Γιώργος Μαρκόπουλος.
Τη συζήτηση  άνοιξε ο ίδιος ο κ. Μαρκόπουλος και αφού καλώς όρισε  όλους τους παρευρισκομένους στην αίθουσα, τόνισε, ότι είναι η ιστορική μέρα της ίδρυσης του συλλόγου «Ωλονός»   και έκανε την ευχή ο σύλλογος μας να φτάσει τα 2.224  μέλη όσο είναι και το υψόμετρο του Ερυμάνθου - Ωλενού.
Στην συνέχεια έδωσε  το λόγω στον οικοδεσπότη της αίθουσας, στον πρόεδρο του Πνευματικού Κέντρου Δίβρης κύριο Σωτήρη Σωτηρόπουλου,  για ένα σύντομο χαιρετισμό.
1. Ομιλία  του προέδρου του «Πνευματικού Κέντρου Δίβρης» κ. Σωτήρη Σωτηρόπουλου.
Αγαπητοί φίλοι, αγαπητοί συμπατριώτες είναι χαρά και τιμή για μας να φιλοξενούμε την πρώτη σας συγκέντρωση  και μάλιστα με ένα σύλλογο που βγήκε από την περιοχή μας, ένα σύλλογο που έχει προοπτική και μέλλον αν βέβαια οι ηρωικές ατομικές προσπάθειες γίνουν συλλογικές. Ζούμε μια πάρα πολύ δύσκολη εποχή και πιστεύω ότι αυτού του είδους οι σύλλογοι θα υποκαταστήσουν το άλειμμα που μας έφερε ο Καποδίστριας και θα μας φέρει και ο Καλλικράτης. Εμείς, εσείς, όλοι μας, δεν θέλουμε να ξεχαστεί η ταυτότητα των χωριών μας και ο ρόλος μας πρέπει να είναι δημιουργικός. Επειδή γνωρίζω πολλούς από σας, τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου, είμαι βέβαιος ότι θα γίνει κάτι καλό για την ευρύτερη περιοχή μας που αξίζει τον κόπο τα ερημωμένα μικρά φτωχά πλην ιστορικά χωριά μας.
Προσωπικά επειδή είμαι πρόεδρος μια κίνησης πολιτών της «Κοινωνικής Ένωσης Αναδημιουργίας» δεν μπορώ να συμμετάσχω σαν μέλος,  αλλά θα είμαι αρωγός και αν προβλέπεται από το καταστατικό, θα είμαι πάντα μαζί σας. Εγώ πιστεύω ότι θα γίνει κάτι καλό στην περιοχή μας. Δεν θέλω να σας κουράσω επειδή έχετε το αντικείμενο της σημερινής συζήτησης, θα ήθελα μόνο να πω ότι οι σύλλογοι,  γενικότερα μιλάω και όχι ειδικά, πρέπει να ξεφύγουν από την ταχτική της τσικνοχοιροφαγίας  και της απορρόφησης κονδυλίων από τον κρατικό κορβανά και μέχρι πρότινος από τον ευρωπαϊκό κορβανά. Δεν πετύχαμε τίποτα.  Χάσαμε και την ψυχή μας και την ταυτότητά μας. Καιρός είναι να την    ανακτήσουμε και εγώ έχω πολλές ελπίδες στο σύλλογο ο οποίος δημιουργείται και θα δώσει ώθηση και στον πολιτισμό και στο πνεύμα αλλά και στην ανάπτυξη και πρόοδο του τόπου μας. Υπάρχει μια παράδοση. Εδώ θα ήθελα να αναφερθώ σε δύο τρία ονόματα εκλιπόντων, όχι εν ζωή και εν δράσει. Το 1924 ένας πολιτικός,  λογοτέχνης και λάτρης των χωριών μας, ο Βάσως Στεφανόπουλος, τον έχουμε στην φωτογραφία εδώ, εάν δείτε το καταστατικό του συλλόγου που δημιούργησε είναι ίδιο με το καταστατικό, με τους σκοπούς που περιέχονται στους συλλόγους σαν τον δικό σας. Το 1935, (μιλάμε τώρα πρίν75 χρόνια) επίσης, εκείνος που είναι έξω στην προτομή, ο Νίκος Σωτηρόπουλος  το ίδιο.  Το 1951  ο Ελπιδοφόρος Παπακωνσταντόπουλος   ανώτατος δικαστικός, στο ίδιο στιλ και στην ίδια δημιουργική πορεία. Και τέλος θα ήταν   παράλειψη να μην αναφέρουμε τον δικό μας τον Μπάμπη τον Παπαθεοδώρου στην δεκαετία του 1990  που και αυτός άφησε μια κληρονομιά που εμείς δεν πρέπει εμείς να την ξεχάσουμε. Εύχομαι καλές εργασίες, εύχομαι πάντα να είμαστε μαζί, στον ωραίο και καλό αγώνα που ξεκινάτε. Και τέλος, θέλω να σας καλέσω όλους, όσους είσαστε εδώ, στις 10 - 12 Σεπτέμβρη που κάνουμε το δεύτερο επιστημονικό συνέδριο ιστορίας και πολιτισμού της Ηλείας, με εμψυχωτή τον καθηγητή ιστορίας τον κ. Θανάση Φωτόπουλο στο πανεπιστήμιο των Πατρών, στο οποίον καταφέραμε τα περισσότερα θέματα να είναι για την Ορεινή Ηλεία.  Για τη περιοχή της Ορεινής Ηλείας και όταν λέμε Ορεινή Ηλεία εννοούμε όλοι μας, τι θα πει Ορεινή Ηλεία.  Γιατί αν το είχαν εννοήσει και οι εξουσιαστές μας θα είχαμε και τον δήμο της Ορεινής Ηλείας τον οποίον δυστυχώς χάσαμε. Ελάτε εδώ να ακούσετε τα θέματα αυτά ή θα τα δείτε εγγεγραμμένα στα πρακτικά τα οποία θα βγάλουμε.  Τελειώνοντας να θεωρείτε το Πνευματικό Κέντρο Δίβρης σαν το σπίτι σας. Οποιαδήποτε στιγμή,  οποιαδήποτε  ώρα, είναι στη διάθεσή σας. Θα είναι τιμή μας, να φιλοξενούμε ανθρώπους που έχουν όραμα, ανθρώπους που είναι δημιουργικοί, γιατί δυστυχώς στην εποχή μας η πνευματική ξηρασία που μας έχει κατακλύσει και οι οάσεις σαν τον δικό σας σύλλογο, πιστεύουμε ότι θα φέρουν  ένα καλό μέλλον στα χωριά μας.
Ευχαριστώ πολύ

2. Aνάγνωση του καταστατικού από τον κ. Γιώργο Μαρκόπουλο και σύντομος χαιρετισμός του πρώην δημάρχου Λασιώνος κ. Κλεάνθη Παπαδόπουλου.

3. Ομιλία του κΜαρτίνου Γκαίτλιχ, διευθυντή της «Ελληνικής Εταιρείας προστασίας της φύσης».
Ο κύριος Μαρτίνος Γκαίτλιχ είναι διευθυντής της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ) και παλαιότερα έχει διατελέσει και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της. Επίσης, είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού «Η ΦΥΣΗ» της ΕΕΠΦ και υπεύθυνος περιβαλλοντικών προγραμμάτων και παρεμβάσεων.
Υπήρξε συνεργάτης του «Ζωολογικού Μουσείου», του εργαστηρίου ζωολογίας του βιολογικού τμήματος πανεπιστημίου Αθηνών και συμμετείχε στην ομάδα εργασίας του προγράμματος βιοτόπων CORINE και του προγράμματος δεδομένων για την ελληνική χλωρίδα και πανίδα «ΦΙΛΟΤΗΣ» του ΕΜΠ.  Έκανε μια ιστορική αναδρομή της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας της Φύσης  και ανέπτυξε τους σκοπούς και τους στόχους της . Αναφέρθηκε  για το ενδιαφέρον  της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας της Φύσης για το δάσος της ΦΟΛΟΗΣ  και συνέχισε ότι θα είναι αρωγοί στις δραστηριότητες του νεοσύστατου συλλόγου και θα είναι παρόντες σε κάθε κάλεσμα μας, παρόλο που κάνεις από το Δ.Σ της ΕΕΠΦ δεν είναι από την ορεινή Ηλεία. Τόνισε επίσης με έμφαση ο κ. Μαρτίνος Γκαίτλιχ πως είναι  παγκόσμιας κληρονομιάς ο φυσικός πλούτος της περιοχής μας.
Ανάγνωση επιστολής του κ. Χρήστου Τόλιου.

4. Ομιλία του κ. Ανδρέα Χρονόπουλου ιδρυτικού μέλους του υπό ίδρυση συλλόγου «Ωλονός»
5.  Ομιλία του κ. Κώστα Παπαντωνόπουλου ιδρυτικού μέλους του υπό ίδρυση συλλόγου «Ωλονός».
Αγαπητοί φίλοι
Καλωσορίζω τα ιδρυτικά μέλη, τα νέα μέλη και τους φίλους του νεοσύστατου συλλόγου, Προστασίας της Φύσης και της Πολιτισμικής μας κληρονομιάς.
Τους φίλους που ήρθαν από μακριά για να τιμήσουν την πρώτη μας γενική συνέλευση. Τους ευχαριστώ για την τιμή που δέχτηκαν να είναι μέλη του συλλόγου μας.
Ευχαριστώ επίσης τον συμπατριώτη, κύριο Σωτήρη Σωτηρόπουλο, για την παραχώρηση του Πνευματικού Κέντρου αλλά και για την προβολή του συλλόγου μας στο περιοδικό «Δίβρη».
Είμαι ο Κώστας Παπαντωνόπουλος, ένας ενεργός και ανήσυχος πολίτης που μέσα από το διαδίκτυο, καθώς και από άλλα έντυπα μέσα, προσπαθώ, με τις λίγες δυνάμεις που έχω, να αναδείξω με σκοπό να προστατέψω την πολιτιστική μας κληρονομιά. Κατά κύριο λόγο αναφέρομαι,  στις κλασικές και στις βυζαντινές αρχαιότητες. Πολιτιστική κληρονομιά για μένα είναι ακόμη, τα πουλιά και τα ζώα, τα δάση, τα φαράγγια και τα ποτάμια, οι πηγές, οι νερόμυλοι και οι νεροτριβές, οι βρύσες και τα γιοφύρια, τα μονοπάτια και τα καλντερίμια, τα μοναστήρια και τα εκκλησάκια, τα μαντριά  οι στάλοι, τα αλώνια, τα καμίνια, τα πέτρινα και τα πλίθινα κτήρια, τα σπήλαια κλπ.  
Η ιδέα για μία κίνηση διάσωσης της χλωρίδας, της πανίδας αλλά και των μνημείων όλων των χρονικών περιόδων της περιφέρειας μας, εδώ, προέρχεται από πολλά χρόνια πριν. 
Πολιτιστική  κληρονομιά, εννοώ τις κλασικές αρχαιότητες, όπως τις δύο αρχαίες πόλεις Ψωφίδα και Λασιώνα αλλά και τις τέσσερες ονομαστές πόλεις της Ακρώρειας (ορεινής Ήλιδος) που δεν είναι ακόμη γνωστές ή αν προτιμάται δεν έχουν αναδυθεί (Οπούντα, Θραιστός, Άλιο και Ευπάγιο). Εδώ, θα κάνω μια παρένθεση για να σας ενημερώσω ότι βρίσκομαι σε πολύ καλό δρόμο, ώστε να εντοπιστούν οι δύο από τις πόλεις που σας προανέφερα, αν βέβαια υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες. Κατάλληλες συνθήκες είναι να βρεθούν ευαισθητοποιημένοι κρατικοί λειτουργοί και αρχαιολόγοι, για  να διασφαλιστούν οι αρχαιότητες, ώστε να μην κινδυνέψουν. Οι αρχαιοκάπηλοι βρίσκουν δυστυχώς ντόπιους συνδέσμους από τα χωριά μας και έτσι εξασφαλίζουν τις παρανομίες τους. Έμαθα ότι ένα βράδυ στην κτηματική περιφέρεια του Αντρωνίου συναντήθηκαν τυχαία τρία τέτοια συνεργεία. Φαίνεται ότι με την εχεμύθειά μου μάλλον έχω αποκτήσει την εμπιστοσύνη των συμπατριωτών μου και πολλές φορές έρχονται να μου δείξουν τη λεία τους, που αποτελείται από αγγεία, επιγραφές, νομίσματα κλπ.  Έχω αποκομίσει έτσι σημαντικές πληροφορίες γύρω από  την ιστορία αυτού του τόπου.
Πολιτιστική κληρονομιά είναι ακόμη το Κάστρο  της Οχιάς στο Κακοτάρι που το 1900  ο Παπανδρέου στο βιβλίο του “η Ηλεία διά μέσου  των αιώνων“ αναφέρει ότι μέτρησε 1000 οικοδομήματα,  ο Κούπερ το 1990 με το Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης βρήκε περίπου διακόσια και εγώ πριν πέντε χρόνια δεν ξεπέρασα τα 150 ερείπια.
Ο  αρχαίος Ναός στο Κακοταροβούνι ή Σκιαδοβούνι και ο βυζαντινός που έχει κτιστεί παράπλευρα, με αρχαίο υλικό και με τις περίτεχνες τοιχογραφίες του είναι υπό κατάρρευση.  Την τελευταία φορά που τον επισκέφτηκα ήταν γεμάτος με κοπριά από τα μουσχάρια του Ερυμάνθου. Έμαθα τελευταία ότι οι αρχαιόθρησκοι έχουν καταστρέψει τις τοιχογραφίες. Έχω δώσει μάχες με τους αρχαιολόγους της Ηλείας και της Αχαΐας αλλά και με τη Νομαρχεία Ηλείας προκειμένου να καθορίσει τα όρια στην κορυφογραμμή του Ερυμάνθου. Ύστερα από δική μου παρέμβαση, ο δήμος Λασιώνος την τελευταία τετραετία, με τον τωρινό δήμαρχο κύριο Βασίλη Παπαντώνη, κατασκεύασε το δρόμο για το Ναό (ήταν το πρώτο έργο του δήμου). Το μετάνιωσα γρήγορα, όταν έμαθα από τους ντόπιους, ότι κατέβηκε, νύχτα, αγροτικό αυτοκίνητο  φορτωμένο με αρχιτεκτονικά μέλη. Πήγα στα καφενεία του Κακοταρίου και ενημέρωσα τους ανθρώπους εκεί, να εμποδίσουν στο μέλλον τέτοια φαινόμενα.
Οι 12 Ομηρικοί νερόμυλοι σε ζεύγη στις όχθες,  στο ποτάμι της Κερέσοβας, μια μεγάλη βιομηχανική εγκατάσταση, που είναι εντελώς ανεξερεύνητη και το αρδευτικό έργο της Μποκούτας, που κατασκευάστηκε το 1820 από τον Αβδούλ Αγά του Κακοταρίου. Για το αρδευτικό έργο έχει δημοσιευτεί σχετική μελέτη από το λαογράφο κ. Ηλία Τουτούνη.  Για τους 12 νερόμυλους της Κερέσοβας, αλλά και τους πολλούς άλλους της περιοχής μας, πιστεύω να επιληφθεί το μέλος μας, ο κύριος Μουζάκης, που έχει μελετήσει αρκετούς απ’ αυτούς. Υπάρχουν δύο νερόμυλοι, σε λειτουργία, στην Κρυόβρυση, που χρειάζονται κάποιες παρεμβάσεις στη συντήρησή τους.  Ο νερόμυλος που βρίσκεται στο δρόμο για το Κακοτάρι είναι υπό κατάρρευση και χρειάζεται άμεση παρέμβαση προκειμένου να διασωθεί.
Η άνω και κάτω Μονή και το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδος στη Δίβρη, αλλά  και η Μονή Πορετσού δεν χρειάζονται την παρέμβασή μας, διότι έχουν ήδη διασωθεί. Τα γεφύρια και οι νερόμυλοι της Δίβρης δεν γνωρίζω σε πια  κατάσταση βρίσκονται.
Ο νερόμυλος και η νεροτριβή της Ορεινής, παρότι λειτούργησαν και ως μουσείο υδροκίνητης έχουν εγκαταλειφθεί. Για τα άλλα μνημεία της Μοστενίτσας θα μας ενημερώσει το μέλος του συλλόγου μας, ο κύριος Αλέξης Μπαρζός.
Το γεφύρι που έφτιαξε ο Γιάννος Γιαννιάς, το 1800 στο Κακοτάρι, στο ίδιο σημείο με τον νερόμυλο, έχει κατά το ήμισυ αλλοιωθεί αφού έριξαν μπετόν για τη διαπλάτυνση του δρόμου.    
Το Πετρωτό γεφύρι στο Κακοτάρι, ύστερα από την επισκευή του βρίσκεται σε καλή κατάσταση.
Το Μυκηναϊκό νεκροταφείο της Αγίας Τριαδας, Μπουκοβίνα. Εδώ τα πράγματα είναι πολύ μπλεγμένα. Ο χώρος δεν έχει αποζημιωθεί και ο ιδιώτης που τον κατέχει δεν επιτρέπει σε κανέναν να τον επισκεφτεί. Έχουν υποστεί οι τάφοι από καθιζήσεις αρκετές ζημιές με τις τελευταίες βροχοπτώσεις.
Οι άγιοι Ανάργυροι με τον κυνοκέφαλο και τον Κυνοβιάρχη στο Αντρώνι. Πολύ αλληλογραφία με την 6η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Αχαΐας. Στο τέλος μου είπαν «επισκευάστε το μόνοι σας, αρκεί εμείς να σας εγκρίνουμε τις μελέτες». Εδώ υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες γιατί χρειάζεται να μετακινηθούν τάφοι. Το νεκροταφείο το διεκδικεί η εκκλησία από το δήμο και είναι δύσκολο να βρεθεί λύση. Υπάρχει όμως ένα παλιό έγγραφο που αποκάλυψε ο καθηγητής κύριος Παπαθεοδώρου, από την Κρυόβρυση, που δεν αναφέρεται ως ιδιοκτησία της εκκλησίας. (Κάτι άκουσα τώρα για κάποια μελέτη από το δήμαρχο)
Τα σπήλαια: υπάρχουν πολλά σπήλαια εδώ, στην Ορεινή Ηλεία. Το κυριότερο κατά την άποψή μου είναι το σπήλαιο του Αμαρκιανού στην περιφέρεια της Αγίας Κυριακής-Κερτίζας, που μπορεί εύκολα να αναδειχθεί. Έχει υποστεί κάποιες βλάβες από την πυρκαγιά που έκαιγε για μήνες. Χρησιμοποιείτο για πολλά χρόνια ως στάβλος.
Το δεύτερο στο Μισοβούνι στην περιφέρει των Τσιπιάνων, που είναι όσο η πλατεία Γεωργίου στην Πάτρα. Δεν έχει εξερευνηθεί και δεν το έχουν καταγράψει οι σπηλαιολόγοι. Μου έδωσε η σπηλαιολογική εταιρία κάποια σχέδια ξένων εξερευνητών του 1880 αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι αναφέρονται σε αυτό, διότι στην είσοδο υπήρχε βούρκος. Σημειώνω ότι χρειάζεται κάθοδος με σχοινί 30-40 μέτρων, αλλά, κατά την άποψη μου, είναι δύσκολο να αναδειχθεί. Το έχω φωτογραφήσει. Δεν είμαι εξουσιοδοτημένος να αποκαλύψω ακόμη τη θέση του σπηλαίου , που μου  εμπιστεύθηκε κάτοικος από τα Τσίπιανα.
Τα αξιόλογα σπήλαια στο φαράγγι του Αντρωνίου, όλα με σταλαγμίτες και σταλακτίτες. Είναι μικρά και τα επισκέπτονται όλες οι πεζοπορικές ομάδες που διαβαίνουν το φαράγγι.
Η πόλη της  Αρχαίας Ψωφίδας. Την πόλη κατέστρεψε ο Αλάριχος και στη συνέχεια, το 1800, ο Άγιος Παπουλάκης, ο Ιθακίσιος ή Ιωακείμ ο Βατοπεδινός, ο κατά κόσμον Ιωάννης  Πατρίκιος. Τότε κατέστρεψε το ναό της Ευρυκίνης Αφροδίτης, για να φτιάξει τη σημερινή Μονή και να στεγάσει τη Ζαχαρούλα. Αυτός ο αγύρτης ύστερα από 170 χρόνια ανακηρύχτηκε Άγιος από τον γνωστό μας Εφραίμ, τον Βατοπεδινό.  Το 2008 ανακατασκευάσαν το  γραφείο, το τοιχίο και το καμπαναριό με αρχιτεκτονικά μέλη που έβγαλαν από τη διαμόρφωση του περιβόλου χώρου της Μονής. Επίσης, το τείχος δίπλα από το δρόμο είναι υπό κατάρρευση. Έχω (όπως θα γνωρίζετε) ειδοποιήσει τις αρμόδιες αρχές και έχω παραπέμψει τους υπαιτίους στα ελληνικά δικαστήρια.
Ο Αρχαίος Λασιώνας στο Κούτι, που βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια του Κούμανι. Εδώ η καταστροφή είναι τεράστια. Είναι γνωστές οι ενέργειές μου με την Εφορία Κλασικών Αρχαιοτήτων της Ολυμπίας. Παρέδωσα αρχιτεκτονικά μέλη στον τότε δήμαρχο Λασιώνος κύριο Κλεάνθη Παπαδόπουλο και εν συνεχεία μαζί του, τους υπέδειξα όλες σχεδόν τις Αρχαιότητες του Λασιώνα. Μου είχαν υποσχεθεί εγγράφως ότι το 2007 θα άρχιζαν ανασκαφές. Αντ’ αυτού, με το πέρας του 2007 με υποχρέωσαν να πληρώσω 120 ευρώ το μήνα για κάθε φωτογραφία που είχα αναρτήσει στο internet.  Είχα 500 φωτογραφίες και καταλαβαίνεται για τι ποσό μιλούσαν. Έστειλα γράμμα στον τότε ΥΠΠΟ  Λιάπη, αλλά δυστυχώς δεν βρήκα άκρη.
Συνεχίζεται ακόμη η σύληση του χώρου από αρχαιοκάπηλους, ενώ δεν έχει χαρακτηριστεί ακόμα αρχαιολογικός. Υπέδειξα, το φθινόπωρο, στους αρχαιολόγους πρόσφατη ανασκαφή και όταν επισκέφτηκαν το χώρο, με ειδοποίησαν εγγράφως οι ίδιοι, ότι βρήκαν δίπλα και άλλη ανασκαφή.  Σας ενημερώνω ότι και σήμερα στο Κούμανι χρησιμοποιούν αρχαίο υλικό. Αυτό πωλείτο μέχρι πρόσφατα και σε μάντρα οικοδομικών υλικών.
Το Ελατοδάση  μας, Τσιπιάνων, Κρυόβρυσης και Λαμπείας. Εδώ δεν γνωρίζω αν γίνεται συστηματική καταστροφή. Έχω εντοπίσει μερικά κομμένα έλατα, πάνω από τη Βερβινή, που κατά την άποψή μου δεν πρέπει να ήταν για εμπόριο. Ο κίνδυνος όμως της καταστροφής τους είναι η ασθένεια, που τα ταλανίζει τα τελευταία χρόνια.
Το δρυοδάσος Φολόης. Το δρυοδάσος στην περιοχή του Οροπεδίου Φολόης είναι ένα και ενιαίο και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να το διαχωρίζουμε. Εδώ «περπατάνε οι φράχτες», όπως ήταν ο τίτλος σε ένα άρθρο στο περιοδικό Φολόη. Κόβουν μια σειρά δέντρων και την επόμενη χρονιά το σπέρνουν κ.ο.κ.   Στην περιοχή του Πανόπουλο συνεχίζονται οι καταπατήσεις έως σήμερα, αφού οι τιμές γης ξεπερνούν τις τιμές της Αθήνας. Ένας γέρος, στα 80 του, αγόρασε πανάκριβα ένα χωράφι 50 στρέμματα. «Γιατί το αγόρασες μπάρμπα τόσο ακριβά»; «Θα βγω μέχρι το ρέμα» μου απαντάει, «και θα κερδίσω άλλα εκατό στρέμματα».
Το έχω αναφέρει γραπτά αλλά και προφορικά στα καφενεία, να μην αποβεί μοιραία η μεγάλη ανάπτυξη και η μετοίκηση για το μοναδικό, επίπεδο δρυοδάσος της Ευρώπης, αφού δύναται να πραγματοποιηθεί βόρεια, προς τη Μποκούτα.
Μέχρι σήμερα, όπως δείχνουν και οι χάρτες, έχουν εκχερσωθεί ανεξέλεγκτα μεγάλες εκτάσεις. Την αρχή έκαναν οι Εγγλέζοι το 1943, κατά την κατοχή των Γερμανών, με τη δημιουργία του πολεμικού αεροδρομίου. Το αεροδρόμιο, στη συνέχεια, τεμαχίστηκε και μοιράστηκε στους κατοίκους του τότε οικισμού.  Συνέχισαν όμως την καταπάτηση οι ιδιοκτήτες που συνόρευαν με το δάσος καθώς και οι έμποροι  ξυλείας.
Στην άλλη πλευρά, Κούμανι και Γιάρμενα επικρατεί χειρότερη κατάσταση. Έμαθα ότι στο Κούμανι υπάρχουν δύο μεγάλα μηχανήματα που εξαφανίζουν το δέντρο στο λεπτό. Στην περιοχή της Γιάρμενας έχω φωτογραφήσει περιφραγμένο δάσος εκατοντάδων στρεμμάτων. Οι λάκες όλες είναι καταπατημένες, καλλιεργούνται και είναι φυτεμένες με καρυδιές.
Η μεγάλη όμως μάστιγα της καταστροφής του δάσους είναι το εμπόριο ξυλείας. Είναι τεράστια τα κέρδη που αποκομίζουν οι έμποροι και οι μόνιμοι κάτοικοι που συνεργάζονται. Σημειώνω ότι τα φορτηγά φαίνονται νόμιμα στους δρόμους αφού φέρουν τιμολόγια από την Στερεά Ελλάδα. Εδώ θα αναφερθώ στο μεγάλο έργο του συμπατριώτη δικηγόρου κυρίου Άγγελου Μαρκόπουλου, που με ατομικές προσπάθειες πέτυχε, να μην κόβεται κανένα δέντρο, αλλά και την αναστολή λειτουργίας σφαγείων στο δάσος, τα οποία θα είχαν καταστροφικές συνέπειες στο περιβάλλον. Κατά την άποψη μου, αν ο σύλλογος έχει οικονομική δυνατότητα, θα πρέπει κατά διαστήματα να ελέγχει κατά κάποιον τρόπο τους 3-4 δρόμους, για να σταματήσει αυτή η συμφορά.
Δεν θα πω περισσότερα για το δρυοδάσος. Υπάρχουν πιο ειδικοί από μένα να αναπτύξουν το θέμα. Είχα δει έναν μικρό σχετικά κορμό στο Μουσείο της Φολόης και ήταν εκατοντάδων ετών. Συναντήσαμε πρόσφατα με τον κύριο Ηλία Τουτούνη ένα τέτοιο δέντρο μεγάλων διαστάσεων, που δεν το αγκάλιαζαν τέσσερα μεγαλόσωμα άτομα. Μέτρησα 4,5 αγκαλιές του κυρίου Τουτούνη. Το δένδρο είναι πλησίον οικισμού και δεν αξιώθηκαν οι άρχοντες να βάλλουν ένα αλεξικέραυνο. Θα το δημοσιεύσω το φθινόπωρο, προεκλογικά, για να τους εκθέσω.
Τα Φαράγια μας υποφέρουν από τις παράνομες χωματερές, τα λύματα και τα σκουπίδια σε όλα τα χωριά. Άποψή μου είναι να γίνει ενημέρωση, αρχικά για τους βόθρους και κατόπιν να ακουλουθήσουν ατομικές καταγγελίες, διότι το ποσοστό παρανομίας υπερβαίνει το 80% των κατοίκων.
Ο σύλλογος μας με την βοήθεια του τοπικού τύπου και ιδιαίτερα με τα αξιόλογα περιοδικά μας «Διβρη», «Φολόη»που τόσα έχουν προσφέρει στον τόπο μας, το διαδίκτυο και τα άλλα τοπικά έντυπα, μπορεί να αρχίσει εκστρατεία ενημέρωσης, με τη μεγάλη συμβολή της Ελληνικής Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, που ήδη βρίσκεται μαζί μας και τους ευχαριστούμε θερμά. Παράλληλα να έλθουμε σε επαφή και σε συνεργασία  με τις οργανώσεις WWF Ελλάς, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Δίκτυο Μεσόγειος SOS, Καλλιστώ, MOm, Αρκτούρος και Αρχέλων. Ακόμη να ζητήσουμε συνεργασία και με τη διεθνή οργάνωση Greenpeace,αλλά και άλλες παρεμφερείς οργανώσεις και συλλόγους.
Η προσφορά μου στο νεοσύστατο σύλλογο θα  είναι πραγματικά εθελοντική, ανιδιοτελής και αφιλοκερδής.
Σας ευχαριστώ.
 Ανάγνωση επιστολής του κ. Στέλιου Μουζάκης ερευνητή ιστορίας πολιτισμού,  ιδρυτικού μέλους του υπό ίδρυση συλλόγου «Ωλονός», χαιρετισμός του κ. Ηλία Τουτούνη, ιδρυτικού μέλους του υπό ίδρυση συλλόγου «Ωλονός»,
 χαιρετισμός του κ. Παναγιώτη Αχιλλεόπουλου προέδρου του συλλόγου «Επτάλοφος».
6.  Χαιρετισμός του κ. Κώστα Γιανόπουλου, καθηγητής στο γυμνάσιο του Πύργου. Ο κ. Κώστα Γιανόπουλος είναι μέλοςτης «Ελληνικής Εταιρείας προστασίας της φύσης» και φωτογραφίζει τα λουλούδια και τα φυτά της Ηλείας.
Ερωτήσεις από τον κ. Γιώργο Μαρκόπουλο από τη Γιάρμενα ιδρυτικού μέλους του υπό ίδρυση συλλόγου «Ωλονός».



7. Συζήτηση και η δευτερολογία του κ. Σωτήρη Σωτηρόπουλου.

8. Συνέχεια στη δευτερολογία του κ. Σωτήρη Σωτηρόπουλου, χαιρετισμός από τη κυρία Ρόη Αντωνοπούλου,
 δευτερολογία του κ. Ηλία Τουτούνη, εκλογή εκπροσώπων του συλλόγου Ωλονός- περάτωση των εργασιών.
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ TOY ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΩΛΟΝΟΣ

Πρόεδρος……… .Τουτούνης Ηλίας                (Κακοτάρι) …τηλ.  6973887955
Α΄ Αντιπρόεδρος Χρονόπουλος Ανδρέας         (Φολόη)…..  τηλ.  6942991465
Β΄  Αντιπρόεδρος Παπαντωνόπουλος Κώστας  (Αντρώνι)... τηλ. 6977223610
Γεν. Γραμματέας…Σιακκουλής Νικόλαος      (Νεμούτα)…...τηλ. 6944336887
Ταμίας……………. Αθανασόπουλος Ανδρέας  (Αγία Άννα).....τηλ. 6946980200
Υπεύθ. Τύπου……Μαρκόπουλος  Γεώργιος   (Φολόη)….....τηλ. 6974971810
Μέλος……………..Αντωνοπούλου  Ρόη           (Φολόη)…… τηλ. 6977285220
Μέλος…………….Λύσανδρος Παναγόπουλος (Αντρώνι)….  τηλ.6983515808
Μέλος                Γιώργος Μαρκόπουλος      (Αγία Άννα)…...τηλ
Ήδη, έχει πραγματοποιηθεί και η πρώτη συνάντηση των εκλεγμένων μελών, κατά την οποία έγινε η κατανομή των θεματικών ενοτήτων για τους τομείς «Ερύμανθος», Δρυοδάσος Φολόης» και Πολιτιστική Κληρονομιά- Εκκλησίες, Βρύσες, Γεφύρια» ενώ στην επόμενη συνάντηση οι υπεύθυνοι θα παρουσιάσουν τα στοιχεία της καταγραφής που θα έχουν κάνει και θα προτείνουν δράσεις και εκδηλώσεις για την ανάδειξη και προστασίας τους. 


video: ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
Ιστοσελίδες παρουσίασης:




http://www.antroni.gr, http://oreini-ileia.blogspot.com,http://erymanthos.blogspot.com/,http://androni.blogspot.com






1 σχόλιο:

KOSTAS GOUMERO είπε...

elpizw na mhn eiste mono logia, xreiazonte kai erga, kalh epityxia pantws an kai apo goumero den vlepw kapoion sto D.S!