p

Το δάσος της Φολόης, η Δίβρη, η Ανδρίτσαινα,το Αντρώνι, η Αγία Αννα,του Λάλα, το Γούμερο ,η Φιγαλεία, η Πηνεία, η Μίνθη και ο Ερύμανθος δεν είναι απλοί τουριστικοί προορισμοί..... Είναι μικρές πατρίδες!!!Η ορεινή Ηλεία είναι μια από τις περιοχές που ο τουρισμός δεν έχει αλλοιώσει. Η ζωή συνεχίζεται σε ορισμένες περιοχές της όπως πριν από 50 χρόνια

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

Η ντροπή της σύγχρονης …«Αδωνιάδας» της Υγείας, απέναντι σε ένα ηρωϊκό …«γαλατικό» χωριό της Υγείας τη Δίβρη Ηλείας

Του Σωτ. Χ. Σωτηρόπουλου*         
Η ιστορία είναι μεγάλη για να χωρέσει σε λίγες γραμμές. Όμως θα το προσπαθήσουμε. Και ξεκινάμε από τα πρόσφατα, τα λίαν δυσάρεστα. Άρκεσαν την περασμένη εβδομάδα δυο σοβαρά τραγικά και θορυβώδη περιστατικά υγείας ανθρώπων της ορεινής, απομονωμένης και ξεχασμένης ιστορικής κωμόπολης Δίβρης Ηλείας, για να ξυπνήσουν και να διαμαρτυρηθούν οι αποκαμωμένοι από την κρίση και εγκαταλελειμμένοι κάτοικοι αλλά και να φιλοτιμηθούν επί τέλους οι εφημερίδες της Ηλείας, για να καταγγείλουν με πρωτοσέλιδα  ότι «δεν υπάρχει γιατρός, να γράψει ούτε μια συνταγή»!... Και η άμεση «φιλανθρωπική» απάντηση της επίσημης Πολιτείας, της σύγχρονης ... «Αδωνιάδας» της Υγείας ήταν: «Ναι!, θα έχετε γιατρό στο Περιφερειακό Ιατρείο Λαμπείας κάθε Τρίτη και Τετάρτη»... Δηλαδή τις άλλες μέρες μην αρρωσταίνετε, απαγορεύεται αυστηρά.
            Αυτά διατάζει, ο νέος τσάρος της Υγείας που ακούει στο όνομα Άδωνις Γεωργιάδης, η θλιβερή αυτή φιγούρα της πολιτικής Υγείας της συγκυβέρνησης. Και είναι ντροπή και όνειδος εν έτει 2013 να  κάθεται στην ίδια καρέκλα του Υπουργού Υγείας, εκεί που εκάθησαν και τίμησαν δυο ογκόλιθοι προσφοράς στη δημόσια Υγεία, ο διαπρεπής Καθηγητής Ιατρικής Σπύρος Δοξιάδης (ΝΔ, 1978) και ο σπουδαίος γιατρός-αγωνιστής Παρασκευάς Αυγερινός (ΠΑΣΟΚ, 1981). Τους οποίους, ειρήσθω εν παρόδω, έφαγαν από τη θέση τους γρήγορα-γρήγορα  τα ίδια τους τα κόμματα, γιαυτό και καταντήσαμε σήμερα σε αυτό το χάλι στον ευαίσθητο χώρο της Υγείας.

            Αλλά ας επανέλθουμε στα δικά μας και να πούμε γιατί χαρακτηρίζουμε τη Δίβρη Ηλείας ως ... ηρωϊκό «γαλατικό» χωριό της Υγείας που εδώ και αιώνες με τις ίδιες του τις δυνάμεις στηρίζει την Υγεία των κατοίκων του και αντιστέκεται σθεναρά απέναντι σε συμπεριφορές σαν την σημερινή  ντροπή της σύγχρονης ... «Αδωνιάδας» της Υγείας.
            Και εξηγούμεθα.
            Ας  μάθουν  λοιπόν οι συνέλληνες και ας ακούσουν εκεί στην Αριστοτέλους, στο Υπουργείο Υγείας που απεργάζονται δεινά για την υγεία μας, πως ένα μικρό χωριό, η Δίβρη Ηλείας στο διάβα των αιώνων μεγαλούργησε στον τομέα της Υγείας και πώς «βάζει τα γυαλιά» στη Κρατική ανεπάρκεια και θα εξακολουθεί να αντιστέκεται.

            α) Είναι ιστορικά καταγεγραμμένο ότι πριν 200 χρόνια στον εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο του 1821, η Δίβρη (η λεγόμενη «μικρή Μάνη», ελεύθερη από Τούρκους) είχε δημόσιο «Αναρρωτήριο» για να περιθάλπει τους τραυματίες αγωνιστές που κατέφευγαν εκεί μετά τις φονικές μάχες με τους εχθρούς...
            β) Πριν από 60 χρόνια (1953-1954), οι εν Αμερική Διβριώτες και Ηλείοι, δημιούργησαν με δικές τους δαπάνες και δώρισαν στην Κοινότητα Δίβρης, ένα σπουδαίο κτίριο Υγειονομικού Σταθμού (βλ. δυο επισυναπτόμενες εικόνες), πλήρως εξοπλισμένο και με αίθουσα νοσηλείας 6 κρεβατιών. Και σήμερα το ανάλγητο μνημονιακό Κράτος, γιαυτό το υπέροχο κτίριο δίνει ως ενοίκιο το «υπέρογκο» ποσό των 120 Ευρώ (!!!), για να στεγάσει τις υπηρεσίες Υγείας (δηλαδή, ποιες υπηρεσίες;...)
            γ) Και το πλέον καταπληκτικό και μοναδικό σε πανελλαδική κλίμακαΤο έτος 1954, οι Διβριώτες προκήρυξαν μόνοι τους θέση παθολόγου γιατρού (με όλες τις διατυπώσεις, διαβάστε με προσοχή την επισυναπτόμενη δημοσίευση σε εφημερίδα των Πατρών) που προσέλαβαν και μισθοδοτούσαν οι ίδιοι (!!!), την δύσκολη εκείνη εποχή που η χώρα είχε βγει από την Κατοχή και τον εμφύλιο. Το εκπληκτικό αυτό δημοσίευμα, ας μας επιτραπεί η καθημερινή φράση, το «τρίβουμε στη μούρη» στους σημερινούς που αντί να διορίζουν γιατρούς στα χωριά μας που χρειάζονται, τους διώχνει ή τους απολύει!!.. Τότε την δεκαετία του 1950, λειτουργούσε ο Υγειονομικός Σταθμός Λαμπείας με γιατρό, μαία, αδελφή νοσοκόμο και βοηθητικό προσωπικό, με ακτινολογικό, καρδιολογικό μηχάνημα (και αργότερα με μικροβιολογικό αναλυτή!) και 6 κρεβάτια για «νοσηλεία μια ημέρας» (δηλ. προηγήθηκε δεκαετίες του ελληνικού Κράτους που εφάρμοσε το μέτρο το έτος 2000, και μόνο στις μεγάλες πόλεις)... Σήμερα;
            Σήμερα,  οι ολετήρες της ψυχικής και σωματικής  υγείας μας (Υπουργείο Υγείας, 6ηΥγειον. Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδας, Αντιπεριφέρεια Ηλείας, Νοσ/μείο Πύργου, Δήμος Αρχ. Ολυμπίας) ως ανταπόδοση σε αυτή την φτωχή, άγονη μα ιστορική και περήφανη γωνιά της πλέον ορεινής Ηλείας, αντί για το ευχαριστώ, την αφήνει χωρίς ένα γιατρό και στοιχειώδη υγειονομική φροντίδα. Και να σημειώσουμε ότι και οι δυο μεγάλες προσωπικότητες (στο χώρο της Υγείας και όχι μόνον) που αναφέραμε παραπάνω, Υπουργοί Υγείας Δοξιάδης και Αυγερινός, είχαν προτείνει να γίνει στη Δίβρη Κέντρο Υγείας, αλλά οι άθλιοι κομματικοί παράγοντες της Ηλείας είχαν διαφορετική άποψη... Εμείς, τι να πούμε πλέον.
Δίβρη,  9 Σεπτέμβρη 2013

*ιατρός, εκδότης του περιοδικού «ΔΙΒΡΗ»
(θητεύσας επί δεκαετία επικεφαλής της συνδικαλιστικής ηγεσίας των γιατρών του ΙΚΑ και

Πρόεδρος του «ΤΖΑΝΕΙΟΥ Γ.Ν. ΠΕΙΡΑΙΑ» 1981-82)

Δεν υπάρχουν σχόλια: