Δρακότρυπα ή Διακότρυπα

Δρακότρυπα ή Διακότρυπα

^{Το όνειρο μου ήταν να δω την φωλιά του Δράκου, το φυσικό φαινόμενο της απύθμενης Δρακότρυπας ή Διακότρυπας.
Aπό μικρός άκουγα(1)για δράκους και ξωτικά που όταν «άστραφτε και βρόνταγε »(2) άρπαζαν όμορφες παπαδοπούλες, καθώς και για στοιχειά και νεράιδες που εξαφάνιζαν χωρικούς μαζί με τα ζώα τους στα έγκατα της Γης.}

^{Έτσι ξεκίνησα το πρωί 17 Αυγούστου του 2006 μαζί με τον Δ. Παϊρη τον Α. Πρέκα για την μεγάλη και πολύ επικίνδυνη εξερεύνηση.}

^{Στο δρόμο προς την Βερβινή, αφήνοντας τα Τσίπιανα και λίγο πριν τα Καλύβια, αριστερά στην δεμοσιά υπάρχει πινακίδα πάνω από την Διακότρυπα. Ένα μικρό πέτρινο μονοπάτι μας οδήγησε στο ποτάμι που δίπλα του είναι το βάραθρο και πιο πάνω το κεφαλόβρυσο.}

^{Φαίνεται πως οι Βερβιναίοι, για να εξηγήσουν την μεταφορά τους από την θέση «Καρές» στην σημερινή Βερβινή, έπλασαν ιστορία με το φάντασμα της Δρακότρυπας που, όταν φούσκωνε η κατεβασιά, έπνιγε κατοίκους και ζώα και δαιμονισμένα με σφυρίγματα στροβιλίζοντας τα κατάπινε. Ίσως αυτή να ήταν και η πραγματική αιτία της μεταφοράς (μετοίκιση) του χωριού ψηλότερα.}

^{Οι κάτοικοι πίστευαν (αφού δεν είδαν ποτέ τη Δρακότρουπα να γεμίζει με νερά του Πηνειού που υπερχείλιζε), ότι τα νερά έβγαιναν υπογείως νότια της Βερβινής, στο Κακοτάρι. Με χρώμα που έριξαν πρόσφατα (3)φάνηκε ότι το νερό βγαίνει αριστερά του Πηνειού στην Κερέσοβα (4)της Κερτίζας.}

^{Χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία, παρά μόνο με ένα σχοινί και ένα ναυτικό κλειδί δέθηκα και με έσυραν αφού πέρασαν δύο βόλτες για ασφάλεια το σχοινί σε ένα δέντρο κοντά στο στόμιο της τρύπας. Το εσωτερικό ήταν υγρό, λασπώδες και γλιστερό με βράχια και ποταμίσιες πέτρες. Σύρθηκα στα πρώτα 20-25 μέτρα και στάθηκα σε ένα μικρό πλάτωμα μπροστά στην δεύτερη και βαθύτερη τρύπα.}

^{Γύρω από το στόμιο που είναι ΝΑ στενόμακρο και ΒΔ πλατύ, υπάρχει πυκνή βλάστηση από βάγια, αγκλαβουτσιές και πουρνάρια. Στα ΝΔ δίπλα του βρίσκεται το παλιό αυλάκι που από την δέση του αρδεύονταν τα περιβόλια.}

^{Η τρύπα που δεν είναι ακριβώς κατακόρυφη, χωρίζεται σε δύο σωλήνες (μέρη) σαν δύο χωνιά ενωμένα στο λαιμό τους. Η πρώτη ανοίγει επάνω και κλείνει στα 25 μέτρα κάτω σε μικρό πλάτωμα, όπου και στάθηκα. Αντίστροφα η δεύτερη, στα ΝΑ, συνεχίζει μέχρι τον πυθμένα που φτάνει σε βάθος 65 περίπου μέτρα.}

^{Είναι δύσκολο να σας περιγράψω την άγρια ομορφιά και το μυστήριο της φύσης στο σημείο που στάθηκα. Κοιτάζοντας πάνω έβλεπα το φως της εισόδου να με θαμπώνει και κάτω χάος με σκοτάδι που το έσπαγε το φλάς της φωτογραφικής μηχανής. Το ποτάμι που έτρεχε στο βάθος του βαράθρου, σε συνδυασμό με τις πέτρες που γλίστραγαν, χτυπούσαν στα τοιχώματα και χάνονταν, δημιουργώντας αντήχηση με το θρόισμα του νερού. Ήχοι πρωτόγνωροι σε μένα… (5)}

^{Πριν, 70 ακριβώς χρόνια από μας, στις 16 Αυγούστου του 1936 ομάδα σπηλαιολόγων του Ελληνικού Ορειβατικού Συνδέσμου από την Αθήνα και την Πάτρα, με διοργανωτή τον Σωτήρη Γεροκωστόπουλο έφτασε μέσω Προστοβίτσας (6)στις Κάρες για να εξερευνήσει την Διακότρουπα.(7) Μετά από προσπάθεια δύο ημερών και αφού δε διέθεταν τα κατάλληλα σύνεργα, δεν κατάφεραν να φτάσουν στον πυθμένα. Την επιχείρηση αυτή είχαν παρακολουθήσει πολλοί κάτοικοι που κατέβηκαν από το χωριό, καθώς πίστευαν ότι θα λυθεί τομυστήριο .}

^{Γύρω στο 2000 επιχειρήθηκε και πάλι από την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία η διερεύνηση της Δρακότρυπας από πενταμελή πλέον ομάδα. Μαζί τους ήταν και οι Γ. Μενούνος, Β. Αθανασόπουλος, Γ. Αποστολόπουλος και άλλοι κάτοικοι της Κρυόβρυσης. Πρώτη κρεμάστηκε και έφθασε σε βάθος 37μ. μία γυναίκα ώσπου σταμάτησε γιατί συνάντησε νερό. Την επόμενη μέρα επιχείρησαν να κατεβάσουν πλαστική βάρκα αλλά δυστυχώς και εδώ στάθηκαν άτυχοι, καθώς σύρθηκε στα κοφτερά τοιχώματα και τρύπησε. Έτσι σταμάτησε άδοξα και χωρίς αποτέλεσμα και αυτή η διερεύνηση της Δρακότρουπας.}

^{Ο Ν. Γ. Πολίτης επί λέξει στο βιβλίο του "Παραδόσεις" στον πρώτο τόμο γράφει για την Δρακότρουπα.}

^{(Δήμος Τριταίας των Πατρών - Δήμος Λαμπείας τής 'Ηλείας)}

^{Στό δρόμο από τήν Προστοβίτσα 'ς τά Τσίπιανα, κατάνακρα 'ς τό ποτάμι τής Γαστούνη, πού έχει τό κεφαλάρι του λίγο παραπάνου, ειναι ή Δρακό¬τρουπα (μερικοί τήν λέν Διακότρουπα), μιά τρούπα πάνω κάτω ώς τρία μέτρα πλατειά καί άπατη (γιατί όταν ρήχνης μέσα λιθάρι δέν ακούς τό χτύπο του 'ς τόν πάτο, καί λέν μάλιστα και πώς μιά φορά έχύθη μέσα τό ποτάμι τής Γαστούνης, δέν ξέρω πώ, κάνε γιατί ξεχείλισε άπό τοίς πολλαίς βροχαίς, κάνε γιατί επίτηδες τό έγυρίσανε τό ποτάμι μέσα, καί έτρεχε έτρεχε πολλή ώρα, και δέν τήν έγιόμισε). 'Από δώθε από τό ποτάμι φαίνονται τά χαλάσματα πολλών σπιτιών, καί πολλαίς καρυαίς καί άλλα δέντρα φανερώνουν τή θέση πού ήταν άλλοτες οί κήποι αύτών τών σπιτιών. Τά χαλάσματα αυτά είναι από τό χωριό Δερβινή, πού έρημώθη, γιατί οί χωριανοί τό άφησαν καί πήγαν καί έφτειασαν αλλο παραπάνου, δυό ώραις μακριά. Ή αιτία πού έρημώθη τό χωριό ήταν τό στοιχειό τής Δρακότρουπας, ένας Δράκος, πού έτρωγε τούς ανθρώπους καί κόντεψε νάν τούς ξεπατώση. Μιά γιορτή πού έχορεύανε 'ς τ' άλώνι οί χωριανοί καί μαζί μ' αυτούς καί ή όμορφη παπαδοπούλα τού χωριού, ήρθε κ' ένας ξένος κ' έπιάστηκε 'ς τό χορό, κ' εκεί που χόρευε έλεγε ένα τραγούδι,που είχε παράξενο γύρισμα:}

^{Σάν άστράψη καί βροντήξη}

^{Παπαδοπούλα θέ νά λείψη}

^{Καί άμα έτελείωσε τό τραγούδι άστραψε και έβρόντηξε, καί ό ξένος καί ή παπαδοπούλα έχάθηκαν. Μόνο οί χωριανοί είδαν νά βγαίνη τότες καπνός άπ’ τή Δρακότρουπα, καί κατάλαβαν πώς ό ξένος ήταν ό Δράκος καί άρπαξε τή παπαδοπούλα. 'Από τότες άρχισε θανατικό 'ς τό χωριό, καί έτσι άποφασίσανε οί χωριανοί καί άφήσανε τό χωριό, κ' έπήγαν καί φτειάσανε τό άλλο παραπάνου.}

^{Ό Χρ. Κορύλλος. γιατρός τών Πατρών πεζοπόρος καί περιηγητής, γνωστός από τά βιβλία του «Χωρογραφία της Έλλάδος» καί «Πεζοπορία από Πατρών εις Καλάμας», το 1890 που επισκέφθηκε την περιοχή δίνει την δική του εξήγηση:}

^{«Οί Μποκοβιναίοι λέγουσιν δη έγκατέλιπον τό χωρίον αύτών, διότι τούς έτρωγε τό στοιχειό.(8) Δι’ όμοιον, πρός αποφυγήν δηλαδή τού στοιχειού, ήτοι τών ένδημικών νόσων(9) έγκατελείφθησαν υπό των κατοίκων καί τά χωρία 'Ανδρόνι(10) καί Δερβινή τού δ. Λαμπείας της έπ. 'Ηλείας. Παρά τά έρείπια τής ού πρό μακρού χρόνου έγκαταλειφθείσης Δερβινής... παρά την όχθην τού μόλις ήδη έκ τού Έρυμάνθου αρχομένου Πηνειού ύπάρχει όπή διαμέτρου τριών περίπου μέτρων, απύθμενος... Ή όπή αύτή καλείται Δρακότρουπα ή Διακότρουπα καί θεωρείται ώς ή φωλεά τού Δράκοντoς η στοιχειού, όπερ έτρωγε τούς κατοίκους της παρακειμένης Δερβινής... 'Από τής έποχής έκείνης ( πού ό ξένος ήτοι το στοιχειό, ήρπασε τήν παπαδοπούλαν) έγκατέλειψαν οί κάτοικα τό χωρίον… ( στις Καρές) καί συνώκισαν μικρόν τι ανωτέρω, εις απόστασιν μιας περίπου ώρας … εις τήν σημερινήν Δερβινήν πρός μεσημβρίαν βλέπουσαν καί τούτου ένεκα μή μαστιζομένην ύπό νόσων»…}

^{Ο Γυμνασιάρχης Γεώργιος Παπανδρέου στις αρχές του 1900 στο βιβλίο του «Η Ηλεία διά μέσου των αιώνων» λέει:}

^{…«Περαιτέρω δε της προς την Βερβινή οδού και παρά τον Πηνειόν ολιγοϋδρή πλέον ενταύθα είναι η Διακότρυπα παρά την αριστεράν αυτού όχθην, ήτις είναι τόσο μεγάλη και βαθεία, ώστε ότι και άν ρίψει τις, αύτη δεν πληρούται, ο δε ποταμός εκχειλίζων μετά βροχάς και χυνόμενος εις αυτήν χάνεται και δεν την γεμίζει, διότι, φαίνεται, έχει κάπου έξοδον. Είναι δ’ αί όχθαι της εκ στεραιού τιτάνου και πλατείαι. Προς Δ. αυτής είς βραχίων του Πηνειού χωρίζει τον Ολονόν του Σκιαδοβουνίου και ανοίγει οδόν προς την Προστοβίτσαν και τα μέρη εκείνα»…}

^{Στην περιοχή υπάρχουν πολλά σπήλαια με κυρίαρχο το "θέατρο του Αμαρκιανού" στην Κερτίζα στα σύνορα με τα Τσίπιανα. Στην Κρυόβρυση η "Σακούλα" με σταλακτίτες που έχει ερευνηθεί μέχρι 20 μέτρα οριζόντια, η κάθετη τρύπα μεγάλου βάθους στο Παπανικολαίικο αμπέλι, η "Χιονότρυπα" με βάθος 30 μέτρων και ψηλά στην Περδικόβρυση αρκετά σπήλαια μέχρι 15 μέτρα βάθους, που το καλοκαίρι στο εσωτερικό τους έχουν χιόνι.}

^{Σχεδιάζουμε και δεύτερη απόπειρα εξερεύνησης με γεννήτρια και ηλεκτρικά παλάγκα, καταδυτικό υλικό, φωτισμό και γενικά όλα τα απαραίτητα σύνεργα. Έτσι πιστεύω να δώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερη εικόνα μέσα από φωτογραφίες και βίντεο σε όσους βρίσκεστε μακριά μας. Ακόμη, μπορεί να πιέσουμε τις αρχές και τους ειδικούς να ασχοληθούν κάποτε με αυτόν τον υπέροχο τόπο. Όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν και να παραβρεθούν ας έλθουν σε επαφή μαζί μας.}

^{Νοέμβρης 2006 K.Π.}

Υποσημειώσεις

^{1.Από τον πατέρα μου που μεγάλωσε σε αυτά τα μέρη και ήταν παρών στην πρώτη διερεύνηση.}

^{2.Όταν «άστραψε και βρόντηξε » ο έξυπνος ξένος, αφού τους είχε προειδοποιήσει με το τραγούδι, βρήκε ευκαιρία να κλέψει την όμορφη παπαδοπούλα. Οι αγνοί κάτοικοι, όταν άρχισε να πέφτει το νερό μέσα στo βάραθρο και δεδομένου ότι η διαφορά θερμοκρασίας δημιουργούσε υδρατμούς(έβγαινε καπνός- καταχνιά), πίστεψαν ότι ο ξένος ήταν ο Δράκος (το στοιχειό).}

^{3.Με πληροφόρησε ο πρώην Δήμαρχος Λασιώνος Κλεάνθης Παπαδόπουλος.}

^{4.Στο Μύλο και στην πηγή του Αγγελόπουλου, από όπου υδρεύεται το Δ.Δ. Αντρωνίου.}

^{5.Θα πάρετε μια εικόνα από το βίντεο και της φωτογραφίες που τράβηξα.}

^{6.Δεν υπήρχε o δρόμος όπως σήμερα.}

^{7.Μας πληροφορεί ο Παναγιώτης Παπαθεοδώρου με το βιβλίο του «Η κρυόβρυση της Ηλείας».}

^{8.Άφησαν το Κάστρο και μετοίκησαν στην σημερινή θέση.}

^{9.Ο γιατρός δίνει μια διαφορετική εξήγηση ισχυριζόμενος ότι το «Στοιχειό» ήταν επιδημία, αρρώστια .}

^{10. Λέει για το Αντρώνι που μετοίκησε στην σημερινή του θέση από το Λασιώνα.}

ΠΗΓΗ:http://www.antroni.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=117:--&catid=92:--&Itemid=176