H διβριώτικη παραδοσιακή γιορτή του Αγίου Παντελεήμονα στον «Πόντο», σιγά-σιγά την κατάντησαν ένα θλιβερό «γυφτοπανήγυρο!..

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟ ΑΙΩΝΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΣΤΟΝ "ΠΟΝΤΟ-ΑΓ.ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ" ΣΤΟ ΕΛΑΤΟΔΑΣΟΣ ΤΗΣ ΔΙΒΡΗΣ...

Την από αιώνων δική μας, διβριώτικη παραδοσιακή γιορτή του Αγίου Παντελεήμονα στον «Πόντο», σιγά-σιγά την κατάντησαν ένα θλιβερό «γυφτοπανήγυρο!.., Πέρυσι παραδόθηκε σε ξενοχωρίτες!... Φέτος της έδωσαν την χαριστική βολή!!...

«Εκεί που κρέμαγαν οι καπεταναίοι το σπαθί,

κρεμάνε οι γύφτοι το ταβούλι…»

ΛΑΪΚΗ ΘΥΜΌΣΟΦΗ ΦΡΑΣΗ

«Εδώ στου Πόντου την πηγή                                           

 οι μούσες τραγουδήσαν                                                       

και όλες μαζί τον Νάρκισσο                                                 

εννιά φορές φιλήσαν»                                                        

«Έλατα θεία έλατα

κι αλύγιστα έλατά μου,

είνε η καρδιά σας αδερφή

με την φτωχή καρδιά μου…»

(από το ποίημα Θεοδ. Ξύδη-γραμμένο στο Πάνω Μοναστήρι Δίβρης, το έτος 1938)

Η χιλιοτραγουδισμένη βρύση του "Πόντου" σε υψόμ. 1200μ. ανακαινισμένη από την ΠΕΕΔ το 1980

Η μοναδική θρησκευτική πανήγυρη της Δίβρης, αυτή του Αγίου Παντελεήμονα 27 Ιουλίου στο μαγευτικό ελατοδάσος του «Πόντου»,  εδώ και αιώνες  γινόταν με τη συμμετοχή των διβριωτών και των γύρω χωριών του ιστορικού «πρώην Δήμου Λαμπείας», και πάντα σε εθελοντική βάση (η κάθε οικογένεια με το φαγητό της και «το έλατό της»…). Κάποτε (παλιότερα) εκεί αντιλαλούσαν οι πίπιζες των «Φωλιάδων» και του Γυφταλέξη από το Λειβάρτζι κι ανηφόριζαν διβριώτες,  λοιποί Λαμπιείς από τα γύρω χωριά και εκατοντάδες παραθεριστές καλοντυμένοι, ευλαβικά αναπέμποντας θυμίαμα στην θεά Φύση και τον Άγιο... Επειδή το 1979  είχε ατονήσει η γιορτή, η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΙΒΡΙΩΤΩΝ» (που είναι και η επίσημη γιορτή στο Καταστατικό της) ανέλαβε η ίδια να κάνει τη γιορτή και πάλι σε εθελοντική βάση και με θρησκευτική ευλάβεια και προσωπικές θυσίες των μελών της, την αναβίωσε και την τίμησε στα πλαίσια των 5ήμερων εκδηλώσεων των «ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ» (1980-1986). Τότε ήταν που το γνήσιο δημοτικό τραγούδι του Χρίστου Πανούτσου, μαζί το γλυκόλαλο κλαρίνο του Ζαφειρόπουλου και άλλων μουσικών αντηχούσε στις ρεματιές της «Κοσάραινας», και όλος ο κόσμος χόρευε μέχρι τις πέντε το απόγευμα… Προσφέρονταν δωρεάν το γνήσιο σουβλιστό αρνί και το ευωδιαστό κρασί και το γλέντι  έφτανε στο κατακόρυφο.  Και όλοι βοηθούσαν  να περιποιηθούν τους χιλιάδες επισκέπτες-προσκυνητές που έφευγαν κατευχαριστημένοι.

Προσκηνητές στον "Πόντο-Αγ. Παντελεήμονα" την 10ετία του 1920

Προσκηνητές στον "Πόντο-Αγ. Παντελεήμονα" την 10ετία του 1930

Προσκηνητές  στον "Πόντο-Αγ. Παντελεήμονα" την δεκαετία του 1950

Προσκηνητές στον "Πόντο-Αγ. Παντελήμονα" την 10ετία του 1950

Δυστυχώς η Κοινότητα και αργότερα ο Δήμος Λαμπείας πήρε με το «έτσι θέλω» την γιορτή από την ΠΕΕΔ και αλλοίωσε την φυσιογνωμία της και τον σκοπό της, ξοδεύοντας αλόγιστα δεκάδες χιλιάδες Ευρώ στους ενδιάμεσους ατζέντηδες και μετατρέποντας την γνήσια ντόπια γιορτή σε ένα θλιβερό  «γυφτοπανήγυρο»… Χωρίς περίσκεψη χωρίς αιδώ,  ο Δήμος Λαμπείας (προφανώς επειδή βαριούνται οι άνθρωποι να ασχοληθούν, γιατί το θεωρούν αγγαρεία…) πέρυσι μάλιστα έφτασε να δώσει την γιορτή σε ξενοχωρίτη επιχειρηματία, ξοδεύοντας χιλιάδες Ευρώ από τα λεφτά του φορολογούμενου πολίτη. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη προσβολή για την ιστορική κωμόπολη, για την ευλάβεια και την θρησκευτική κατάνυξη των πιστών επισκεπτών, για την φιλόξενη παράδοση της Δίβρης. Μια από αιώνες καθαρά παραδοσιακή γιορτή που αναβιώσαμε με σεβασμό  καιεθελοντική προσφορά, κατάντησε ένα συνονθύλευμα από μικροπωλητές ημεδαπούς και αλλοδαπούς, με βραστή γίδα άγνωστης προέλευσης, με «ζωντανή μουσική» της κακιάς ώρας και «λουλουδούδες» των σκυλάδικων του κάμπου κλπ, κλπ. Μέχρι πέρυσι  πληρώναμε (με τον παρά μας!!!..., δηλ. από τον κρατικό κορβανά) την κοροϊδία των ξενοχωριτών και των μουσικάντηδων, και νωρίς-νωρίς το μεσημέρι τέλειωνε το  θλιβερό «πανηγύρι», αφήνοντας  πίσω του για μήνες τα σκουπίδια και τα κατάλοιπά τους. Και όλα αυτά τα προηγούμενα χρόνια υπήρχε δυστυχώς συμμετοχή και συνεπικουρία βεβαίως κάποιων κυριών της επίδειξης, αλλά και  ανοχή ή αδιαφορία κάποιων σπουδαγμένων νεόπλουτων συμπολιτών… Ας, είναι. 

            Φέτος ήρθε πλέον η χαριστική βολή. Τα λεφτά τέλειωσαν (ξέρετε από εκείνα τα προεκλογικά …«λεφτά υπάρχουν») πάνε, τάφαγαν οι επιτήδειοι. Τη φετινή χρονιά ο νέος Δήμος δεν διέθεσε δεκάρα τσακιστή, οι ερίφηδες ντόπιοι που είχαν συνηθίσει να γλεντοκοπάνε με «ξένα κόλλυβα» έμειναν στο περίμενε, οι διβριώτες εκπρόσωποί μας που ψηφίσαμε  δεν κούνησαν το δακτυλάκι τους (προφανώς για άλλα έργα εκλέχτηκαν). Έτσι οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι διβριώτες, αυτή η νέα ράτσα των νέο-διβριωτών έδωκαν-πήραν το έκαναν το θαύμα τους!... Δηλαδή πέτυχαν εκείνο που τόσα χρόνια επεδίωκαν. Είναι εκείνοι που το 1986 απείλησαν τα μέλη της ΠΕΕΔ που πραγματοποιούσε  το περίφημο ΦΕΣΤΙΒΑΛ του ΒΟΥΝΟΥ με τις φράσεις «αν πάτε του χρόνου στα έλατα θα σας κόψουμε τα πόδια» (επειδή θέλαμε να κρατήσουμε αλώβητες τις παραδόσεις και τα έθιμά μας), είναι οι ίδιοι που επέβαλαν στους μετέπειτα αλήστου μνήμης Δημάρχους Παπανικολοπουλο-Παναγουλο-Καραφωταίους εξουσιαστές μας να εξορκίζουν και να απαγορεύουν (υπάρχουν γραπτά ντοκουμέντα γιαυτή την αθλιότητα) σε εμάς τους πιστούς οπαδούς της γνήσιας λαϊκής και  θρησκευτικής παράδοσης να αναλάβουμε και πάλι να κάνουμε την μεγάλη γιορτή μας, όπως παλιά αλλά προσαρμοσμένη στα σημερινά δεδομένα.

            Και ιδού! το αποτέλεσμα, καμαρώστε!... Φέτος το μικρό πλήθος κόσμου (που δεν υπερέβαινε τους 500, σε σύγκριση με τις  2-3 χιλιάδες του δικού  ΦΕΣΤΙΒΑΛ του ΒΟΥΝΟΥ ή και των προηγούμενων χρόνων της γαλαντομίας των …Ευρωδολαρίων της συμφοράς) αποτελούνταν από  ελάχιστο  διβριώτικο ακροατήριο πικραμένο και αποσβολωμένο, κάποιοι ξένοι που ξεκίνησαν από μακριά (λόγω … «κεκτημένης ταχύτητας» και συνήθειας που απόκτησαν από το την δεκαετία του 1980) απογοητευμένοι, και τι αντίκρισαν; Καμπίσιες ψητές γουρνοπούλες ντόπιας εισαγωγής με το κιλό, πρωτόγνωρες καντίνες βαλκανικής εισαγωγής με όλα τα καλούδια, , τσικνο-σουβλακο-χοιροφαγία και μπιροκατάνυξη στο έπακρο,  δεκάδες πακιστανοί, κινέζοι και λοιποί  παρατρεχάμενοι που διαφήμιζαν την ευτελή πραμάτεια τους στον παραδεισένιο αυτό τόπο.  Μια εικόνα που ντροπιάζει την ιστορία και τον τοπικό πολιτισμό μας και συνθλίβει την γνήσια λαϊκή ψυχή των συμπατριωτών μας.

            Όσο για τους επίσημους (που πέρυσι ήρθαν μόνο για ψηφοθηρική προεκλογική εμφάνιση), ισχύει το γνωστό: «όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη»!... Τη φετινή χρονιά και πάλι ήρθαν οι επίσημοι (πλην βουλευτών που  προφανώς φοβήθηκαν την γενική κατακραυγή…). Ήρθε ο Περιφερειάρχης κ. Κατσιφάρας, ο Δήμαρχος Αρχ. Ολυμπίας κ. Κοτζιάς , ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Καφύρας, οι διβριάρχες (κατά το πλανητάρχες) κ.κ. Πλατανιάδες και Μιχαλόπουλοι κ.ά. που φρόντιζαν τα προηγούμενα χρόνια να μοιράζουν αβέρτα τα ευρωπαϊκά «ξένα κόλλυβα» στους υπηκόους τους. Και έφυγαν όλοι αυτοί με το κεφάλι σκυφτό (ούτε λεπτό δεν έμειναν στον «Πόντο») εισπράττοντας τα επίχειρα των προηγούμενων  ενεργειών τους…

            Οι μούσες του «Πόντου» τους εκδικήθηκαν με τον καλλίτερο τρόπο. Όπως θα εκδικηθούν και τους λογής ολετήρες της πανέμορφης Φύσης και του τοπικού μας Πολιτισμού. Άμποτε να ξαναδούμε την όμορφη γιορτή μας να θυμίζει κάτι από τα παλιά!...

Ο Πρόεδρος της ΠΕΕΔ και του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ»

ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ