Ο Μπάμπης Χρονόπουλος από την Καρυά σε ηλικία 58 ετών άφησε πίσω του τον μάταιο τούτο κόσμο με τους ένοικούς του . Ταξίδεψε. Πάντα για ταξίδι έφευγε και όσο ζούσε.
Μία στην στεριά μια στο πέλαγος .Αυτή ήταν η ζωή του από μικρός . Αμφίβιος. Όχι όμως διπρόσωπος. Λιμάνια , φάροι , σκόπελοι , ύφαλοι . Ο Χάροντας πολλές φόρες του έστησε καρτέρι, μεσοπέλαγα, αλλά δεν τα κατάφερε . Ο Μπάμπης πάντα του την έσκαγε. Έτσι του έστησε μπαμπέσικο καρτέρι στην στεριά . Τον κτύπησε εκ των έσω . Γνώριζε ότι έτσι στα ίσια δεν θα καθάριζε . Μπήκε από την κερκόπορτα και τον έφαγε λίγο – λίγο. Όπως το σαράκι το ξύλο. 
Ο Μπάμπης ήταν αυτό που λέμε «μανούλα» για παρέα . Ο απαράμιλλος μιμητισμός τους , ο σαρκασμός και ο αυτοσαρκασμός έκαναν την παρέα να περάσει ένα αξέχαστο βράδυ . Καταπληκτικός .
«Οργοτόμος» όπως λέει ο Παλαμάς στον αγώνα της βιοπάλης και στο χώμα και στο νερό. Η παροιμία « ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται» βρίσκει επάξια προσωποποίηση στον Μπάμπη. Γνώρισε όλα τα μονοπάτια της ζωής. Ζορμπάς. Δεν έζησε ποτέ ερήμην . Έπιασε την ζωή από τα μαλλιά . Πάλεψε και για την οικογένειά του και για το σύνολο . Θήτευσε και ως πρόεδρος του Συλλόγου των ετεροδημοτών του χωριού του στην Αθήνα. Ταυτόχρονα ο λόγος του (ακόμα και ο θάνατός του) ήταν μια γροθιά στο στομάχι της κοινωνίας . Της κοινωνίας που όλο και παραπαίει αλλά δεν πέφτει. Θυμάμαι που ο Μπάμπης έλεγε και εμείς γελούσαμε , για τις κηδείες και τους παρευρισκόμενους πολιτικούς .
« -Να πεθάνει μια γρια 100 χρονών και η κηδεία της να γίνει παραμονές εκλογών . Εκεί να δεις υποψηφίους δημάρχους , νομάρχες , ή υποψηφίους βουλευτές , αναλόγως τι εκλογές θα είναι . Να κηδευτεί ένα πρωτοπαλίκαρο την Δευτέρα των εκλογών ; Ούτε ένας από αυτούς τους γλείφτες !»
Άρε Μπάμπη κάτι τέτοια έλεγες . Κάτι τέτοια έκανες ( Τόπες και το έκανες με την κηδεία σου Τρίτη μετά τις εκλογές ) και επιβεβαιώθηκες . Κάτι τέτοια πίστευες και γι΄ αυτό και δεν πήρες την ζωή σου λάθος . Στάθηκες όρθιος . Ακλόνητος ακόμα και τις τελευταίες ημέρες . Έφυγες με το κεφάλι ψηλά .
Τον Μπάμπη κατευόδωσαν στο στερνό του ταξίδι η Λιάνα και η Λιλίκα ( η σύζυγός του και κόρη του) , τα αδέρφιά του , οι συγχωριανοί του και οι φίλοι του στο χωριό του στην Καρυά .Εκεί που σ΄ ένα καταράχι της είχε φτιάξει την δική του κιβωτό για να έρχεται και να απολαμβάνει την ρεματιά του Πηνειακού Λάδωνα . Μόνο που για τον βαρκάρη ενός άλλου ποταμού , του Αχέροντα, δεν του έδωσαν κέρματα . Δεν χρειάζεται, όμως, χρήματα ο Μπάμπης. Θα πει κάποιο ανέκδοτο . Θα του παραστήσει κάποιον γνωστό και θα τον περάσει ο βαρκάρης . Άλλωστε καπετάνιος είναι δεν πληρώνει ναύλο .
Καλό ταξίδι καπετάνιε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου