ΣΙΓΑ … ΜΗΝ ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ !

Η  σκηνή από την ταινία « το χώμα βάφτηκε κόκκινο». Ο Ρήγας ( Γιάννης Βόγλης)  κατόπιν προτροπής του πατέρα του ( Μάνος Κατράκης) σπάζει αρχικά στα δύο, μια ξύλινη βέργα. Επαναλαμβάνει το ίδιο με τις δύο βέργες να γίνονται τέσσερεις. Προσπαθεί να το επαναλάβει με την αντίσταση του γόνατου  . Το αποτέλεσμα … αδύνατον.  Είναι αυτό που λέμε « η ισχύς εν τη  ενώσει» . Νόμος της Φύσης . Νόμος όμως και της πολιτικής .

 Κατοχή.  Η ναζιστική Γερμανία άρει την απόφασή της να «επιστρατεύσει» Έλληνες για τα εργοστάσια της . Το ΕΑΜ διοργανώνει γενική απεργία. Οι Έλληνες μαζικά-δυναμικά  ανταποκρίνονται στο συλλαλητήριο. Οι κατακτητές κάνουν πίσω .

 Ένα χρόνο τώρα και η χώρα  αναστενάζει από το μνημόνιο. Η αριστερά μπροστά στην οικονομική υποδούλωση έπρεπε να αφήσει στην πάντα ( μακάρι μια για πάντα)  τις διαφορές της και να συγκροτήσει κοινό μέτωπο . Μέτωπο πολιτικό . Μέτωπο συνδικαλιστικό , κοινωνικό , τοπικοαυτοδιοικητικό . Μέτωπο με το λαό. Αμέσως μετά την ψήφιση του μνημονίου.

 ‘Έτσι με όλα όσα ακολούθησαν στον ένα χρόνο , θα την καθιστούσαν  ηγέτιδα πολιτική δύναμη στο μαζικό κίνημα , στο ταξικό κίνημα αλλά και στους «αγανακτισμένους» των πλατειών . Ήταν βέβαιο ότι με τα μέτρα που προωθούσε το μνημόνιο ο κόσμος … «θα ξυπνούσε». Η αιτία υπήρχε. Η αφορμή ήρθε με την αιχμή των Ισπανών « Σιγά … μην ξυπνήστε τους Έλληνες.»

 Η αριστερά για άλλη μία φορά …κοιμήθηκε στα όνειρά της . Ο λαός βγαίνει στους δρόμους . Ξενυχτάει  στις πλατείες . Και η αριστερά δείχνει να το φοβάται επειδή δεν το ελέγχει. Ουραγός των εξελίξεων. Δεν μπορεί να βγει γιατί έχει χάσει έδαφος .  

‘Άπαντες στην αριστερά γνωρίζουν ότι δύο είναι οι μαρξιστικοί «παράλληλοι δρόμοι» για την νίκη του λαού . Η ενίσχυση  του πολιτικού  υποκείμενου  και του  λαϊκού  κινήματος . Για να νικήσει το ένα απαιτείται και η νίκη ή ισχυροποίηση  του άλλου. Δεν μπορεί να νικήσει ο κάθε χώρος μόνος του.

 

Πρόταση

 

 Στην παρούσα συγκυρία το πολιτικό υποκείμενο έπρεπε εδώ και ένα χρόνο  να εκφράζεται από την κοινή δράση των πολιτικών κομμάτων της αριστεράς   ( 49 τον αριθμό κατά δήλωση του Μανώλη Γλέζου) και ταυτόχρονη κοινή δράση σε εργατικό , συνδικαλιστικό, τοπικοαυτοδιοικητικού τομέα.

Σήμερα , αν και έχει χαθεί η ευκαιρία της πρωτοπορίας, τα κόμματα της αριστεράς ( ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ , ΔΗΜ.ΑΡ κτλ. ) μπορούν ( φυσικά αν το θελήσουν οι ηγεσίες) να ανατρέψουν και την εσωτερική τους εμφύλια κατάσταση και κατά συνέπεια και την γενικότερη κατάσταση σε επίπεδο χώρας. Οι μέρες που θα ακολουθήσουν θα είναι πιο δύσκολες. Σε πολιτικό επίπεδο δεν υπάρχει σωτηρία ούτε και με τις εκλογές αφού ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. , ΛΑΟΣ , ΔΗΜ.ΣΥΜ. με τον έναν ή τον άλλο τρόπο υπηρετούν το μνημόνιο ή θα κληθούν να το υπηρετήσουν ως δεδομένο αν έρθουν στην  εξουσία. Από αυτές τις πολιτικές δυνάμεις δεν θα τεθεί το θέμα της ανατροπής του μνημονίου .

 Η πολιτική  ανατροπή  του μνημονίου μπορεί να γίνει μόνο από τις δυνάμεις της αριστεράς. Αισθάνομαι εσωτερική ικανοποίηση  και δεν το κρύβω γιατί από πέρσι  είχα μιλήσει δημόσια για την ανάγκη της κοινής δράσης της αριστεράς . Αισθάνομαι όμως και τεράστια θλίψη που οι ηγεσίες της αριστεράς μετά από ένα χρόνο μνημόνιο και ΔΝΤ , δεν πήραν χαμπάρι ότι η Ελλάδα που γνωρίσαμε δεν υπάρχει πια. Ελπίζω να καταλάβουν  όσο καιρός τους απομένει ότι ο λαός θα ξαναγκαλιάσει  ένα νέο ΕΑΜ. Και όσο νωρίτερα δημιουργηθεί τόσο καλύτερα για το λαό αλλά και για το πολιτικό μέλλον της αριστεράς .  

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ