Ο αθλητισμός στο Βυζάντιο...

Πηγή : Ελληνική Ημέρα 

Καθ’ όλη την διάρκεια της ελληνιστικής εποχής ή γυμναστική και ή άθληση αποτελούσαν μέρος της αγωγής και του Ελληνικού τρόπου ζωής. Όπου υπάρχει Ελληνισμός υπάρχουν στάδια, παλαίστρες και άλλοι αθλητικοί χώροι, από την Μασσαλία ως την Βαβυλώνα και από την Αίγυπτο ως την Κριμαία. Αθλητικοί χώροι υπήρχαν όχι μόνο στις πόλεις αλλά και στους μικρούς οικισμούς.
Κυρίως από τον 2ο αιώνα π.Χ. τα Γυμνάσια απέκτησαν και σημαντικές Βιβλιοθήκες και έγιναν έτσι όχι μόνον χώροι αθλήσεως άλλα και πνευματικά κέντρα της νεολαίας. Το Γυμνάσιο πού, στην αρχή, ήταν χώρος σωματικής ασκήσεως, μετεβλήθη σε χώρο γενικής παιδείας και στοιχείο της κοινωνικής ζωής της πόλεως. Ό αριθμός των Γυμνασίων και παλαίστρων αυξάνεται από αιώνα σε αιώνα στην Δύση, στην Ελλάδα, στα νησιά του Αιγαίου, στην Ανατολή, στην Συρία και Αίγυπτο. Ή λειτουργία των Γυμνασίων αυτών ήταν δύναμη και όπλο εκπολιτισμού στα χέρια των Ελλήνων, για την προβολή του ελληνικού πολιτισμού στα άλλα έθνη.

Οδηγώντας στην 111!!!

Υπάρχει και στην Ελλάδα ένας δρόμος που είναι ακόμα γνωστός από έναν αριθμό. Πρόκειται για την 111. Βρίσκεται στην Πελοπόννησο και είναι ορεινός δρόμος. Είναι ο δρόμος που ενώνει την Πάτρα με την Τρίπολη. Έχει περίπου 175 χιλιόμετρα μήκος και φτιάχτηκε από την ΜΟΜΑ κυρίως στη διάρκεια της δικτατορίας. Ξεκινάει από την Πάτρα, ανηφορίζει έχοντας στα αριστερά (ανατολικά) το Παναχαϊκό, κυκλώνει από τα δυτικά και τα νότια τον Ερύμανθο, αχίζει να κατηφορίζει και περνώντας ανάμεσα από τον Χελμό και το Μαίναλο φτάνει στην πρωτεύουσα της Αρκαδίας, την ιστορική Τριπολιτσά!

Το δρόμο αυτό τον έχουμε κάνει αρκετές φορές τα τελευταία 30 χρόνια, κυρίως όμως το πρώτο κομμάτι του από την Πάτρα μέχρι την Ερυμάνθεια και το Σταυροδρόμι και το τελευταίο από τη διασταύρωση για Κλειτορία (Μαζέϊκα) μέχρι Τρίπολη. Έχουν περάσει όμως πάνω από 20 χρόνια που κάναμε όλη τη διαδρομή για τελευταία φορά.

Το Σάββατο, μετά από μια ωραία συνάντηση με φίλους στην Πάτρα το προηγούμενο βράδυ, ξεκινήσαμε μια παρέα 8 άτομα για τα ορεινά σύνορα Αχαΐας – Ηλείας. Ο δρόμος κινείται άχαρος στις νότιες γειτονιές της Πάτρας και στα περίχωρά της και λίγο μετά την Καλλιθέα και τη διασταύρωση για Καλάβρυτα αρχίζει να αποκτά βουνίσιες εικόνες και άρα ενδιαφέρον. Είμαστε στα μέσα του Νοέμβρη και τα φυλλοβόλα έχουν όλες τις αποχρώσεις του κίτρινου, του καφέ και του κόκκινου. Μαζί με το πράσινο των υπολοίπων φυτών δίνουν μοναδικές εικόνες!

Περάσαμε τα χωριά Ερυμάνθεια, Καρπέτα, Αγία Τριάδα και τις διασταυρώσεις δεξιά για Αμαλιάδα και για Πύργο και μπαίνουμε τώρα πια σε ένα από τα ωραιότερα δάση της Πελοποννήσου

Το δάσος της Φολόης με τις τεράστιες βελανιδιές. Εκεί κάναμε την πρώτη στάση για φωτογραφίες και να απολαύσουμε για λίγο την υπέροχη, δροσερή αίσθηση του δάσους. Λίγο παρακάτω κάνουμε την επόμενη στάση για καφέ και προμήθειες από τον τοπικό φούρνο στο χωριό Πανόπουλος. Ωραία τα τσουρεκάκια, καλός και ο καφές και φεύγουμε..

Ο δρόμος από εκεί και μετά αλλάζει κατεύθυνση. Από νότια γίνεται ανατολική σχηματίζοντας σε αυτή την περιοχή ορθή γωνία (κατά κάποιο τρόπο).

Ο δρόμος συνεχίζει με ανατολική κατεύθυνση με πολλές στροφές. Σε μια στροφή φάνηκε η Λάμπεια. 

Κεφαλοχώρι με εφτά μαχαλάδες απλώνεται αμφιθεατρικά στις πλαγιές των Λάμπειων Ορέων, το νότιο κομμάτι του Ερύμανθου. Μπήκαμε στο χωριό με τα πολύ όμορφα πέτρινα κτίρια. 

Ανεξέλεγκτες διαστάσεις παίρνει η παράνομη υλοτομία του δάσους της Φολόης και του Ξηρομέρου

 

Ανεξέλεγκτες διαστάσεις έχει πάρει το φαινόμενο της παράνομης υλοτομίας στην Ελλάδα, ειδικά φέτος λόγω της οικονομικής κρίσης. Λόγω της παράνομης υλοτομίας τα ελληνικά δάση χάνουν μέχρι και το 30% της έκτασής τους. 

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του δάσους της Φολόης και του Ξηρομέρου, όπου πολύτιμα δέντρα όπως οι αρχαίες βαλανιδιές, μετατρέπονται σε καυσόξυλα για το τζάκι.

Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τις μαρτυρίες μελών τοπικών περιβαλλοντικών ομάδων, πολλοί νέοι από χωριά που βρίσκονται πέριξ των δασών στρέφονται για τον βιοπορισμό τους σ’ αυτή την ιδιαίτερη επικερδή αλλά, φυσικά, παράνομη δραστηριότητα.

πηγη:http://www.newsplus.gr/index.php?v=2&aid=12897

Μοραΐτες Οπλαρχηγοί του 1821

Ακολουθεί ο κατάλογος με τα ονοματεπώνυμα των σημαντικότερων οπλαρχηγών (καπετανέων) των επαρχιών της Πελοποννήσου κατά την Επανάσταση του 1821. Χρησιμοποιείται η διοικητική διαίρεση των επαρχιών (καζάδων) κατά την περίοδο της Οθωμανοκρατίας. Συμπεριλαμβάνεται χάρτης με τα όρια και τις έδρες των καζάδων, τα ονόματα των τμημάτων τους (κόλια ή σέμτια) ή ονόματα σημαντικών χωριών ή συστάδων χωριών. Επίσης γίνεται και πληθυσμιακή εκτίμηση των επαρχιών αυτών με βάση υπάρχοντα στοιχεία, για την περίοδο πρακτικά μετά την άλωση της Τριπολιτσάς - έδρας του πασαλικίου του Μοριά. Οι οπλαρχηγοί που περιλαμβάνονται είναι οι σημαντικότεροι, με βάση τη φήμη τους (μέσα απο τα απομνημονεύματα των αγωνιστών), την στρατιωτική τους δύναμη ή το μέγεθος των χωριών τους, με βάση κυρίως τα στοιχεία του Φωτάκου. Προφανώς η πληθυσμιακή αναλογία ορεινών με πεδινά-αστικά μέρη την εποχή εκείνη ήταν αντιστρόφως ανάλογη των περιόδων ειρήνης και πολιτισμένης διοίκησης.
Κατά τον Πουκεβίλ (1805) η Πελοπόννησος κατοικούταν από 400,000 χριστιανούς, 4,000 εβραίους και 15,000 μωαμεθανούς. Ο πληθυσμός των μωαμεθανών φαίνεται ότι είναι υποτιμημένος. Προσθέτοντας και τα στρατεύματα που στάθμευαν στον Μοριά προεπαναστατικά οι μωαμεθανοί στην χερσόνησο ήταν μάλλον πάνω από 40,000. Οσον αφορά τη διαίρεση των επαρχιών τα στοιχεία του Γάλλου περιηγητή είναι ακριβέστερα.

111 ΕΟ ΤΡΙΠΟΛΗ-ΠΑΤΡΑ..... ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΑΚΟ ΕΝΟΣ ΒΙΑΣΤΙΚΟΥ ΨΗΦΟΦΟΡΟΥ

 Η εθνική οδός «111» συνδέει την Αχαΐα με την Αρκαδία (Τρίπολη), ενώ στο εσωτερικό του Νομού έχει δημιουργηθεί ένα καλό οδικό δίκτυο ασφαλτοστρωμένων δρόμων προς όλα τα χωριά.

 η Ε.Ο. 111 Πατρών- Τρίπολης κατασκευάστηκε το 1922

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΔΙΒΡΗ

ΔΙΒΡΗ

111

                             ΣΤΕΝΟ ΠΑΓΡΑΤΙΟΥ

ΦΟΛΟΗ 

ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Τι αλλάζει στον τρόπο καταβολής της σύνταξης ΟΓΑ

Μέσω ενός λογαριασμού πληρωμών στα ΕΛΤΑ ή σε κάποια από τις εμπορικές τράπεζες θα λαμβάνουν από την 1η Ιανουαρίου 2011 τα χρήματά τους οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ. Το νέο καθεστώς καταβολής των συντάξεων έρχεται ως αποτέλεσμα του νέου ασφαλιστικού νόμου (ν.3863/2010) που ψηφίστηκε το περασμένο καλοκαίρι και δίνει τη δυνατότητα στο δικαιούχο να επιλέξει ο ίδιος τον πιστωτικό φορέα στον οποίο θα εμπιστευτεί τη διακίνηση της σύνταξής του.

Πιο συγκεκριμένα, το άρθρο 40 του ασφαλιστικού νόμου προβλέπει ότι από το νέο έτος η καταβολή των συντάξεων του ΟΓΑ  θα γίνεται υποχρεωτικά με πίστωση λογαριασμών πληρωμών τραπέζης ή ΕΛΤΑ.

Ο δικαιούχος θα διατηρεί το δικαίωμα να επιλέξει ο ίδιος το τραπεζικό ίδρυμα της επιλογής του- σε αντίθεση με ό,τι ίσχυε μέχρι σήμερα όπου το προνόμιο αυτό είχαν μόνο τα ΕΛΤΑ και, κατ’ επέκταση, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Κάτι που σημαίνει ότι το «παιχνίδι» ανοίγει πλέον και για τις υπόλοιπες τράπεζες, ενώ παράλληλα αυξάνονται οι δυνατότητες επιλογής του συνταξιούχου.

Σε κάθε περίπτωση, ο συνταξιούχος απαλλάσσεται από την υποχρέωση φυσικής παρουσίας για την είσπραξη της σύνταξής του, όπως και από την σχετική γραφειοκρατία.

έκκληση-διαμαρτυρία

ΑΝΑΦΟΡΑ, 3^η ΚΑΤΑ ΣΕΙΡΑ ΕΚΚΛΗΣΗ-ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

Προς

1. Νομάρχη Ηλείας κ. Χαρ. Καφύρα

2. Αρμόδιο Αντινομάρχη Ηλείας κ. Ευγ. Μπαλκάμο

3. Γεν. Γραμ. Περιφ. Δυτ. Ελλάδος κ. Τάσο Αποστολόπουλο

3. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Ηλείας

4. Αστυνομική Δ/ση Ηλείας

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ:  Τοπικά ΜΜΕ

                                                 

ΘΕΜΑ: Επικίνδυνη για πεζούς και οχήματα διανοιχθείσα πρό 3 (τριών) μηνών τάφρος σε πολυσύχναστη Κοινοτική οδό της Λαμπείας παραμένει ανοικτή, ενώ περίσσευαν οι ρουσφετολογικές ασφαλτοστρώσεις παραμονές εκλογών!...

ΣΧΕΤΙΚΑ: Οι υπ. αρ. 1871/14-9-2010 και 1879/26-9-2010 ΕΚΚΛΗΣΕΙΣ-ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ μας, που

                έχουν και σε σας κοινοποιηθεί

Κύριοι αρμόδιοι και υπεύθυνοι

            Με τα άνω σχετικά έγγραφά μας απευθύναμε αρμοδίως επείγουσες εκκλήσεις στο Δήμο Λαμπείας, την αρμόδια Υπηρεσία ΤΥΔΚ Ν. Ηλείας κ.α.,για το εν θέματι σοβαρότατο πρόβλημα που αποτελεί μέγα κίνδυνο για τη ζωή και την ασφάλεια των συμπολιτών πεζών (κυρίως παιδιών) και εποχουμένων, στην πολυσύχναστη Κοινοτική οδό στη συνοικία «Γκρουστάδες» Λαμπείας.

            Δυστυχώς οι εκκλήσεις μας έπεσαν στο κοινό από όλους τους καθύλην αρμόδιους και υπεύθυνους, εκτός από το Αστυνομικό Τμήμα Αρχ. Ολυμπίας που επελήφθη ταχύτατα και πλειστάκις βάζοντας κώνους και ταινίες ασφαλείας στο επίμαχο σημείο (και είναι προς τιμήν των αστυνομικών).

            Αντίθετα, με θλίψη και οργή είδαμε παραμονές των εκλογών της 7^ης Νοεμβρίου συνεργεία εργολάβων, και μάλιστα τις απογευματινές μέχρι τις περασμένες βραδινές ώρες(!!!) της Παρασκευής, να περιέρχονται «ανά τας οδούς και ανά τα ρύμας» του Δήμου Λαμπείας και να ρίχνουν ασφαλτοτάπητες σε μη επικίνδυνα σημεία, προφανώς για να χρησιμεύσουν ως …ψηφολεκτικές απολαβές των σημερινών Δημοτικών και Νομαρχιακών μας αρχόντων. Προς δόξαν της ευνομίας της φιλτάτης πατρίδας…

Παρακαλούμε όπως παρέμβετε αυτεπαγγέλτως,   ενεργώντας τα δέοντα και νόμιμα. 

   Με τιμή        

Ο πρόεδρος

Σωτήρης Σωτηρόπουλος

(ιατρός, εκδότης του περιοδ. «ΔΙΒΡΗ» και πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών «Κοινωνική Ένωση Αναδημιουργίας»)

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ ….

Μέρες μνήμης για όσους έζησαν  ή είχαν την τύχη να δώσουν το αίμα τους και την ψυχή τους εκείνο τον ηρωικό Νοέμβρη του 1973 . Τότε που όλα τα έσκιζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

 Μέρες απόδοσης τιμής  και δόξας , για μας που ακολουθήσαμε την ζωή μετά και γράψαμε με ψιλό κοντύλι στην καρδιά μας το έπος του Πολυτεχνείου.

Το μόνο χρέος που απομένει όμως , σε μας τους προγενέστερους είναι να μεταλαμπαδεύσουμε τα ιδανικά της Ειρήνης και της Ελευθερίας στους μεταγενέστερους. Στην νέα γενιά που ακολουθεί και αναζητεί τι είναι σωστό τι είναι αληθινό , τι είναι εν τέλει ζωή . Στα παιδιά «τους βασιλιάδες του αύριο» ,  για να γνωρίζουν   τα «καλοταϊσμένα σκουπίδια» όπως λέει σήμερα ο σκιτσογράφος Στάθης Σταυρόπουλος. Να ξέρουν τους «καλοπληρωμένους προδότες» πριν καν τραγουδήσουν  «υπαλληλίσκοι φοβιτσάριδες δούλοι παχιοί». Παρ΄ ότι θα «τραγουδάνε για να ενώσουν τον κόσμο.» και θα «Αγωνίζονται για όλου του κόσμου το ψωμί το φως και το τραγούδι.»   

  Τέτοιες μέρες λοιπόν , έτσι για να τιμούμε την εξέγερση , κάτι σαν τα χρόνια πολλά των ελληνορθόδοξων , προσπαθούμε να γιορτάσουμε αυτό που για άλλους αποτελεί σταθμό , για άλλους αφετηρία , για άλλους παράδειγμα ,  για άλλους όλα αυτά και κάτι παραπάνω.

 Έτσι δεν λείπουν τα τηλεφωνήματα σε όσους γνωρίζουμε ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συμμετείχαν στην πάλη ενάντια στην δικτατορία και η  αναφορά των γεγονότων προς τα παιδιά μας . Ένα τηλεφώνημα στον Μάκη Μπαλαούρα ( μάθαμε σήμερα διαμέσου της ΝΕΤ και για τον  μπουζουκιτζή  από τον Πύργο που στο κρατητήριο της ΕΣΑ ήθελε να τον πιάσει «μέσον» για την Κλάρα) και στον Θόδωρο Παπαηλιού για δυό λόγια .

 Εκείνος όμως που πια ξεπερνά και το δέος που έχουν οι προηγούμενοι για την συμμετοχή στα γεγονότα είναι ο Θανάσης ο   γιος μου . Τεσσεράμισι χρόνων και τον καμαρώνω να κρατά το πρώτο του πλακάτ που έφτιαξε στο προ-νήπιο .

 Με αγώνες τιμούμε τους νεκρούς μας .

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ στους αγωνιστές της εξέγερσης του Νοέμβρη . 

 ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ 

Ένα υπέροχο Nτοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία του συμπατριώτη μας απο την Ορεινή Ηλειας ΑΛΕΞΗ ΜΠΑΡΖΟΥ

Nτοκιμαντέρ που ετοίμασε το Ερευνητικό Κέντρο του Αγίου Γεωργίου
 Περιστερεώτα για την ιστορία και τον πολιτισμό των Ελλήνων του Πόντου.

Σκηνοθεσία - Φωτογραφία: ΑΛΕΞΗΣ ΜΠΑΡΖΟΣ
Αφήγηση: ΚΩΣΤΑΣ ΑΡΖΟΓΛΟΥ
Επιμέλεια -- Έρευνα - Συντονισμός: ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ
Σενάριο: ΝΙΚΟΛΑΣ ΖΗΡΓΑΝΟΣ
Μοντάζ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΙΛΗΡΗΣ - ΆΝΝΑ ΠΡΟΚΟΥ
Πρωτότυπη Μουσική: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΞΕΒΑΝΗΣ
Οργάνωση Παραγωγής: ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΣΚΟΥΜΠΡΗ
Συμπληρωματικά γυρίσματα: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΥΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ -- ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Ήχος: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΟΝΤΙΚΗΣ -- ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ
Εκτέλεση Παραγωγής:Small Planet production

Δεν πληρώνω… δεν πληρώνω τίποτα!…

Από http://provoria.blogspot.com/   

Ο θίασος του Στέφανου Ληναίου και της Έλλης Φωτίου κατάφερε, στο θέατρο Άλφα, να κάνει τους θεατές να σκάνε από τα γέλια αλλά και να ερεθίσει και να αφυπνίσει δείχνοντας τι είναι το γνήσιο θέατρο.Το θεατρικό έργο ήταν το "δεν πληρώνω... δεν πληρώνω τίποτα!" του Ντάριο Φο σε απόδοση και σκηνοθεσία του Στέφανου Ληναίου.Την παράσταση παρακολούθησαν μέλη των επιτροπών αγώνα του κινήματος "Δεν πληρώνω" αλλά και ο εορταζόμενος Μίκης Θεοδωράκης. Με αφορμή τις εκλογές ο Μίκης Θεοδωράκης επισήμανε ότι η χώρα κυβερνιέται από μία μειοψηφία και τόνισε ότι ο μόνος τρόπος αντίδρασης είναι η ανυπακοή, όχι μόνο η άρνηση πληρωμής διοδίων αλλά η ανυπακοή σε όλους τους τομείς όπως η άρνηση πληρωμής της εφορίας και της ΔΕΗ.Δείτε τμήμα της συζήτησης του Μίκη Θεοδωράκη με τις επιτροπές αγώνα αλλά και μερικές σκηνές από την...
 εξαιρετική θεατρική παράσταση:
http://www.youtube.com/watch?v=a9_i7HUoOGM 
Το "Δεν πληρώνω. δεν πληρώνω" μπορείτε να το παρακολουθήσετε στο Θέατρο ΑΛΦΑ (Πατησίων 37, Αθήνα, τηλ. 210 5221 444) κάθε Δευτέρα στις 8 μμ (είσοδος 15 ευρώ) και κάθε Τρίτη στις 9:15 μμ (είσοδος 20 ευρώ, φοιτητικό - παιδικό 15 ευρώ).
Επίσης δείτε το ρεπορτάζ του Stop Cartel για τη συνάντηση με το Μίκη Θεοδωράκη: 
http://provoria.blogspot.com/2010/11/blog-post_7509.html

Η ΦΟΛΟΗ ΤΟ ΦΘΙΝΌΠΩΡΟ

ΦΩΤΟ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΝΤΙΟ ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ

Ένας φίλος έφυγε για το στερνό ταξίδι το Σάββατο 6 Νοεμβρίου .

 Ο Μπάμπης Χρονόπουλος από την Καρυά σε ηλικία 58 ετών άφησε πίσω του τον μάταιο τούτο κόσμο με τους ένοικούς του . Ταξίδεψε. Πάντα για ταξίδι έφευγε και όσο ζούσε.

 Μία στην στεριά μια στο πέλαγος .Αυτή ήταν η ζωή του από μικρός . Αμφίβιος.  Όχι όμως διπρόσωπος.  Λιμάνια , φάροι , σκόπελοι , ύφαλοι .  Ο Χάροντας πολλές φόρες του έστησε καρτέρι, μεσοπέλαγα,  αλλά δεν τα κατάφερε . Ο Μπάμπης πάντα του την έσκαγε. Έτσι  του έστησε μπαμπέσικο καρτέρι στην στεριά . Τον κτύπησε εκ των έσω . Γνώριζε ότι έτσι στα ίσια δεν θα καθάριζε . Μπήκε από την κερκόπορτα και τον έφαγε λίγο – λίγο.  Όπως το σαράκι το ξύλο.   

 Ο Μπάμπης ήταν αυτό που λέμε «μανούλα»  για παρέα . Ο απαράμιλλος μιμητισμός τους , ο σαρκασμός και ο αυτοσαρκασμός έκαναν την παρέα να περάσει ένα αξέχαστο βράδυ . Καταπληκτικός .

 «Οργοτόμος» όπως λέει ο Παλαμάς  στον αγώνα της βιοπάλης και  στο χώμα και στο νερό. Η παροιμία « ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται» βρίσκει επάξια προσωποποίηση στον Μπάμπη. Γνώρισε όλα τα μονοπάτια της ζωής. Ζορμπάς. Δεν έζησε ποτέ ερήμην . Έπιασε την ζωή από τα μαλλιά . Πάλεψε και για την οικογένειά του και για το σύνολο . Θήτευσε και ως πρόεδρος του Συλλόγου των ετεροδημοτών του χωριού του στην Αθήνα.   Ταυτόχρονα ο λόγος του (ακόμα και ο θάνατός του) ήταν μια γροθιά στο στομάχι της κοινωνίας . Της κοινωνίας που όλο και παραπαίει αλλά δεν πέφτει.  Θυμάμαι που ο Μπάμπης έλεγε και εμείς γελούσαμε ,  για τις κηδείες και τους παρευρισκόμενους πολιτικούς .

« -Να πεθάνει μια γρια 100 χρονών και η κηδεία της να γίνει παραμονές εκλογών . Εκεί να δεις υποψηφίους δημάρχους , νομάρχες , ή υποψηφίους βουλευτές , αναλόγως τι εκλογές θα είναι . Να κηδευτεί ένα πρωτοπαλίκαρο την Δευτέρα των εκλογών ; Ούτε ένας  από αυτούς τους γλείφτες !»

Άρε Μπάμπη κάτι τέτοια έλεγες . Κάτι τέτοια έκανες ( Τόπες  και το έκανες με την κηδεία σου Τρίτη μετά τις εκλογές ) και επιβεβαιώθηκες . Κάτι τέτοια πίστευες και γι΄ αυτό και δεν πήρες την ζωή σου λάθος . Στάθηκες όρθιος . Ακλόνητος ακόμα και τις τελευταίες ημέρες . Έφυγες  με το κεφάλι ψηλά .

 Τον Μπάμπη κατευόδωσαν στο στερνό του ταξίδι η Λιάνα και η Λιλίκα ( η σύζυγός  του και κόρη  του) , τα αδέρφιά του ,   οι συγχωριανοί του και οι φίλοι του στο χωριό του στην Καρυά .Εκεί που σ΄ ένα καταράχι της είχε φτιάξει την δική του κιβωτό για να έρχεται και να απολαμβάνει την ρεματιά του Πηνειακού Λάδωνα .   Μόνο που για τον βαρκάρη  ενός  άλλου ποταμού , του  Αχέροντα, δεν  του έδωσαν κέρματα . Δεν χρειάζεται, όμως,  χρήματα ο Μπάμπης. Θα  πει κάποιο ανέκδοτο . Θα του παραστήσει κάποιον γνωστό και θα τον περάσει ο βαρκάρης . Άλλωστε καπετάνιος είναι  δεν πληρώνει ναύλο .

 Καλό ταξίδι καπετάνιε.     

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ-ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ-ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ

ο Ρίτσος ΔΙΑΒΑΖΕΙ Ρίτσο, με εκείνη την εξαίσια ευγένεια , τη γλύκα της φωνής του
Αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτω απ τα ξένα βήματα
Αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο
Αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο ΔΙΚΙΟ

Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΡΧ. ΟΛΥΜΠΙΑΣ

ΜΙΑ ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΡΧ. ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΟΡΘΩΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ!…

Αντίδωρο, ως έκφραση ευχαριστιών, σε φίλους που με πίστεψαν

Γράφει: ο παθών*

«Και να αδελφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα κι απλά.
Καταλαβαινόμαστε τώρα, δεν χρειάζονται περισσότερα.
Κι αύριο λέω θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί.
Θα βρούμε αυτά τα λόγια που παίρνουνε το ίδιο βάρος
σ' όλες τις καρδιές, σ' όλα τα χείλη.
'Ετσι να λέμε πια τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη.
Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι και να λένε,
"Τέτοια ποιήματα, σου φτιάχνουμε εκατό την ώρα."
Αυτό θέλουμε κι εμείς.
Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδελφέ μου απ' τον κόσμο.
Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.

...έχεις ακόμη να κλάψεις πολύ
ώσπου να μάθεις τον κόσμο να γελάει…»

(Απόσπασμα από το «Καπνισμένο Τσουκάλι» του ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ)

            Τελικά, τι σου είναι ο άνθρωπος. Ποτέ δεν είχε περάσει από το μυαλό μου να ασχοληθώ με τα (παλιότερα λεγόμενα) Κοινοτικά, αργότερα Δημαρχιακά ή σήμερα (λεγόμενα …διαγραμμάτων) Αυτοδιοικητικά… Και μάλιστα στον τόπο που γεννήθηκα και μεγάλωσα, την αγαπημένη μου Δίβρη. Μπορεί από μαθητής Γυμνασίου να ήμουνα στην πρώτη γραμμή της ενασχόλησης με τα κοινά, μπορεί να ήμουν από το πρωί μέχρι το βράδυ σε εγρήγορση σε αυτό που ονομάζεται «κοινωνική προσφορά και δράση», αλλά ποτέ δεν επεδίωξα ή ζήλεψα τη θέση του Κοινοτάρχη ή του Δημάρχου.

            Πέρασα τη ζωή μου επί 50 και πλέον χρόνια από όλα τα στάδια αυτού που λέμε «ενεργός και ανήσυχος πολίτης». Και ως δραστήριος νεολαίος και συνδικαλιστής στις μαθητικές και φοιτητικές εξεγέρσεις των δεκαετιών 1950 και 1960 (Κυπριακό, 1-1-4, Ανένδοτος αγώνας). Ήμουνα επί Χούντας συχνός … «επισκέπτης» των …σωφρονιστικών δωματίων της οδού Μεσογείων. Τιμήθηκα επί 10 σχεδόν χρόνια ως επικεφαλής της συνδικαλιστικής ηγεσίας των επτά χιλιάδων Γιατρών του κλάδου μου. Εθήτευσα  επί 10 σχεδόν χρόνια ως ανώτερο και ανώτατο στέλεχος μεγάλου (αλλά επ΄ ολίγον και μικρού) κόμματος εξουσίας και … «κλώτσησα» αξιώματα, οφίκια, βουλευτιλίκια (γιατί ασχολήθηκα τρεις φορές και με αυτό το …εκλεκτό σπορ) και μελλοντικά υπουργήματα. Συμμετείχα σε ειρηνιστικά, οικολογικά, περιβαλλοντικά Κινήματα, ακόμη και σε λίαν επικίνδυνες αποστολές (Σερβία, Τουρκία, Αλβανία) ως μέλος της πανανθρώπινης κοινωνίας των  πολιτών. Αρθρογράφησα επί σειρά ετών σε μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδες και περιοδικά. Επί 35 χρόνια οι συμπολίτες μου Λαμπειείς με τιμάνε ως ηγούμενο του σημαντικού πολιτιστικού έργου στη γενέτειρα με δεκάδες πνευματικές-μορφωτικές, αναπτυξιακές Εκδηλώσεις, Συνέδρια, Φεστιβάλ κλπ, εκδίδω επί 32 χρόνια το μαχητικό περιοδικό «ΔΙΒΡΗ»… (αυτά τα ολίγα,  για «επονείδιστη» …αυτοπροβολή και αυτοδιαφήμιση!!).

            Ε! λοιπόν, επαναλαμβάνω, δεν με ενδιέφερε η όποια Δημαρχιακή «σταδιοδρομία» και ας έχουμε στον Πολιτιστικό Σύλλογο και το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ που είμαι πρόεδρος τα δεκαπλάσια δημόσια έγγραφα-απαντήσεις από όσα έχει ο Δήμος Λαμπείας (θα έλεγα ίσως και οι τρείς ορεινοί Δήμοι μαζί !!!) –και τους προκαλώ να τα αντιπαραβάλουμε) για την προβολή και την επίλυση των ζωτικών προβλημάτων της περιοχής μας (Εκπαίδευση, Υγεία, καθαριότητα, πόσιμο νερό, προστασία Μνημείων, δασών και περιβάλλοντος κλπ) και μάλιστα με εκπληκτικές παρεμβάσεις και σημαντικά αποτελέσματα… Δηλαδή με απλά λόγια , έτσι κι αλλιώς ασχολούμαι με τα κοινά της Δίβρης και ολόκληρης της ορεινής Ηλείας (και δεν θα σταματήσω), χωρίς να έχω κανένα  θεσμικό ρόλο και αξίωμα.

            Ώσπου, κατά ευτυχή συγκυρία (και μετά την αποτυχία  του μοναχικού αγώνα που έκανα για τον «ορεινό Δήμο») ήρθε ο διευρυμένος Δήμος της παγκόσμιας Ολυμπιακής πρωτεύουσας, και η ένταξή των τριών ορεινών Δήμων στην Αρχ. Ολυμπία. Και τότε θεώρησα μέγιστη πρόκληση και τιμή να συμμετάσχω κι εγώ και να εκπροσωπήσω, ως μια ανεξάρτητη και συνεπής φωνή, την ορεινή περιοχή μας σε ένα τέτοιο ξακουστό στην οικουμένη Δήμο. Μάλιστα όταν ανήγγειλα την υποψηφιότητά μου, σημαντικοί άνθρωποι (Ηλείοι ή και άλλοι εκλεκτοί φίλοι) του πνεύματος, των γραμμάτων, της επιστήμης και διανόησης αλλά και απλοί άνθρωποι, με ενθουσιασμό με παρότρυναν και έδειξαν συμπαράσταση στο τολμηρό μου εγχείρημα. Έτσι, μακριά από τις τετριμμένες τακτικές των κομματικών ή δήθεν ανεξάρτητων Συνδυασμών, χωρίς οικονομικούς πόρους (κρυφούς ή φανερούς) θέλησα κι εγώ να συγκροτήσω το δικό μου ψηφοδέλτιο (θράσος κι αυτό!!). Λίγο πολύ (χωρίς λεπτομέρειες) οι αναγνώστες της «ΔΙΒΡΗΣ» αλλά και των τοπικών ιστοσελίδων  «ΟΡΕΙΝΗ ΗΛΕΙΑ», («ΑΝΔΡΩΝΙ», «ΗΛΕΙΑ ΤΩΡΑ», «ΚΑΡΔΑΜΑΣ», «ΠΥΡΓΟΣ ΝΕΑ», κ.α.) έμαθαν τους λόγους που υπαναχώρησα, από την Ανακοίνωση της απόσυρσης της υποψηφιότητάς μου και δεν πρόκειται να επανέλθω. Επίσης με την σχετική αρθρογραφία μου περί της σύνθεσης των ψηφοδελτίων των Συνδυασμών που κατέβηκαν και πήραν την ψήφο μας, διάβασαν ορισμένα γενικά πράγματα (βλ. άλλες στήλες) για τον τρόπο συμμετοχής των συμπολιτών μας «ορεινών» υποψήφιων, ως εκπροσώπων μας.

Βιβλική καταστροφή στο κλινδια στην ορεινή Ηλεία

            Ο Νομάρχης Ηλείας για το ζήτημα των καταστροφών που προκλήθηκαν από τα έντονα καιρικά φιανόμενα στον Νομό Ηλείας στις 8-11-10, δήλωσε τα εξής :

            «Ο Νομός Ηλείας επλήγη από ισχυρές καταιγίδες, ανεμοστρόβιλους, σε συνδυασμό με την έντονη βροχόπτωση και τους ισχυρούς ανέμους.

             Αυτά τα φαινόμενα ήταν ιδιαίτερα έντονα και σημειώθηκαν ζημιές σε αγροτικές καλλιέργειες στο επαρχιακό, εθνικό και δημοτικό δίκτυο, υπήρξαν κατολισθήσεις, αποκλείστηκαν δρόμοι, καθώς επλήγησαν και κατοικίες.

            Μαζί με την συμπαράσταση και την αλληλεγγύη στους πληγέντες θέλω να πω ότι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ηλείας, από την πρώτη στιγμή των καταστροφών, βρέθηκε κοντά στους πληγέντες.

            Επισκέφθηκα τις  πληγείσες περιοχές στην περιοχή του Πύργου και στην περιοχή του Κάμπου και σε συνεργασία με τους Αντινομάρχες, τις Υπηρεσίες της Νομαρχίας, την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, αλλά και τους Δήμους, προβήκαμε σε μια πρώτη αποκατάσταση των καταστροφών, κυρίως όσον αφορά δρόμους και ποτάμια.

            Ο Αντινομάρχης Νίκος Μιχαλόπουλος, μαζί με συνεργείο του ΕΛΓΑ, επισκέφθηκε τις πληγείσες περιοχές και αγρότες που υπέστησαν ζημιές στην Βουπρασία (φράουλες και κηπευτικά), στον Κόροιβο (θερμοκήπια και πατάτες) και στο Ροφιά του Πύργου που υπήρχαν ζημιές από τον ανεμοστρόβιλο.

             Σε συνεργασία με τη ΔΕΣΕ της ΠΔΕ στάλθηκαν μηχανήματα και αποκατέστησαν την κυκλοφορία στον εθνικό δρόμο 111, που είχε αποκλειστεί λόγω κατολισθήσεων από το 75^ο – 90^ο χλμ και δόθηκε στην κυκλοφορία αλλά οι εργασίες συντήρησης ακόμα συνεχίζονται.

            Κλιμάκιο της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηλείας και μηχανήματα αποκατέσττησαν το πλημμυρικό πρόβλημα που υπήρξε στο Δ.Δ. Ελαιώνα του Δήμου Πύργου και στον ποταμό Ιάρδανου, που ήταν αποτέλεσμα της επιβάρυνσης που έχει δεχτεί η περιοχή από τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 και της αποσάρθρωσης των εδαφών και της μεταφοράς πολλών φερτών υλικών.

            Στο χωριό Κλινδιά του Δ. Ωλένης, το οποίο υπέστη εκτός από τις κατολισθήσεις στο δρόμο, υπέστη τεράστια καταστροφή και το ίδιο το χωριό και οι κατοικίες του. Εκτός από την αποστολή μηχανημάτων, σε συνεργασία με τον Δήμο, για την αποκατάσταση των εκτάκτων αναγκών, το επισκέφθηκαν κλιμάκιο της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Ηλείας με επικεφαλή τον Αντινομάρχη Ε. Μπαλκάμο και τον Δ/ντη των Τ.Υ. της Ν.Α. Ηλείας κ. Μιχάλη Καλογερόπουλο.

ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ Ο ΜΠΑΜΠΗΣ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΥΑ ΗΛΕΙΑΣ

Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι
Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι

 ΜΠΑΜΠΗ  ρίξε μια στροφή εκεί ψηλά 
καλό ταξίδι