Φτωχότερη είναι από χθες η γενιά της Εθνικής Αντίστασης . Μικρότερο και το χωρίο Χειμαδιό . Κοντινότεροι και όλοι εμείς που γνωρίσαμε και είχαμε φίλο μας , τον Θεόδωρο Βέρο , ο οποίος σε ηλικία 86 ετών «έκλεισε» τον βιολογικό του κύκλο για να περάσει πια στην κυκλική πορεία της μνήμης όσων είχαν την καλή τύχη να τον γνωρίσουν .
Ο Θ. Βέρος υπήρξε από αυτούς που, η κοινή γνώμη τους χαρακτηρίζει «καλούς ανθρώπους » και το μαζικό κίνημα «ορθοστατούντες και ορθοβαδίζοντες».
Για το χωρίο του ο εκλιπών υπήρξε ένα κεφάλαιο. Οπωσδήποτε υπήρξε ζωντανό κομμάτι της ιστορίας του . Πέρα από κάθε μορφής πολιτικής προσέγγισης των πραγμάτων , άπαντες θεωρούν ότι ο Θοδωρής Βέρος υπήρξε ένα άτομο απόλυτα εναρμονισμένο με όσα πίστευε. Μαχητής στην ζωή αλλά και στην πολιτική δράση . Πότε δεν έκανε πίσω σπιθαμή από την ιδεολογία του . Αντιστάθηκε στους ξένους κατακτητές Ιταλούς , Γερμανούς , Άγγλους, αλλά πιο πολύ αντιστάθηκε στις σειρήνες της εξαργύρωσης του αγώνα . Δεν υπέκυψε ποτέ. Τάχτηκε με το ΚΚΕ και με αυτό έβγαλε πέρα , το δικό του «μεροκάματο» για την κοινωνική αλλαγή που οραματίστηκε από πολύ νέος .
Ο μπάρμπα- Θοδωρής αγάπησε πολύ το κόμμα του. Αγαπούσε πολύ και το Χειμαδιό. Το χωριό του όπου μεγάλωσε και έζησε αρκετά χρόνια σαν αγρότης πριν φύγει για την Αθήνα. Κάθε καλοκαίρι , μετά την συνταξιοδότησή του , το περνούσε στο χωρίο του . Μήνες ολόκληρους . Καφενείο , περπάτημα μέχρι λίγο πριν του Σόπι και φυσικά κουβέντα για την πολιτική κατάσταση. Για όλους ο λόγος του ,ήταν βαρόμετρο και για μας τους νεότερους του καθιλωτικός και φυσικά διδακτικός. Όλοι τον περιμέναμε να 'ρθει στο Χειμαδιό . Και αυτός , αυτό περίμενε και έτρεφε τόση η αγάπη για την γενέτειρα γη που έκεί στην Αθήνα κάθησε και θυμήθηκε όσα είχε ζήσει και είχε μάθει και έγραψε βιβλίο για το χωριό του .
Το Σάββατο 31 Οκτωβρίου η γη που τον έθρεψε τον ξαναπήρε στην αγκαλιά της , όπως η μάννα το παιδί της . Με στοργή.
Αντίο Σύντροφε .
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου