p

Το δάσος της Φολόης, η Δίβρη, η Ανδρίτσαινα,το Αντρώνι, η Αγία Αννα,του Λάλα, το Γούμερο ,η Φιγαλεία, η Πηνεία, η Μίνθη και ο Ερύμανθος δεν είναι απλοί τουριστικοί προορισμοί..... Είναι μικρές πατρίδες!!!Η ορεινή Ηλεία είναι μια από τις περιοχές που ο τουρισμός δεν έχει αλλοιώσει. Η ζωή συνεχίζεται σε ορισμένες περιοχές της όπως πριν από 50 χρόνια

Κυριακή 30 Μαΐου 2010

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟ


Όλοι οι ενεργοι πολίτες της Ηλείας συμπαραστέκονται στον μαχητή δημοσιογράφο Μάκη Νοδάρο στη αυριανή δίκη στο Τριμελές του Πύργου, όπου δικάζεται μετά από μήνυση του γνωστού και μη εξαιρετέου Δημάρχου Ζαχάρως, ο οποίος είναι καταδικασμένος όχι μόνο στη συνείδηση του λαού, αλλά και με πλειάδα αποφάσεων των δικαστηρίων που δεν εκτελούνται.
 Δυστυχώς κάποιοι από τους εξουσιαστές μας (υψηλά ιστάμενοι στο Νομό και την Κυβέρνηση, ως και μερίδα του Τύπου) τον καλύπτουν και τον προστατεύουν σκανδαλωδώς, επιβάλλοντας καθεστώς ατιμωρισίας.
Ελπίζουμε η Ελληνική Δικαιοσύνη να σταθεί αυτή τη φορά στο ύψος των περιστάσεων και να αθωώσει τον αγωνιστή Μάκη Νοδάρο του οποίου η φωνή δεν φιμώνεται εύκολα, όσο κι αν θέλουν κάποιοι να τον τρομοκρατήσουν.
Σωτήρης Σωτηρόπουλος, ιατρός
(Εκδότης του περιοδικου "ΔΙΒΡΗ" και πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών ΚΕΑ)
Μαρία Σωτηροπούλου, συγγραφέας
(Πρόεδρος του Ελληνικου Κλαδου της βραβευμένης με Νομπέλ Ειρήνης IPPNW, κατά των Πυρηνικών και Βιοχημικών όπλων)

“ΓΙΑΝΝΗΣ και ΓΙΩΡΓΗΣ ΓΙΑΝΝΙΑΣ, Οι Σταυραετοί του Ωλενού.”




Από τις εκδόσεις “ΚΟΚΛΑΚΙ” κυκλοφόρησε ένα ακόμη ιστορικό βιβλίο των συγγραφέων και ερευνητών Ηλία Τουτούνη & Κώστα Παπαντωνόπουλου, με τίτλο “ΓΙΑΝΝΗΣ και ΓΙΩΡΓΗΣ ΓΙΑΝΝΙΑΣ, Οι Σταυραετοί του Ωλενού.”
            Ο τόμος αποτελείται από 240 σελίδες και αναφέρεται στην γενιά, την ζωή και την δράση των εξ Ηλείας κλεφταρματολών Γιάννη και Γιώργη Γιαννιά. Δύο μεγάλες ενότητες συνυφασμένες με την ιστορία και την ζωή των οπλαρχηγών του Ωλενού (Ερυμάνθου) που έδρασαν στην Ηλεία, την Αχαΐα, αλλά και στην ευρύτερη Πελοπόννησο. Οι συγγραφείς πλαισιώνουν το βιβλίο με (79) δημοτικά τραγούδια των Γιαννιάδων με ωραίες, γλαφυρές και ευκολοδιάβαστες αφηγηματικές εισαγωγές. Το βιβλίο γράφηκε με σκοπό να γνωρίσουμε τους αφανείς για τον λαό, αλλά επιφανείς για το Έθνος μας ήρωες του τόπου μας που έδωσαν την ζωή τους για την Ελευθερία του Γένους.
            «Αν και στην αρχή το εγχείρημα φαινόταν κάπως δύσκολο και ακατόρθωτο, όλοι μαζί προσπαθήσαμε και μετά από αρκετό χρόνο και κόπο, σήμερα έχουμε την δυνατότητα να μπορούμε να μάθουμε για την ζωή και την δράση αυτών των ιστορικά αγνοημένων οπλαρχηγών του Ωλενού»… τονίζουν οι συγγραφείς του βιβλίου Ηλίας Τουτούνης και Κώστας Παπαντωνόπουλος.
            Το βιβλίο προλογίζουν η κ. Βασιλική Χρυσανθοπούλου, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Οξφόρδης, Ερευνήτρια του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών. Ο κ. Ηλίας Γιαννικόπουλος, Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Εδιμβούργου και ο κ. Βασίλης Παπαντώνης, Δήμαρχος του Δήμου Λασιώνος Ηλείας.
Όσοι μάλιστα επιθυμούν ν’ αποκτήσουν την ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα αυτή έκδοση θα πρέπει ν’ απευθυνθούν στις εκδόσεις “ΚΟΚΛΑΚΙ”.

(Τηλ. 26220-21249, κιν. 6972887955 & koklaki@yahoo.gr).

Με επιτυχία η εκδήλωση του ομίλου Πολιτεία Ήλιδας –Ολυμπίας και στην Αθήνα

Με επιτυχία η εκδήλωση του ομίλου Πολιτεία Ήλιδας –Ολυμπίας και στην Αθήνα
Με στόχο την αναβίωση του ιστορικού μονοπατιού που συνέδεε την αρχαία Ήλιδα με την Αρχαία Ολυμπία και το οποίο διάβαιναν κάθε τέσσερα χρόνια αθλητές, ιερείς και ελλανοδίκες, αλλά και πλήθος κόσμου, προκειμένου να φθάσουν στον ιερό χώρο της Ολυμπίας όπου ετελούντο οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ο Όμιλος Ηλείων για τον Πολιτισμό και την Ανάπτυξη «Πολιτεία Ήλιδας – Ολυμπίας», πραγματοποίησε εκδήλωση στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων.
Η αναβίωση του μονοπατιού εκτιμάται ότι θα βοηθήσει την ανάπτυξη της ημιορεινής Ηλείας, μιας περιοχής που έχει πληγεί από τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007.
Το 2008 το Υπουργείο Τουρισμού είχε εγκρίνει αρχικώς 2,4 εκατ. Ευρώ για τη μελέτη, ωστόσο εκφράζονται φόβοι για μη ένταξη του έργου στο ΕΣΠΑ.
Οι ομιλητές, επιστήμονες που έχουν κάνει μελέτες για την πορεία του μονοπατιού, αλλά και επιφανείς πολιτικοί που κατάγονται από την Ηλεία, όπως ο αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Βύρων Πολύδωρας και ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού κ. Νίκος Κωνσταντόπουλος, ζήτησαν την ένταξη του μονοπατιού στο ΕΣΠΑ και αναφέρθηκαν στην σπουδαιότητα της πρότασης.
Η πρόεδρος του Ομίλου κα Σοφία Χίντζιου –Κοντογιάννη κάλεσε όλους τους Ηλείους να ενισχύσουν την προσπάθεια αυτή και τόνισε: «Στην προώθηση της πρότασης ζητούμε τη συμβολή του πολιτικού κόσμου και του λαού της Ηλείας. Γιατί μόνο εάν είμαστε ενωμένοι, όλοι, πέρα και πάνω από κομματικές γραμμές θα μπορέσουμε να επιτύχουμε το στόχο μας».
Ο αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Β. Πολύδωρας τόνισε ότι τάσσεται αλληλέγγυος στην προσπάθεια που έχει ξεκινήσει ο Όμιλος για την υπαγωγή του μονοπατιού στο ΕΣΠΑ. Στην ομιλία του με θέμα «Στο μονοπάτι όπου περπάτησαν οι μύστες του πολιτισμού», μεταξύ άλλων εξήρε την πρωτοβουλία του Ομίλου και τόνισε: «Το γεγονός ότι μιλάμε για μονοπάτι που περπάτησαν οι μύστες, εν μέσω κρίσεως, δεν αποτελεί αντιξοότητα, γιατί και ο ναός μας χτίσθηκε μεσούντος του πελοποννησιακού πολέμου. Αυτή είναι η ανωτερότητα του ελληνικού πνεύματος, του οποίου, ίσως μακρινοί σκυταλοδρόμοι είμαστε εμείς απόψε».

Ο κ. Πολύδωρας ανέλυσε το «ιστορημένο τοπίο» της Ήλιδας και της Ολυμπίας και εξέφρασε την ελπίδα ότι μέσω του μονοπατιού και της «διδασκαλίας» που θα το συνοδεύει κατά την «αναβίωσή» του θα γίνουμε συνεχιστές των ιδεών και του πολιτισμού που κυριάρχησαν στην Αρχαία Ήλιδα και στην Αρχαία Ολυμπία.
Με αφορμή την επικαιρότητα, όπως χαρακτηριστικά είπε, ο Αντιπρόεδρος της Βουλής, επισήμανε ότι θα μπορέσουμε να σταθούμε όρθιοι στο πέρασμα της ερήμου της οικονομικής κρίσης, αν αξιοποιήσουμε το μεγάλο πλεονέκτημα του ελληνικού πολιτισμού. Απηύθυνε δε έκκληση για ενότητα, ομόνοια, συνεννόηση ολόκληρου του ελληνικού λαού αλλά και για εκεχειρία, για λιγότερο κοινωνικό φθόνο, ο οποίος εξάγεται από πολλά κέντρα και δεν ωφελεί.
Ο πρ. Πρόεδρος του Συνασπισμού κ. Νίκος Κωνσταντόπουλος στην ομιλία του με τίτλο «Ο πολιτισμός ως στοιχείο ανάπτυξης και συνοχής στην ιστορία και στην καθημερινότητα», μεταξύ άλλων τόνισε ότι κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει την τεράστια σημασία της ιστορίας. «Χωρίς ιστορία δεν μπορεί να υπάρξει εθνική συνείδηση και χωρίς εθνική συνείδηση δεν μπορεί να υπάρξει, ούτε κουλτούρα, ούτε πραγματικός πολιτισμός». Ενώ συνδυάζοντας την πρωτοβουλία του Ομίλου και αναφερόμενος και σε προσωπικά βιώματα από την παιδική του ηλικία στην περιοχή επισήμανε: «Τα κλαδιά προσκυνάνε τις ρίζες και όχι οι ρίζες τα κλαδιά».
Καταλήγοντας ο κ. Κωνσταντόπουλος τάχθηκε υπέρ της προσπάθειας του Ομίλου Πολιτεία και τόνισε: «Ζήσαμε την εφιαλτική καταστροφή των πυρκαγιών πριν από τρία χρόνια. Είδαμε να ρημάζεται όλος ο τόπος. Είναι καιρός να δράσουμε με συλλογικότητα. Με δράσεις σχεδιασμένες. Χρειαζόμαστε δράσεις με προοπτική. Με αισιοδοξία για το μέλλον. Αν θέλουμε να αλλάξουμε τα πράγματα θα πρέπει να συνεννοηθούμε μεταξύ μας και να συνειδητοποιήσουμε ότι οι αλλαγές αυτές δεν θα γίνουν από μόνες τους».

Ο δημοσιογράφος και ιστορικός κ. Τίτος Αθανασιάδης έκανε ευρεία αναφορά στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων και αναφέρθηκε στην πρόταση του Κωνσταντίνου Καραμανλή για επιστροφή των Ολυμπιακών Αγώνων στη χώρα που τους γέννησε, την Ελλάδα. Παράλληλα τόνισε ότι ο θεσμός των Ολυμπιακών Αγώνων είναι ο μακροβιότερος από τους τρεις θεσμούς (οι άλλοι δύο είναι η δημοκρατία και η αμφικτιονίες), που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας. Παράλληλα κατέθεσε προτάσεις για την τέλεση μεσολυμπιάδων, αλλά και τέλεση Ολυμπιακών Αγώνων σε επίπεδο Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και σε επίπεδο μαθητών σχολείων. Τάχθηκε επίσης υπέρ της πρόταση που έχει καταθέσει ο πρώην υφυπουργός κ. Γ. Κοντογιάννης για δημιουργία Ινστιτούτου Άθλησης στην Αρχαία Ολυμπία.

Οι μελετητές κ.κ. Ν. Αγριαντώνης και Ν. Αλεξανδρόπουλος τόνισαν τη σημασία που θα έχει για την περιοχή η «αναβίωση» του μονοπατιού αφού θα απασχολήσει, άμεσα, τουλάχιστον 70 άτομα από τον ενεργό πληθυσμό της περιοχής και κατέγραψαν τις διαδρομές που προβλέπει η μελέτη που έχει στα χέρια του το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, αλλά και η Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδος.
Στην εκδήλωση παρευρέθησαν ο Βουλευτής Ηλείας κ. Γιώργος Κοντογιάννης, ο οποίος κατέθεσε πέντε προτάσεις για την αξιοποίηση της Αρχαίας Ήλιδας και της Αρχαίας Ολυμπίας. Μεταξύ αυτών επανέφερε τις προτάσεις του για ίδρυση Ινστιτούτου Αθλημάτων στην περιοχή και τη δημιουργία δικτύου Ολυμπιακών Πόλεων.

Η Βουλευτής Επικρατείας της Ν.Δ. κ. Διονυσία- Θεοδώρα Αυγερινοπούλου στήριξε την πρόταση του κ. Κοντογιάννη για έναρξη της εκεχειρίας στην Αρχαία Ολυμπία και προσφέρθηκε στην επόμενη Συνεδρίαση του ΟΗΕ να το θέσει στον Γενικό Γραμματέα.
Στην εκδήλωση παρευρέθησαν επίσης ο Α΄Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής κ. Παύλος Κανελλάκης, ο Ολυμπιονίκης μας κ. Στέλιος Μυγιάκης, η πρ. Βουλευτής κα Έλενα Κουντουρά, ο πολιτευτής κ. Χάρης Λαμπρόπουλος, ο Δήμαρχος Ανδραβίδας κ. Γιάννης Παπανδρέου (ο οποίος ζήτησε τη βοήθεια του Ομίλου ώστε ο Σύλλογος Κένταυροι να περπατήσει το μονοπάτι με άλογα), ο Γιώργης Τάκη Δόξα καθώς και πολλοί πρόεδροι συλλόγων της Ηλείας.
Την εκδήλωση συντόνισε η δημοσιογράφος της ΝΕΤ κυρία Λίνα Κλείτου.

Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

ΓΙΑ ΕΜΠΑΙΓΜΌ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΘΥΠΟΥΡΓΟ ΜΙΛΆΕΙ Η ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΑΝΑΔΑ

Εμείς οι Ηλείοι της Βορείου Αμερικής Συνελθόντες στο 12ον Συνέδριο της 

ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΑΝΑΔΑ 

Σήμερα 22 Μαίου 2010 στη Κοινοτική Αίθουσα της Εκκλησίας της Αναλήψεως του Σωτήρος
101 ANDERSON AV., FAIRVIEW N.J.

Και ΛΑΒΟΝΤΕΣ ΥΠ’ΟΨΙΝ
Ότι μια εβδομάδα μετά την εκλογήν του ως Πρωθυπουργός,

ο κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ 

Με συνοδεία το μισό Υπουργικό Συμβούλιο κατέβηκε στην πατρίδα μας Ηλεία και με φόντο το καμμένο Κρόνιο λόφο, μας ανακοίνωσε ότι η πρώτη του πράξη σαν Πρωθυπουργός θα είναι η παραδειγματική Ανασυγκρότηση και Πράσινη Ανάπτυξη της Ηλείας, ότι επανέλαβε τις υποσχέσεις του αργότερα σε άλλο του ταξίδι στο τόπο μας, ότι και για τρίτη φορά με την ευκαιρία της παραδόσεως των έτοιμων σπιτιών στους δικαιούχους του χωριού Αρτέμιδα από το Πρόεδρο της Κύπρου κ. Δημήτρη Χριστόφια,

ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΜΕ
Ότι εμπαιζόμαστε γιατί αφού μέχρι στιγμής όχι μόνον δεν έχει κάνει απόλύτως τίποτα για να υλοποιήσει τις υποσχέσεις του, αλλά πραγματοποιήθηκε στη Βόνιτσα ειδική σύσκεψη για Ειδικό Αναπτυξιακό Πρόγραμμα Προστασίας του Αμβρακικού, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα την αποκατάσταση των πυροπαθών της Ηλείας, υποσχόμενοι δε οι αρμόδιοι, ότι θα επιληφθούν αργότερα με το Πρόγραμμα Ανάπτυξης της Ηλείας,

Κ Α Λ Ο Υ Μ Ε 
Το κ. Πρωθυπουργό να τηρήσει τις υποσχέσεις του και, σεβόμενος την αξιοπιστία του, να παρέμβει στους αρμόδιους Υπουργούς για να επιταχύνουν τις ενέργειές τους και τις ανάλογες διαδικασίες για να λήξει, επί τέλους, το δράμα που ζουν οι πατριώτες μας μέσα στη ζέστη και στα κρύα, ξεχασμένοι και ελπίζοντες ότι η πολιτική ηγεσία του τόπου μας θα κάνει το καθήκον της και θα τους βγάλει από τη μιζέρια και τα αποκαίδια, μέσα στα οποία διαβιούν.

Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Γνωρίστε το Γούμερο!


Το Γούμερο, είναι ένα χωρίο με υπέροοχη θέα και πολλά ενδιαφέροντα αξιοθέατα. Έχουμε την τύχη να ζούμε σε ένα χωριό με πολλές ιδιαιτερότητες. Είναι ορεινό και σχεδόν απομονωμένο. Απέχει περίπου πενήντα λεπτά με αυτοκίνητο από τον Πύργο, την πρωτεύουσα του Νομού Ηλείας. Η τοπική ιστορία είναι πλούσια και τα αξιοθέατα που μπορεί να περιηγηθεί ο επισκέπτης ιδιαίτερα αξιόλογα.

Ανηφορίζοντας για το Γούμερο, ύστερα από αρκετές στροφές, συναντάμε την Παναγία τη Σπηλιώτισσα, ένα εκκλησάκι στη σκιά ενός βράχου. Συνεχίζοντας προς το χωριό, λίγο πριν το Σχολείο, στο ύψος του γηπέδου Βόλλεϋ, δεξιά, θα δούμε πινακίδα προς Νικαβα, ένα εκκλησάκι Μετόχι του Παναγίου Τάφου. Πλησιάζοντας στο χωριό, πριν φτάσουμε στα σχολεία, στην ταβέρνα, κοιτάζοντας δεξιά κάτω, έχουμε μπροστά μας μια υπέροχη θέα ως τα παράλια του Νομού Ηλείας και το λιμάνι του Κατάκολου. Θαυμάσια θέα και ακόμη πιο θαυμάσιο το ηλιοβασίλεμα!

Προσπερνώντας αριστερά τα σχολεία, συνεχίζουμε και στη μεγάλη δεξιά στροφή, πινακίδες μας οδηγούν στον Ασκητή, ένα μοναστήρι φαινόμενο όπου καταρρίπτεται η θεωρία: Βουνό με βουνό δεν... σμίγει!
 
 
 
Σε δύο σπηλιές, μπορούμε να θαυμάσουμε βουνά να σμίγουν και στη βάση τους ένας απέριτος βυζαντινός ναός, ο Αϊ Γιάννης ο Ασκητής, με τη φανταστική θέα των δύο βουνών και το Αγίασμα.

Διασχίζοντας το χωριό, φτάνουμε στην πλατεία. Εκεί θα βρούμε δροσιά, καφέ, φαγητό και παραδοσιακή φιλοξενία. Τέλος, στα βόρεια του χωριού, υψώνεται το κάστρο.
Διονυσία Τζουανοπούλου & Άγγελος Αποστολόπουλος. - Μαθητές Γ΄τάξης Γυμνασίου Γούμερου.

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

Αποθέωση του πολιτικαντισμού η ομιλία στη Βουλή του Βουλευτή Ηλείας κ. Αντωνακόπουλου για τους νέους Δήμους


«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ»
27063 Λαμπεία Τηλ 6972295293  





Δίβρη 24-5-2010                                        
Αποθέωση του πολιτικαντισμού η ομιλία στη Βουλή
του Βουλευτή Ηλείας κ. Αντωνακόπουλου για τους νέους Δήμους 
      Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η ομιλία του βουλευτή Ηλείας του ΠΑΣΟΚ κ. Τάκη Αντωνακόπουλου στη Βουλή (βλ. τοπικές εφημερίδες 22-5-10) κατά την συζήτηση της Επιτροπής Εσωτερικών υποθέσεων για τον «Καλλικράτη» και ιδιαίτερα σε σχέση με το νέο Δήμο Αρχαίας Ολυμπίας.
      Ούτε λίγο ούτε πολύ ο κύριος βουλευτής, θυμίζοντας πολύ παλιές εποχές κοινοβουλευτισμού επί αλήστου μνήμης Βούλγαρη (του επιλεγόμενου και «Τζουμπέ»), είπε τα εξής καταπληκτικά, παράδοξα και ψευδή:
      Πρώτον: είπε «η Αρχαία Ολυμπία δεν ταιριάζει να συνυπάρξει με περιοχές ορεινού αγροτικού δήμου»!!. Πέρα από περίεργες «ρατσιστικές» προεκτάσεις των απόψεων του ερίτιμου κ. βουλευτή, ξεχνά ότι η τουριστική ανάπτυξη στο νέο Δήμο θα προέλθει από την σύζευξη της Αρχ. Ολυμπίας με την Ιστορία, τον Πολιτισμό, τα Μνημεία και τις φυσικές καλλονές της περιοχής ορεινής Ηλείας ως ένα σημαντικό αναπτυξιακό δίπολο και όχι με τον Πύργο που προτείνει.
      Δεύτερον: είπε «ο ορεινός Δήμος πρέπει να γίνει με επίκεντρο τον Δήμο Ωλένης»!!. Προφανώς ο ρέκτης κ. βουλευτής θέλοντας «να χαϊδέψει τα αυτιά» των Ωλένιων ψηφοφόρων του (αποθέωση του πολιτικαντισμού), ξεχνά ότι στο σημερινό Δήμο Ωλένης υπάρχουν μόνο 4 ορεινά χωριά (Κλινδιά, Πεύκη,  Αγιανάνα , Γούμερο) και ο υπόλοιπος Δήμος δηλ. το 80% έχει μέσο υπερθαλάσσιο υψόμετρο 160μ. και βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τον Πύργο.
      Τρίτον και σπουδαιότερο: είπε «οι ορεινοί δήμοι που πήγαν στην Αρχ. Ολυμπία έχουν τις επιφυλάξεις τους»!!!. Εδώ είναι η αποθέωση της ανακρίβειας, καθόσον οι ορεινοί δήμοι Φολόης και Λαμπείας  δέχτηκαν ανεπιφύλακτα (σχεδόν πανηγυρικά) την ένταξή τους στην Αρχ. Ολυμπία και ο Δήμος Λασιώνος «ως ένα καλό πρώτο βήμα»…
      Κατόπιν αυτών, αφήνουμε τον κύριο βουλευτή στην κρίση των ψηφοφόρων του (που δεν είναι «αγελαίοι») αλλά και του συνόλου του Ηλειακού λαού.
      Τον καλούμε να επανορθώσει, τα λάθη ανθρώπινα. 
      Ο πρόεδρος
      Σωτήρης Σωτηρόπουλος
      (εκδότης του περιοδικού «ΔΙΒΡΗ» -τηλ 6972295293)

Κυριακή 23 Μαΐου 2010

ΔΗΛΩΣΗ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΑΝΤΩΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΡΕΙΝΟ ΔΗΜΟ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΑΚΗ ΑΝΤΩΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ  ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΓΙΑ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ 
..... νομίζω ότι σε σχέση με τον ορεινό δήμο που έχει ως επίκεντρο την Αρχαία Ολυμπία  πρέπει να γίνει ορεινός δήμος με επίκεντρο το δήμο Ωλένης, που είναι ορεινός. Η Αρχαία Ολυμπία είναι μια περιοχή που φιλοδοξούμε να την καταστήσουμε παγκόσμιο κέντρο, τη Νέα Ολυμπία, όπως είπε ο Πρωθυπουργός στα πλαίσια του σχεδίου ανασυγκρότησης της Ηλείας και νομίζω ότι θα πρέπει να αφήσουμε εκεί τη δημοτική αρχή να ασχοληθεί με αυτά τα μεγέθη και να μην έχει να λύσει προβλήματα ενός πληθυσμού που θα είναι κατά 80% αγροτικής δραστηριότητας. Πρέπει να το δούμε και οι ορεινοί δήμοι  που πήγαν εκεί, έχουν τις επιφυλάξεις τους.




κάποιος να πει στον βουλευτή μας οτι ο ΔΗΜΟΣ ΩΛΕΝΗΣ δεν είναι ορεινός εκτός απο 5 χωριά στις παρυφές του όρους Φολοη (ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ-ΓΟΥΜΕΡΟ-ΠΕΥΚΗ-ΚΛΙΝΔΙΑ-ΚΑΡΥΑ) .....Ο ορεινός δήμος είναι όμως εφικτό να γίνει μονάχα με την συνένωση των δήμων ΛΑΜΠΕΙΑΣ, ΛΑΣΙΩΝΟΣ, ΦΟΛΟΗΣ και τα ορεινα χωρια των δήμων ΠΗΝΕΙΑΣ και ΩΛΕΝΗΣ.    

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΥ ΓΙΩΡΓΗ ΓΙΑΝΝΙΑ ΣΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΗΛΕΙΑ


Σας προσκαλούμε να συμμετάσχετε στην εκδήλωση τιμής και Μνήμης για την Μάχη των Στενών Κατσαρού (Ιούνιος 1821) και την ηρωική θυσία του Οπλαρχηγού Καπετάν Γιώργη Γιαννιά και των παλικαριών του, που θα λάβει χώρα στο Μνημείο της Μάχης στον οικισμό Σπαρτουλιάς (επί της Ε.Ο . 111) του Δήμου Λασιώνος,
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ
ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΩΝ ΣΤΕΝΩΝ ΤΟΥ ΚΑΤΣΑΡΟΥ
την Δευτέρα 24 Μαΐου 2010 και ώρα 11:00 π.μ.
Η παρουσία σας θα αποτελέσει ιδιαίτερη τιμή γιά όλους μας 
Μετά τιμής
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΗΣ
Δήμαρχος Λασιώνος

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΣ
11:00  Άφιξη στο Μνημείο του Γιώργη Γιαννιά.
11:10   Επιμνημόσυνος Δέησης.
11:20  Κατάθεση στεφάνων.
11:30  Μήνυμα Δημάρχου Λασιώνος.
11:40  Αναφορά στην Μάχη και την θυσία του Γ. Γιαννιά από τον ερευνητή κ. Παπαντωνόπουλο Κώστα.
12:00 Παραδοσιακοί χοροί από το χορευτικό του Δημοτικού Σχολείου Πανόπουλου.   
12:30   Εθνικός Ύμνος - Λήξη εκδηλώσεως.

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΚΑΦΕΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΗΛΕΙΑ!

Το καφενείο του Δ. Αργυρακόπουλου, στην Παλιά Πέρσαινα(www.persaina.gr)
Όταν πάτε σε  ένα χωριό στην ορεινή Ηλεία ,  θα βρείτε ακόμη  παραδοσιακά καφενεδάκια.
Πολυπολιτισμικός ήταν πάντα ο ρολος τους στην μικρη κοινωνια των χωριων μας  . Κάποτε το θέατρο, το σινεμά, παίζονταν στο καφενείο. Οι βουλευτές έκαναν τις ομιλίες τους στα καφενεία. Έπαιζαν και παίζουν   το ρόλο του ταχυδρομείου. εκεί γίνονταν λαϊκές συνελεύσεις, ήταν τόπος διακίνησης ιδεών, αποφάσεων και εξελίξεων.
                          παράσταση καραγκιόζη σε καφενείο στην Αγία Άννα στην ορεινή Ηλεία!!! 


«Η αξία του καφενείου είναι μεγάλη. Εδώ σμίγει ο γέρος κι ο νέος και γίνονται όλοι ένα. Η πολιτική γίνεται στα καφενεία, εδώ πραγματώνεται η δημοκρατία κυριολεκτικά. Αν αυτός ο χώρος σβήσει, θα λείψει η κουλτούρα της χώρας».
αναφέρει ο Γιάννης Κατσόγιαννης ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Καφεπωλών Ελλάδας. 

Τετάρτη 19 Μαΐου 2010


ΕΝΑ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΛΛΙΩΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΟ ΘΟΛΟ ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΕΑ ΦΙΓΑΛΕΙΑ


Οι φωτογραφίες είναι πριν τις πυρκαϊές του 2007. Τα πεύκα που περιέβαλλαν το σπίτι κάηκαν όλα. Ευτυχώς το ίδιο γλύτωσε















.
Λίγα μέτρα μετά τη στροφή προς Νέα Φιγαλεία, στο Θολό, ένα παλιό σπίτι στα αριστερά του δρόμου θα τραβήξει την προσοχή μας. Δεν είναι μουσείο, με την επιστημονική έννοια του όρου, ωστόσο είναι μια συλλογή με παλαιά αντικείμενα που μάζεψαν οι ιδιοκτήτες του ακινήτου, ένας Ούγγρος και μία Γερμανίδα, και τα εξέθεσαν στο κατώι και στον περιβάλλοντα χώρο. Αντικείμενα που προφανώς έσωσαν από τα σκουπίδια και τη λήθη. Η επίσκεψη μπορεί να πάρει από λίγα λεπτά μέχρι αρκετή ώρα, είναι βέβαιο όμως ότι θα υπενθυμίσει και θα συγκινήσει
ΠΗΓΗ:  http://vytinaiika.blogspot.com

Η "ιεροτελεστία" του καφέ τη δεκαετία του ΄60


Η "ιεροτελεστία" του καφέ τη δεκαετία του ΄60....

Ελάτε να  φτιάξουμε εναν καφέ της παλιάς εποχής, οπως τον φτιάχνανε τότε ... και που αποτελεί για μένα μια απο τις παιδικές μου παραστάσεις   !

1/ Ο καφές αγοραζόταν απο το παντοπωλείο του χωριού μας σε κόκκους πράσινους..

2/ Για να "αβγατίσει" ή για να γίνει πιο γευστικός, προσθέτανε και λίγα ρεβύθια ή λιγα σπυριά στάρι ή κριθάρι...
3/ Παίρνανε το καφουρτιστήρι  σε σχήμα κυλίνδρου, οπως το βλέπετε στη φωτογραφία, οπου απο τον αξονά του περνούσε μια σούβλα. Υπήρχε μια μικρή συρταρωτή "πορτούλα" που ανοίγοντάς την βάζανε μέσα τον καφέ μαζί με το συμπληρωματικό υλικό, και κλείνοντάς την.....

4/...ακουμπούσανε την ακρη της "σούβλας" στην πυροστιά που την τοποθετούσαν στο πίσω μέρος του τζακιού, με αναμμένη τη φωτιά ,ωστε να κάνει αρκετά κάρβουνα , και αρχίζανε να γυρίζουν τη "σούβλα"....ετσι...

5/...Ετσι ωστε ο  κύλινδρος με το περιεχόμενο να βρίσκεται ακριβώς πάνω απο τη φωτιά..
Σταματούσανε  κάπου -κάπου για να ελέγξουν-ανοίγοντας την πορτούλα με τη μασιά- αν πήρε χρώμα ο καφές....



6/ Αφου καφουρδιζόταν ο καφές και μοσχοβολούσε το σπίτι ολόκληρο απο το αρωμά του, τον αδειάζανε πάνω σε μια πετσέτα (αυτές τίς μπλέ ή κόκκινες καρώ...) για να κρυώσει λίγο...
μετά παίρνανε το μύλο του καφέ, βγάζανε το χερούλι και το καπάκι, τον ρυθμίζανε να κόβει ψιλά η πιό χοντρά, ανοίγοντάς τον στη μέση και στρίβοντας μια βίδα που ηταν στο κάτω μέρος του πάνω κομματιού του μύλου. Το κάτω μέρος ηταν ο αποθηκευτικός χώρος του μύλου για τον κομμένο πλέον καφέ που επιτυγχανόταν με την περιστροφή του χερουλιού...
7/ Βάζανε απο  το φρεσκοκομμένο καφέ στο μπρίκι , με ανάλογο νερό και  ζάχαρη  και "ψηνόταν" στη θράκα.  Σερβιριζόταν σε χοντρό φλυτζάνι η σε κείνα τα φλυτζάνια που εφεραν πολύ ομορφες  εγχρωμες παραστάσεις...

Απ' ο,τι θυμάμαι απο τα παιδικά μου χρόνια ...

Υγ. Πάρτε κανα καφουρτιστήρι στο σπίτι, αχρείαστο να ειναι....αλλά ας υπάρχει καλού- κακού, μιάς και οι αγελάδες παραγίνανε ισχνές " ρε παιδί μου.....", που λέει και ο φίλος ο Θοδωράκης.....

Ι.Β.Ντινόπουλος


Διαβάστε περισσότερα: http://ligakaikala.blogspot.com

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΕΡΑΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΑΓΙΑΝΝΗ ΣΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΛΑΜΠΕΙΑΣ

[baner.jpg]


Άλλη μια κεραία προτίθενται να τοποθετήσουν στην κορυφή του Αη Γιάννη στην Ορεινή οι "άρχοντες" του τόπου...
Αντισταθείτε τέλος πάντων, μιλήστε κάνετε κάτι....
Σε μέρη που υπάρχουν κεραίες κάνουν αγώνα να τις κατεβάσουν και εμείς συμφωνούμε να βάλουμε και άλλες...
Ντροπή μας,
αν νομίζεις ότι δεν σε αφορά, αν θεωρείς ότι θα δράσουν κάποιοι άλλοι αντί για εσένα και θα δώσουν λύσεις, ξανασκέψου το. 
Η μαζικότητα είναι το όπλο μας
ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ  ΠΩΣ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣ …ΟΧΙ ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΜΑΣ!!!!
[2455118276_e1d5550037.jpg]

Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Η ΜΟΝΗ ΑΣΚΗΤΗ ΣΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΗΛΕΙΑ!


Η Πάτρα δεν είναι πια ούτε 2,5 ώρες από την Αθήνα.. περάσαμε μέσα από την πόλη αναζητώντας το χωριό Οβριές. Έχει ενωθεί πια τελείως με την πόλη της Πάτρας. Από εκεί ακολουθήσαμε την κατεύθυνση για Τρίπολη. Είναι ο ορεινός δρόμος που συνδέει την Πάτρα με Τρίπολη ή Πύργο διασχίζοντας τους δυτικούς πρόποδες του Ερυμάνθου. Η διαδρομή στην αρχή χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον μετά όμως από περίπου 50 χιλιόμετρα το τοπίο γίνεται αναπάντεχα καταπληκτικό καθώς ο δρόμος διασχίζει ένα σπάνιο δάσος απο βελανιδιές. Ακολουθούμε την διαδρομή για Τρίπολη μέχρι τον Πανόπουλο, εκεί ρωτάμε και ακριβώς στην είσοδο του χωριού παίρνουμε τον δρόμο δεξιά για τα Καρυές - Πύργος. Άλλα 15 χιλιόμετρα άσφαλτο σε ανέγγικτο αγροτικό τοπίο.. αμέσως μετά την μεγάλη γέφυρα στρίβουμε αριστερά και ανηφορίζουμε για Γούμερο. Το ίδιο το Γούμερο μια ευχάριστη έκπληξη σκαρφαλωμένο στο πουθενά, εμφανώς πολύ πλούσιο χωριό.

Στην είσοδο του χωριού μια ταμπέλα μας οδηγεί δεξιά προς Μονή Ασκητή. Ανηφορίζουμε ένα στενό τσιμεντένιο δρομάκι που καταλήγει ψηλά στα όρια του χωριού και από εκεί συνεχίζουμε στον χωματόδρομο που κατεβαίνει την ράχη προς νότο. Οι ταμπέλες είναι ελάχιστες και κατεβαίνοντας τον χωματόδρομο τίποτα στα όσα διακρίνουμε κάτω στην χαράδρα δεν προιδεάζει για την θέση της Μονής. Παρόλα αυτά αγνοούμε το γεγονός ότι νυχτώνει, τις απαγορευτικές κλίσεις και τις πάμπολλες διακλαδώσεις.. προσπαθούμε να μείνουμε πάνω στην πιο πατημένη διαδρομή του δρόμου και μετά από 2 ακόμα ταμπέλες φτάνουμε στο πλάτωμα πάνω από την Μονή με το προσκυνητάρι της Τίμιας Ζώνης. Εδώ αφήνουμε το αυτοκίνητο και μια ακόμα ταμπέλα μας δείχνει την κατεύθυνση για το φαράγγι και το Μοναστήρι.

Στην αρχή κατηφορίζουμε ένα πλατύ αλλά πολύ απότομο δρόμο για περίπου 100 μέτρα που γλυστράει επικύνδυνα καθώς το έδαφος είναι ενα είδος πηλού που θυμίζει σαπουνόχωμα. Ο δρόμος αυτός καταλήγει σε ένα στριφογυριστο ακόμα πιο απότομο και εμφανώς αρχαίο καλντερίμι. Είναι τόσο απότομο που η κατάβαση θα ήτανε αδύνατη αν δεν υπήρχανε εδώ και εκεί έντεχνα τοποθετημένες πέτρες που λειτουργούν σαν πατήματα. Μετά από άλλα περίπου 100 μέτρα το καλντερίμι καταλήγει σε ένα πραγματικό καταράχτη. Δεν καταλήγει ακριβώς... περνάει κάτω από τον καταράχτη.. και οδηγεί στο τέλος ενός μικρού φαραγγιού απαράμμιλης ομορφιάς και απομόνωσης.

Το μέρος, ίσως λόγω της δυσκολίας στην πρόσβαση μοιάζει ανέγγικτο, σαν ένα μαγικό δωμάτιο που φτιάχτηκε και άνοιξε εκείνη την στιγμή αποκλειστικά για εμάς. Η φύση, το επίπεδο έδαφος, τα παράξενα γρεμνά και οι καταράκτες.. και στο τέλος σε μια κόγχη δεξιά η διαμπερής σπηλιά που ο άγνωστος ασκητής έκτισε το 1200 μ.χ. το μικρομονάστηρο. Η ερημιά απόλυτη και τα διστακτικά βήματά μας στον ιερό χώρο μοιάζουν πραγματικά με βήματα προσκυνητών.
Τα καλώδια που φαίνονται στις φωτογραφίες οδηγούν σε μια γενήτρια στην αρχή του καλντεριμιού και εξυπηρετούν τον φωτισμό σε κάποια γιορτή που γίνεται στην Μονή ίσως από τους χωριανούς στο Γούμερο. Εκτός από αυτά τα καλώδια τίποτα στο εξωτερικό ή στο εσωτερικό της Μονής δεν συνάδει χρονικά με τον κόσμο που αφήσαμε πίσω μας σαν να περάσαμε ξαφνικά στο 1200.. Η διαμπερής σπηλιά έχει διαμορφωθεί σε 2 θαλάμους. Στον πρώτο υπάρχει το ιερό της Μονής, ένας μικρός εξώστης και ένα πηγάδι. Στον δεύτερο (ο οποίος δεν έχει στέγη) βρίσκονται τα ερείπια του χώρου διημέρευσης πιθανά του ασκητή. Σε αυτό το θάλαμο κυλάει ακόμα ένας καταράχτης αλλά η πρόσβαση σε αυτόν είναι δύσκολη λόγω των υλικών της στέγης που έχει καταρεύσει και των αποθέσεων από τις πλαγιές του φαραγγιού.
Σε κάποια κείμενα οι λιθοδομές στους πλαινούς τοίχους χρονολογούνται πολύ πιο παλιά από την Μονή.Στην φωτογραφία δεξιά διακρίνεται το ιερό, ο εξώστης δεξιά και στο βάθος ο πίσω τοίχος και η ανοικτή οροφή του δεύτερου θαλάμου.


Μέσα στην μονή τσιτσιριζε ένα καντηλάκι. Εμφανώς είμασταν οι μοναδικοί επισκέπτες σήμερα. Ανάβοντας το καντήλι μπροστά από κάποια εικονίσματα ασυναίσθητα επιχείρησα να εντοπίσω κάτι, έστω και σε μορφή απορριμμάτων που να ανήκει σε αυτήν την εποχή, μάταια όμως.. και παρόλη την ιερότητα του μου δημιουργήθηκε μια αίσθηση που "βάρυνε" στο χώρο..

Για την Μονή του Ασκητή στο Γούμερο Ηλείας διάβασα για πρώτη φορά στι βιβλίο "Άδηλη Ελλάδα" του Αθ. Ξανθόπουλου , εκδόσεις ΕΣΟΠΤΡΟΝ 2005, εκείνος αναφέρει ότι πιθανά ο χώρος ήτανε πρότερα αρχαίο ιερό και το καλντερίμι προυπήρχε κατά πολύ της Μονής. Άλλες αναφορές για την ιστορία του τόπου δεν βρήκα πουθενά και ας έψαξα. Κάποιες σκόρπιες σημειώσεις στο διαδίκτυο συμφωνούν όλες σε 2 πράγματα: στο ότι όταν απεβίωσε ο ασκητής ενταφιάστηκε μέσα στον χώρο της Μονής και ότι ο χώρος συνδεότανε στενά με τον χώρο με τις αρχαίες ελιές στην ίδια περιοχή και με την διαδρομή των αθλητών για την αρχαία Ολυμπία. Είναι ένας χώρος που θέλουμε και σίγουρα θα ξαναπάμε...
ΠΗΓΗ : http://taxidevontas.blogspot.com

Εορτασμός και γλέντι στο βουνό της Μοστενίτσας


Με λαμπρότητα γιορτάστηκε και φέτος, το Σάββατο 8 Μαΐου, η μνήμη του Ιωάννου του Θεολόγου, στο μικρό εκκλησάκι του Αγιάννη, που βρίσκεται σε υψόμετρο 1400 μέτρων στο χωριό Ορεινή (Μοστενίτσα) του δήμου Λαμπείας.
Την ακολουθία τέλεσαν οι ιερείς παπά- Φίλιππας Πέτρου, παπά- Κώστας Αρβανίτης, παπά- Θανάσης Ασημακόπουλος κ. ά. Πλήθος κατοίκων από τα χωριά της βόρειας ορεινής Ηλείας, παρακολούθησαν με θρησκευτική κατάνυξη την δοξολογία.  Παρευρέθηκαν ο βουλευτής Ηλείας κ. Γιάννης Κουτσούκος, οι αντινομάρχες κ. Παναγιώτης Πλατανιάς και Νίκος Μιχαλόπουλος, ο δήμαρχος Λαμπείας κ. Παναγιώτης Παπαζαφείρης, οι αντιδήμαρχοι του δήμου Λαμπείας, ο συγγραφέας λαογράφος κ. Ηλίας Τουτούνης, ο πρόεδρος του τοπ. συμβ. Φολόης κ. Γεώργιος Δημόπουλος, ο  κ. Κώστας Παπαντωνόπουλος κ. ά. Στην συνέχεια ο ιερέας του Αγίου Ιωάννου παπά – Φίλιππας, παρέθεσε γεύμα αποτελούμενο από 23 αρνιά της σούβλας, ντόπιες πίτες, τυριά, σαλάτες και άφθονο κρασί και αναψυκτικά, στους παρευρισκόμενους προσκυνητές στον αυλείο χώρο του ναού. Επακολούθησε γλέντι με τραγούδια και χορό.
Τους ευχόμαστε Χρόνια Πολλά και ο Αγιάννης βοήθειά τους.
Πηγή: http://www.patrisnews.gr
 

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

Μόνιμοι Κάτοικοι Αγνάντων

Η ζωή στο χωριό είναι ήσυχη. Κι αυτό γιατί η κοινότητα αποτελείται από τους λιγοστούς κατοίκους, γέροντες και γερόντισσες στην πλειονότητα. Είναι όμορφα όταν κάθεσαι και χαζεύεις τους ηλικιωμένους να κάθονται στα πεζουλάκια τους τα ανοιξιάτικα μεσημέρια και απογεύματα. Τώρα που ο καιρός έχει ανοίξει, οι παπούδες και οι γιαγιάδες κάθονται και λιάζονται οι καημένοι και χάνονται στην ηρεμία και γαλήνη τους. Ενίοτε πιάνουν και την κουβέντα στις παρεούλες.. Φέρνει ο καθένας την καρέκλα από την αυλή του να καθήσει και αυτός. Άλλοι κάνουν βόλτες πέρα δώθε στο δρόμο και πιάνουν την κουβεντούλα όταν βρίσκουνε κάποιο χωριανό. Άλλοι προτιμούν να πάνε στα δύο καφενεία του χωριού να πιούνε το καφεδάκι τους. Όπως και να 'χει, ακούς και γέλια και αναστεναγμούς. Χαίρονται γιατί νιώθουν ασφάλεια και συμπαράσταση όταν είναι όλοι μαζί. Αναστενάζουν και στενοχωριούνται όταν η σκέψη τους πάει στα παιδιά τους και τα εγγόνια τους που είναι στην πόλη. Είτε στην Αθήνα είτε στην Πάτρα είτε στην Αμαλιάδα ή στον Πύργο."Τι να κάνουμε, παιδάκι μου, έχουν δουλειές..", λέει η κυρά Θοδώρα που βλέπει το γιο της τρεις φορές το χρόνο. Κρυφός πόνος πάντα υπάρχει, αλλά το έχουν πάρει απόφαση ότι μόνοι τους θα φύγουν από τη ζωή.
Αγναντιώτες και Αγναντιώτισσες εγκατέλειψαν το χωριό πριν από πολλά χρόνια. Φτιάξαν τις οικογένειές τους αλλού και νοσταλγούν τις στιγμές στο χωριό, γι αυτό κι έρχονται όποτε τους το επιτρέπουν οι επαγγελματικές υποχρεώσεις. Τότε είναι που σφύζει από ζωή το χωριό. Τότε είναι που οι γέροντες όλοι γελάνε με την καρδιά τους όταν βλέπουν τα εγγόνια να τρέχουν πάνω κάτω στους δρόμους του χωριού! Κάπως έτσι θα ήταν το χωριό μας όταν είχε στο δυναμικό του σαράντα και πενήντα μαθητές.. Ένα χωριό γεμάτο ζωή.
Τώρα πια, όμως, μετρημένες στα δάκτυλα ενός χεριού είναι οι οικογένειες που έχουν παιδιά που πάνε σχολείο. Η Λίτσα, μαθήτρια Β' Λυκείου, αγωνίζεται κι αυτή περισσότερο από τα παιδιά των πόλεων να ανταπεξέλθει στις δοκιμασίες των εξετάσεων με επιτυχία. Για μαθήματα δεν πηγαίνει στο ανύπαρκτο φροντιστήριο του χωριού αλλά... στην Πάτρα!
Αυτοί που καλά στέκουν είναι οι Βούλγαροι. Έχουν νοικιάσει σπίτια αρκετοί στο χωριό. Μερικά ζευγάρια έχουν και μικρά παιδάκια, που όμως δε φτάνουν σε αριθμό να κρατήσουν το σχολείο μας ανοιχτό μετά από μερικά χρόνια. Τα φέρνουν στην παιδική χαρά του προαυλίου μας τα απογεύματα να παίξουν. Εκεί κάποιο παιδάκι μας χάλασε και την τριανταφυλλιά που φυτέψαμε πρόσφατα.. Φαίνεται του άρεσε τόσο πολύ όπως διακοσμούμε το χώρο μας που είπε να βάλει κι αυτό το χεράκι του!
Το ενδιαφέρον μας για τα Άγναντα, ένα ελληνικότατο χωριό, δε σταματάει μόνο στο "άλλοτε" και στο "σήμερα". Προχωράει και στο "μετά". Υπάρχει, λοιπόν, "μετά" για τα Άγναντα μετά από μερικά χρόνια ή δεκαετίες; Μπορεί κάποιος να απαντήσει αυτή την πονεμένη ερώτηση, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι περισσότεροι κάτοικοι είναι ηλικιωμένοι; Όταν φύγουν ποιος άραγε θα μείνει να φυλάει πίσω..

ΠΗΓΗ: http://dim-agnant.blogspot.com