ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ
Με τραγούδια, προβολές ταινιών και με πορείες γιορτάστηκε η εξέγερση του Νοέμβρη του 1973 και στο νομό Ηλείας . Επίκεντρο τα σχολεία και πρωταγωνιστές των εκδηλώσεων οι μαθητές . Από τον εορτασμό του Πολυτεχνείου δεν μπορούσε να λείψουν τα συνδικάτα και ο απλός κόσμος ο οποίος συμμετείχε στις εκδηλώσεις μαζικά .
Στον Πύργο οι εκδηλώσεις των μαθητών και των καθηγητών έγιναν στην πλατεία της πόλης . Ερασιτεχνικά συγκροτήματα παραχώρησαν συναυλία ενώ οι εκπρόσωποι της εκπαιδευτικής κοινότητας κατέθεσαν στεφάνια στο μνημείο Ηρώων. Ακολούθησε πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης .
Στο δημαρχείο της πόλης ο δήμαρχος Μάκης Παρασκευόπουλος , γνωστός για την αντιδικτατορική του δράση και την κράτησή του στην ΕΑΤ ΕΣΑ , μίλησε στους εργαζομένους του δήμου .
Στην νομαρχία προβλήθηκε στο αμφιθέατρο ταινία- ντοκουμέντο για τα γεγονότα των ημερών 14 – 17 Νοέμβρη του 1973. Αναφερθείς στο μήνυμα της ημέρας ο νομάρχης Ηλείας Χαράλαμπος Καφύρας τόνισε ότι «ο αγώνας για «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» του Νοέμβρη είναι επίκαιρος . Τιμή και Δόξα στους αγωνιστές του αντιδικτατορικού κινήματος» .
------------------------------ ------------------------------ ------------------------------ -----------
«Ήρθαμε να τους τιμήσουμε !»
Ώρα 11πμ 17 Νοεμβρίου 2009
Η πλατεία του Πύργου γεμάτη μαθητές , αλλά και διάφορο κόσμο . Η ορχήστρα των ερασιτεχνών νεαρών προσπαθεί να συντονιστεί πριν αρχίσει την συναυλία . Ο ήλιος λάμπει σ΄ ένα καταγάλανο φθινοπωρινό ουρανό . Εδώ θα ξεκινήσουν οι εκδηλώσεις για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου. Θα γίνει κατάθεση στεφάνων από την εκπαιδευτική κοινότητα , θα πραγματοποιηθεί μουσικό πρόγραμμα και θα ακολουθήσει πορεία .
Τα τραγούδια που παίζουν οι νεαροί δεν έχουν καμία σχέση με τα γνωστά τραγούδια του Πολυτεχνείου . Μα ούτε και όλοι εμείς οι άλλοι δεν κάνουμε τίποτα να θυμίσουμε στους γύρω μας τον αγώνα του αντιδικτατορικού κινήματος. Παρ΄ ότι το σύνθημα για «ψωμί –παιδεία – ελευθερία» μάλλον περισσότερο για τις μέρες μας είναι .Από την ΑΓΩΝΙΑ του Νοέμβρη του 1973 φτάσαμε στην ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ του 2009 , σκέφτομαι…
Από την πλευρά του Επαρχείου διακρίνω δύο παιδιά, ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι, μάλλον αδερφάκια, να κρατούν από ένα γαρύφαλλο. Κατευθύνονται προς το μνημείο Ηρώων με βήμα γρήγορο αλλά βέβαιο . Μου κάνουν εντύπωση . Ανοίγω την φωτογραφική μου μηχανή και τρέχω να αποθανατίσω την καταπληκτική στιγμή. Τα δύο βλαστάρια αφήνουν τα δύο κόκκινα γαρύφαλλα στο μαρμάρινο μνημείο και γυρίζουν να φύγουν .
Πλησιάζω και αφού τους χαϊδεύω το κεφάλι ρωτάω το αγοράκι που είναι και το μεγαλύτερο γιατί ήρθαν με γαρύφαλλα .
- Για να τους τιμήσουμε. Μου απάντησε με ευθύτητα ο μικρός και συνεχίζοντας με τον ίδιο πάντα ρυθμό το βηματισμό του απομακρύνθηκε μαζί με την συνοδό του , το ίδιο αθόρυβα όπως ήρθαν , προς την πλατεία .
Μπράβο σας παιδιά . Αυτός είναι ο σωστός τρόπος του εορτασμού του Πολυτεχνείου. Απόδοση φόρου τιμής στους αγωνιστές ώστε το παράδειγμά τους να φωτίζει νέους αγώνες ενάντια σε ότι μας γερνά την ζωή μας πριν την ώρα της .
Μπράβο και στους γονείς τους .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου