p

Το δάσος της Φολόης, η Δίβρη, η Ανδρίτσαινα,το Αντρώνι, η Αγία Αννα,του Λάλα, το Γούμερο ,η Φιγαλεία, η Πηνεία, η Μίνθη και ο Ερύμανθος δεν είναι απλοί τουριστικοί προορισμοί..... Είναι μικρές πατρίδες!!!Η ορεινή Ηλεία είναι μια από τις περιοχές που ο τουρισμός δεν έχει αλλοιώσει. Η ζωή συνεχίζεται σε ορισμένες περιοχές της όπως πριν από 50 χρόνια

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

ΧΑΘΗΚΕ Η ΠΕΣΤΡΟΦΑ ΤΟΥ ΠΑΥΣΑΝΙΑ

Κραυγή αγωνίας, για την τύχη πολλών ειδών ψαριών, που ζουν σε περιοχές της Πελοποννήσου και της Δυτικής Ελλάδας, εκ των οποίων, μάλιστα, κάποια είναι ενδημικά (δεν απαντούν, δηλαδή, σε άλλες περιοχές), εκπέμπει, μέσω της "ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ", ο Κώστας Παπακωνσταντίνου, στέλεχος του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ακράτας και σταθερός υπερασπιστής της πανίδας του τόπου μας, καθώς έχει διατελέσει και πρόεδρος της Ορνιθολογικής Εταιρείας.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου απέδωσε τη θλιβερή αυτή κατάσταση, που έχει διαμορφωθεί, στις εξαιρετικά δυσμενείς κλιματολογικές συνθήκες, δεδομένου ότι η μείωση των βροχοπτώσεων και η συνακόλουθη πτώση της στάθμης λιμνών και ποταμών ήταν καταφανής.

Ωστόσο, δεν λείπουν και οι παρεμβάσεις του ανθρώπινου παράγοντα, οι οποίες συχνά επιτείνουν το πρόβλημα και καθιστούν ακόμη πιο δραματικές τις συνθήκες.



Όπως σημείωσε ο κ. Παπακωνσταντίνου, το μεγαλύτερο πρόβλημα στη Δυτ. Ελλάδα και την Πελοπόννησο (όπου διαβιούν πάνω από 20 ενδημικά είδη) εντοπίζεται στις περιοχές που βρίσκονται από το ύψος του Πηνειού και κάτω.

Για παράδειγμα, το γνωστό ως "γατόψαρο του Αριστοτέλη", με επιστημονική ονομασία "silurus Aristotelis" (κοινώς γλανίδι), διασώζεται πλέον μόνο στο σύστημα του Αχελώου.

Επίσης, ένα μικροσκοπικό ψάρι, τροπικής προέλευσης, σαν του ενυδρείου, το οποίο βρισκόταν σε αφθονία στον Πηνειό, τον Αχελώο, καθώς και σε νησιά του Ιονίου, όπως η Κέρκυρα και η Λευκάδα, θεωρείται πλέον πολύ πιθανό ότι έχει απομείνει πλέον μόνο σ' ένα κεφαλάρι, στο Δέλτα του Μόρνου, κοντά στη Χιλιαδού.

ΧΑΘΗΚΕ Η ΠΕΣΤΡΟΦΑ ΤΟΥ ΠΑΥΣΑΝΙΑ

Πολύ μεγάλο κίνδυνο αντιμετωπίζει και η ντόπια πέστροφα, που διασώζεται μόνο στους ποταμούς Λάδωνα, Λούσιο και Ερύμανθο (κυρίως από τα Τριπόταμα και κάτω).

Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε στη "Σ" ο κ. Παπακωνσταντίνου, οι βασικοί κίνδυνοι, που ελλοχεύουν για το εν λόγω είδος, είναι η αποξήρανση των ποταμών, τα διάφορα υδροηλεκτρικά φράγματα ή άλλα μικροέργα, που κατασκευάζονται σε ορεινές περιοχές, αλλά και η εισαγωγή άλλων ειδών πέστροφας, που λειτουργούν ως... εσωτερικός εχθρός, αφού τους αποστερούν την τροφή τους.

Μάλιστα, επισήμανε ότι οι άγριες πέστροφες, τις οποίες τόσο εύγλωττα περιγράφει ο αρχαίος περιηγητής Παυσανίας, αφηγούμενος την επίσκεψή του στις πηγές του Αροάνιου ποταμού (στο σημερινό Πλανητέρο), έχουν πλέον εκλείψει και αντικαταστάθηκαν από πέστροφες ιχθυοτροφείου.

Ιδιαίτερα απογοητευτική είναι και η κατάσταση που επικρατεί στον ποταμό Πείρο και, όπως προειδοποίησε ο Κώστας Παπακωνσταντίνου, αν επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο -κάτι που θεωρείται αρκετά πιθανό-, τότε θα χαθούν και από εκεί ο κέφαλος και ο χαμοσούρτης ή μπαρμπούνι του γλυκού νερού (barbus Peloponessius), παρότι είναι ένα είδος ψαριού που έχει επιδείξει εξαιρετική προσαρμοστικότητα ανά τους αιώνες.

Εξάλλου, χαρακτηριστικό της ιδιαιτερότητας που παρουσιάζει, από πλευράς παρουσίας ψαριών, η Δυτ. Ελλάδα είναι και το γεγονός ότι στα νερά της και συγκεκριμένα στη λίμνη Τριχωνίδα απαντάται το μικρότερο ψάρι της Ευρώπης, ο νανογοβιός, με μήκος μόλις 1,8 εκατοστά!

[ΤΡΟΠΟΙ ΑΜΥΝΑΣ]
Εκστρατεία ενημέρωσης

Ο κ. Παπακωνσταντίνου στάθηκε ακόμη στην τεράστια σημασία που έχει η πλατιά ενημέρωση του κοινού, σχετικά με τους κινδύνους εξαφάνισης σπάνιων ειδών ψαριών.

Για το λόγο αυτό, άλλωστε, το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ακράτας έχει αποδυθεί σε μια αξιοσημείωτη και συγκινητική προσπάθεια, καλώντας, π.χ., σε στενή συνεργασία τα σχολεία της περιοχής, ώστε και διά της εκπαιδευτικής διαδικασίας να περάσει το μήνυμα και να εμπεδωθεί στα παιδιά η ίδια ευαισθησία που παρατηρείται, π.χ. για τη διάσωση της χελώνας καρέτα - καρέτα ή της φώκιας μονάχους - μονάχους.
ΠΗΓΗ: "ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΗΜΕΡΙΝΗ"
http://lehouri.blogspot.com/2009/09/blog-post_02.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: