Το σπίτι του Μπελογιάννη στην Αμαλιάδα
Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου αγωνιστή του ΚΚΕ Νίκου Μπελογιάννη. Στη γενέτειρά του, την Αμαλιάδα Ηλείας, ο δήμος φιλοδοξεί να το γιορτάσει με τη λειτουργία ενός μουσείου με την επωνυμία «Νίκος Μπελογιάννης», το οποίο θα στεγαστεί στο πατρικό σπίτι του αγωνιστή και θα αποτελεί μουσείο «Εθνικής Αντίστασης και Αγώνων του Μοριά».
Το μουσείο, εκτός από εκθέματα που αφορούν τον Νίκο Μπελογιάννη, φιλοδοξεί να συγκεντρώσει και άλλα από την εποχή της Εθνικής Αντίστασης και της Κατοχής στην Ηλεία.
Η πρόθεση του δήμου να λειτουργήσει το μουσείο έως τα τέλη του έτους ανακοινώθηκε από τη γνωμοδοτική εποπτική επιτροπή του Δήμου Ηλιδας για θέματα τουρισμού-αθλητισμού και πολιτισμού. Σε ό,τι έχει να κάνει με το πατρικό σπίτι του αγωνιστή, εκχωρήθηκε το 1998 στον Δήμο Αμαλιάδας από την Ελλη Παπά και τον γιο του Νίκου Μπελογιάννη.
«Στόχος μας είναι το μουσείο να ανοίξει, καθώς δεν αφορά μόνο την Αμαλιάδα, αλλά και την υπόλοιπη Ελλάδα», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο δήμαρχος Ηλιδας, Χρήστος Χριστοδουλόπουλος.
«Δεν ξέρω αν θα καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε τις διαδικασίες ώς το τέλος του χρόνου, αλλά είμαστε σε καλό δρόμο. Εχουμε ήδη συγκεντρώσει υλικό για το μουσείο, ενώ βρισκόμαστε σε επαφή με το Ιδρυμα της Εθνικής Τράπεζας που έχει στην κατοχή του μεγάλο μέρος του αρχείου του Μπελογιάννη, όπως επίσης και με τον γιο του. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε καταλήξει ακόμα στην ακριβή λειτουργία του. Στόχος μας είναι ο επισκέπτης να έχει πρόσβαση αρχικά σε οπτικοακουστικό υλικό που θα αφορά τον Μπελογιάννη, αλλά και την ιστορία της Αντίστασης στην περιοχή και στη συνέχεια να επισκέπτεται τα εκθέματα», συμπληρώνει.
Αυτό που επισημάνθηκε από τα μέλη της επιτροπής είναι ότι θα πρέπει να γίνει πρόσκληση και στους πολίτες του Δήμου Ηλιδας, προκειμένου να συνδράμουν με αντικείμενα ή φωτογραφικό υλικό, τα οποία κατέχουν και θα μπορέσουν να ενταχθούν στο εκθεσιακό υλικό. Παράλληλα, όπως μας είπε ο κ. Χριστοδουλόπουλος, ο δήμος προωθεί το θέμα της αδελφοποίησης με το χωριό Μπελογιάννης στην Ουγγαρία.
Υπενθυμίζεται ότι το εν λόγω χωριό άρχισε να χτίζεται το 1950 και αρχικά ονομάστηκε Görögfalva, δηλαδή Ελληνοχώρι, αφού προοριζόταν να φιλοξενήσει εξόριστους Ελληνες, ηττημένους αριστερούς του ελληνικού εμφύλιου πολέμου. Στις 3 Απριλίου 1952 μετονομάστηκε σε Μπελογιάννης (Beloiannisz στα ουγγρικά) προς τιμήν του Νίκου Μπελογιάννη.
Μπελογιάννης και Αμαλιάδα
Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε στην Αμαλιάδα, στις 22 Δεκεμβρίου του 1915. Η οικογένεια του πατέρα του καταγόταν από την ορεινή Ηλεία και ειδικότερα από το χωριό Τσίπιανα.
Στο χωριό αυτό κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου υπήρχε κέντρο εκπαίδευσης του Δημοκρατικού Στρατού. Τα ερείπια του σπιτιού του προπάππου του Μπελογιάννη, Παναγή, βρίσκονται ακόμα στα περίχωρα του χωριού.
Ο πατέρας του Νίκου Μπελογιάννη, Γιώργος, είχε ανοίξει ξενοδοχείο στην Αμαλιάδα. Η καλή οικονομική κατάσταση της οικογένειας έδωσε την ευκαιρία στον μικρό Νίκο να σπουδάσει. Τελειώνοντας το Γυμνάσιο στην Αμαλιάδα, αναχώρησε για την Αθήνα, όπου εγγράφηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου.
Υπάρχουν μαρτυρίες που αναφέρουν ότι, από μαθητής του Γυμνασίου ακόμη, ήλθε σε επαφή με τις επαναστατικές ιδέες και με τις κομμουνιστικές οργανώσεις που δρούσαν στους κόλπους των αγροτών.
Εκείνα τα χρόνια της νιότης του, το κύριο προϊόν που παρήγε ο κάμπος της Ηλείας ήταν η σταφίδα. Στην περιοχή της πεδινής Ηλείας και της Αχαΐας από τα τέλη του 19ου αιώνα είχε αναπτυχθεί ένα ιδιότυπο αγροτοσυνδικαλιστικό κίνημα. Πολλές φορές οι αγρότες της Ηλείας είχαν ξεσηκωθεί, διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες ζωής.
Στις αρχές του 20ού αιώνα, είχαν γίνει αρκετές εξεγέρσεις και πολλές φορές η κατάσταση είχε οδηγηθεί σε ένοπλη καταστολή. Μέσα σ’ αυτή την ατμόσφαιρα, ο Νίκος Μπελογιάννης έρχεται σε επαφή με τα προβλήματα των αγροτών.
Αν και γόνος σχετικά εύπορης οικογένειας, συμμετέχει στις κινητοποιήσεις των αγροτών. Στα μαθητικά του χρόνια, εντάσσεται στην ΟΚΝΕ και από το 1934 γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Συλλαμβάνεται από την αστυνομία για συμμετοχή σε αγροτικά συλλαλητήρια και μετά τον ορισμό της δίκης επιστρέφει στην Αθήνα για τις σπουδές του.
Τον Μάη του 1936 καταδικάζεται ερήμην στην Αμαλιάδα σε δύο χρόνια φυλάκιση για τη συμμετοχή του στις αγροτικές κινητοποιήσεις. Φοιτητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας πια, συλλαμβάνεται για δεύτερη φορά στην Αθήνα και εκτοπίζεται στην Ιο.
Από εκεί, πήρε χάρη τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου και στρατεύθηκε, για να υπηρετήσει τη θητεία του. Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου τον βρήκε στρατιώτη. Ο Νίκος Μπελογιάννης, ως στρατιώτης, αναπτύσσει δράση. Συλλαμβάνεται και πάλι, κατηγορείται για ανάπτυξη κομμουνιστικής δραστηριότητας στον στρατό και δικάζεται σε τρεις μήνες φυλακή και έξι μήνες εξορία.
Αμέσως μετά την απελευθέρωσή του, αρχίζει ο κύκλος της παράνομης κομματικής δουλειάς του Νίκου Μπελογιάννη. Οι συνθήκες είναι σκληρές και η καταστολή εκ μέρους του καθεστώτος ολοκληρωτική. Είναι η εποχή που η Ασφάλεια έχει καταφέρει ισχυρά χτυπήματα στο Κομμουνιστικό Κόμμα.
Τον Μάιο του 1938 συλλαμβάνεται εκ νέου, καταδικάζεται σε πενταετή φυλάκιση και δύο χρόνια εξορία. Φυλακίζεται αρχικά στις φυλακές της Αίγινας και κατόπιν, όπως χιλιάδες άλλοι αγωνιστές, μεταφέρεται στο κάτεργο της Ακροναυπλίας.
Η γερμανική κατοχή τον βρίσκει στη φυλακή. Το 1943, άρρωστος στο νοσοκομείο «Σωτηρία», καταφέρνει να αποδράσει και βρίσκεται στην Πελοπόννησο ως ηγετικό στέλεχος του ΕΑΜ.
Με την απελευθέρωση, τοποθετήθηκε επικεφαλής του Τομέα Διαφώτισης του ΚΚΕ στην Πελοπόννησο και υπεύθυνος έκδοσης του εβδομαδιαίου εντύπου του Γραφείου Πελοποννήσου του ΚΚΕ με τον τίτλο «Ελεύθερος Μωριάς» και λίγο αργότερα, υπεύθυνος έκδοσης της καθημερινής εφημερίδας του ΕΑΜ στην Πάτρα με τίτλο «Ελεύθερη Αχαΐα».
https://www.efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου