Οι σύγχρονοι τσιφλικάδες

Τα τελευταία γεγονότα στην Μανωλάδα, επαναφέρουν με τον πλέον ανατριχιαστικό τρόπο εικόνες από το μέλλον της «ανάπτυξης» που ευαγγελίζονται η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της. Στις 31 Μάρτη 2011, ο Γ. Παπανδρέου, μιλώντας σε ημερίδα με θέμα «Η ελληνική γεωργία καινοτομεί», μεταξύ των παραδειγμάτων προς μίμηση που ανέφερε, ήταν και αυτό της παραγωγής φράουλας στην ευρύτερη περιοχή της Μανωλάδας. Είπε χαρακτηριστικά: «Οι νέοι άνθρωποι αναρωτιούνται: Υπάρχει προοπτική γι' αυτό τον τομέα ή πρέπει να τον εγκαταλείψουμε; Το δικό σας παράδειγμα αποδεικνύει ότι μπορούμε να προχωρήσουμε. (...) Η φράουλα στην Ηλεία, ο κόκκινος χρυσός της Μανωλάδας και της Βάρδας, κρύβει ανθρώπους πρωτοπόρους, αφού αναπτύχθηκε και επεκτάθηκε, και οργανώθηκαν συλλογικά οι παραγωγοί σε Ομάδα». Οι «πρωτοπόροι άνθρωποι» στους οποίους αναφέρεται ο πρωθυπουργός είναι μια χούφτα μεγαλοκαλλιεργητές και μεγαλοεξαγωγείς, τα συμφέροντα των οποίων είναι εκ διαμέτρου αντίθετα με των μικροπαραγωγών της φράουλας, αλλά και των χιλιάδων μεταναστών κυρίως εργαζόμενων που απασχολούν στις φυτείες τους.

****

Οι σύγχρονοι τσιφλικάδες που παρουσιάζει σαν πρότυπο η κυβέρνηση έχουν θησαυρίσει πάνω στα κορμιά και στον ιδρώτα μεταναστών εργατών γης που δουλεύουν κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, με εξευτελιστικά μεροκάματα που δεν ξεπερνούν τα 25 ευρώ και πολλές φορές με την απειλή όπλων. Πολλοί από τους μεγαλοκαλλιεργητές διαθέτουν ολόκληρο «στρατό» από «μπράβους» και «επιστάτες», ώστε κανείς από τους μετανάστες εργάτες γης, εξαιτίας και της ομηρίας τους στην παρανομία από το κράτος, να μην μπορεί να διεκδικήσει στοιχειωδώς ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, διαβίωσης και πληρωμής του μεροκάματου. Αυτοί οι σύγχρονοι τσιφλικάδες ήταν που στη διάρκεια απεργίας των μεταναστών εργατών γης τον Απρίλη του 2008, συγκρότησαν αποσπάσματα, εξαπέλυσαν πογκρόμ στις παράγκες, τις κατεδάφισαν, ξυλοφόρτωσαν οικογένειες μεταναστών και δε δίστασαν να χρησιμοποιήσουν μέχρι και όπλα για να γονατίσουν τους εργάτες γης. Λίγες ώρες νωρίτερα, είχαν εξαπολύσει τραμπούκικη επίθεση σε βάρος τριών στελεχών του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, επειδή βρέθηκαν στην κεντρική πλατεία της Μανωλάδας για να συμπαρασταθούν στους μετανάστες εργάτες γης. Τον Ιούνη του 2009 η επιθετικότητα των μεγαλοφραουλάδων οργίασε σε βάρος των μεταναστών εργατών γης, όταν δύο αγροκτηνοτρόφοι, με την υποψία και μόνο ότι δύο Μπαγκλαντέζοι εργάτες γης είναι πιθανό να εμπλέκονται στην κλοπή αρνιών από τα κοπάδια τους, ξέσπασαν πάνω τους με τρόπο που προκαλεί σοκ για την αγριότητά του. Τους πήραν από το χώρο όπου βρίσκονταν, τους απείλησαν, τους εξύβρισαν, τους ξυλοφόρτωσαν και στη συνέχεια τους έδεσαν πίσω από το μηχανάκι τους και τους διαπόμπευαν στους κεντρικούς δρόμους της Μανωλάδας.

***

Αυτά είναι μόνο μερικά από τα ωμά περιστατικά βίας που είδαν το φως της δημοσιότητας ενώ είναι βέβαιο πως υπάρχουν πλήθος άλλα που δεν έγιναν ποτέ γνωστά. Και αυτό γιατί στην ευρύτερη περιοχή της Μανωλάδας, εν γνώσει της κυβέρνησης και των κρατικών μηχανισμών, επικρατούν και βασιλεύουν οι νόμοι της ασύλληπτης εκμετάλλευσης και της βάναυσης τρομοκρατίας που έχουν επιβάλλει οι μεγαλοκαλλιεργητές φράουλας, με την ανοχή και των τοπικών αρχών. Την (εκάστοτε) αστική κυβέρνηση, αυτό που πραγματικά την ενδιαφέρει, είναι πώς θα ενισχύσει με την πολιτική της - σε ό,τι αφορά τον αγροτικό τομέα - τους μεγαλοαγρότες. Στην προώθηση αυτής της πολιτικής, έχουν παρθεί όλα εκείνα τα μέτρα για τον εξοβελισμό των μικρομεσαίων αγροτών, ώστε να είναι δυνατή η συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια, καθώς οι τελευταίοι δεν αντέχουν να παράγουν με το υπάρχον κόστος παραγωγής και τις τιμές που επικρατούν στα αγροτικά προϊόντα. Επιπρόσθετα, σε ό,τι αφορά τους μεγαλοκαλλιεργητές της Μανωλάδας, «διευρύνει» κι άλλο την πολιτική της, δημιουργώντας με τους αντιμεταναστευτικούς νόμους της όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που επιτρέπουν σε μια χούφτα μεγαλοκαλλιεργητών να εκμεταλλεύονται με τον πιο απάνθρωπο και φρικτό τρόπο χιλιάδες αλλοδαπούς εργάτες γης, προκειμένου να αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο τα κέρδη τους. Το έγκλημα δεν πρόκειται να σταματήσει, αν μετανάστες και Ελληνες εργάτες, μαζί με τους μικρούς παραγωγούς της περιοχής, δεν παλέψουν ενάντια στο καθεστώς εκμετάλλευσης και συγκέντρωσης της γης σε λίγα χέρια, που ευνοεί με την πολιτική της η εκάστοτε κυβέρνηση. Αν δεν καταδικαστεί μαζικά και πολιτικά η «ανάπτυξη» που τρέφεται από το ξερίζωμα των μικρών καλλιεργητών και από τον ιδρώτα και το αίμα χιλιάδων Ελλήνων και ξένων εργατών.