Τρέμω για την όμορφη χώρα μου κι αγαπώ το λαό της για τη δυστυχία του. Αν όμως ξεσηκωνόταν ο λαός μου σπρωγμένος από τον πόθο της διαρπαγής για να σκοτώσει κι αν από αυτό που ονομάζουν πατριωτικό πνεύμα έκανε εισβολή στη γη του διπλανού μου, τότε θα τον μισούσα τον λαό μου και τη χώρα μου για τη φρίκη που θα έσπερναν.
Τραγουδώ τον ύμνο της γενέτειρας γης μου και λαχταρώ να δω τα χώματα των παιδικών μου χρόνων, μα αν οι άνθρωποι αυτής της γης αρνιότανε να δώσουν στέγη και τροφή στο φτωχό ταξιδιώτη, θα έκανα τον ύμνο μου επικήδειο και τη λαχτάρα μου λησμοσύνη. Θα έλεγε τότε η εσωτερική φωνή μου, το σπίτι που δεν φιλοξενεί εκείνον που βρίσκεται σε χρεία, είναι άξιο για καταστροφή.
Αγαπώ το χωριό που γεννήθηκα με την ίδια αγάπη που έχω για την χώρα μου, και αγαπώ τη χώρα μου με την ίδια αγάπη που έχω για τη γη, που ολάκερη είναι η χώρα μου. Και αγαπώ τη γη με όλη μου την ύπαρξη γιατί είναι το απάνεμο λιμάνι του ανθρώπου......
King Biscuit Man
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου