p

Το δάσος της Φολόης, η Δίβρη, η Ανδρίτσαινα,το Αντρώνι, η Αγία Αννα,του Λάλα, το Γούμερο ,η Φιγαλεία, η Πηνεία, η Μίνθη και ο Ερύμανθος δεν είναι απλοί τουριστικοί προορισμοί..... Είναι μικρές πατρίδες!!!Η ορεινή Ηλεία είναι μια από τις περιοχές που ο τουρισμός δεν έχει αλλοιώσει. Η ζωή συνεχίζεται σε ορισμένες περιοχές της όπως πριν από 50 χρόνια

Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Η "ιεροτελεστία" του καφέ τη δεκαετία του ΄60


Η "ιεροτελεστία" του καφέ τη δεκαετία του ΄60....

Ελάτε να  φτιάξουμε εναν καφέ της παλιάς εποχής, οπως τον φτιάχνανε τότε ... και που αποτελεί για μένα μια απο τις παιδικές μου παραστάσεις   !

1/ Ο καφές αγοραζόταν απο το παντοπωλείο του χωριού μας σε κόκκους πράσινους..

2/ Για να "αβγατίσει" ή για να γίνει πιο γευστικός, προσθέτανε και λίγα ρεβύθια ή λιγα σπυριά στάρι ή κριθάρι...
3/ Παίρνανε το καφουρτιστήρι  σε σχήμα κυλίνδρου, οπως το βλέπετε στη φωτογραφία, οπου απο τον αξονά του περνούσε μια σούβλα. Υπήρχε μια μικρή συρταρωτή "πορτούλα" που ανοίγοντάς την βάζανε μέσα τον καφέ μαζί με το συμπληρωματικό υλικό, και κλείνοντάς την.....

4/...ακουμπούσανε την ακρη της "σούβλας" στην πυροστιά που την τοποθετούσαν στο πίσω μέρος του τζακιού, με αναμμένη τη φωτιά ,ωστε να κάνει αρκετά κάρβουνα , και αρχίζανε να γυρίζουν τη "σούβλα"....ετσι...

5/...Ετσι ωστε ο  κύλινδρος με το περιεχόμενο να βρίσκεται ακριβώς πάνω απο τη φωτιά..
Σταματούσανε  κάπου -κάπου για να ελέγξουν-ανοίγοντας την πορτούλα με τη μασιά- αν πήρε χρώμα ο καφές....



6/ Αφου καφουρδιζόταν ο καφές και μοσχοβολούσε το σπίτι ολόκληρο απο το αρωμά του, τον αδειάζανε πάνω σε μια πετσέτα (αυτές τίς μπλέ ή κόκκινες καρώ...) για να κρυώσει λίγο...
μετά παίρνανε το μύλο του καφέ, βγάζανε το χερούλι και το καπάκι, τον ρυθμίζανε να κόβει ψιλά η πιό χοντρά, ανοίγοντάς τον στη μέση και στρίβοντας μια βίδα που ηταν στο κάτω μέρος του πάνω κομματιού του μύλου. Το κάτω μέρος ηταν ο αποθηκευτικός χώρος του μύλου για τον κομμένο πλέον καφέ που επιτυγχανόταν με την περιστροφή του χερουλιού...
7/ Βάζανε απο  το φρεσκοκομμένο καφέ στο μπρίκι , με ανάλογο νερό και  ζάχαρη  και "ψηνόταν" στη θράκα.  Σερβιριζόταν σε χοντρό φλυτζάνι η σε κείνα τα φλυτζάνια που εφεραν πολύ ομορφες  εγχρωμες παραστάσεις...

Απ' ο,τι θυμάμαι απο τα παιδικά μου χρόνια ...

Υγ. Πάρτε κανα καφουρτιστήρι στο σπίτι, αχρείαστο να ειναι....αλλά ας υπάρχει καλού- κακού, μιάς και οι αγελάδες παραγίνανε ισχνές " ρε παιδί μου.....", που λέει και ο φίλος ο Θοδωράκης.....

Ι.Β.Ντινόπουλος


Διαβάστε περισσότερα: http://ligakaikala.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: